Hidayet Camii
Hidayet Camii, İstanbul'un Eminönü semtinde Yalıköşkü caddesinde bulunan ve 1814 (Hicri 1229) yılında inşa edilen camidir.[1][2] Başlangıçta ahşap olan cami, 1887 yılında II. Abdülhamid tarafından Alexandre Vallaury'ye yeniden yaptırılmıştır.[3] Batı süsleme tarzındaki geniş saçaklı avlu kapısındaki kitabede bu yenilemeden de sözedilir.[4]
| Hidayet Camii | |
|---|---|
 | |
| Temel bilgiler | |
| Yer | İstanbul, Türkiye |
| İnanç | İslam |
| Açılış | 1813 |
| Durum | Etkin |
| Mimari | |
| Mimar(lar) | Alexandre Vallaury |
| Mimari tür | Cami |
| Mimari biçim | Osmanlı |
| Özellikler | |
| Minare sayısı | 1 |
İki katlı Camii, karışık tarzı ile, belirli bir üsluba bağlanamayan oryantalist bir deneme olarak nitelendirilir. Doğu ve batı cephelerinde iki büyük pencere ve kubbesinde 21 pencere bulunur. Merdivenle çıkılan birinci katta son cemaat yeri ve kubbeli bir harim vardır.[5][6]
Tarihi
II. Mahmud döneminde İstanbul'un çeşitli semtleri gibi Bahçekapı'da da Yeniçerilerin kontrolünde bulunan ve halk tarafından Melek Girmez Sokağı olarak adlandırılan bu bölge, daha sonra yıktırılmış ve semtin kötü şöhretini unutturmak amacıyla yerine yaptırılan camiye 'doğru yol' anlamına gelen 'hidayet' ismi verilmiştir.[7]
Kaynakça
- "Eminönü camileri - Mehmet Doğru, Yüksel Kanar". 14 Ocak 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ocak 2014.
- "Hadı̂katü'l-cevâmi - Hafız Hüseyin Ayvansarayı̂, Ali Sâtı, Süleyman Besîm". 14 Ocak 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ocak 2014.
- "Hidayet Camii". 27 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Kasım 2014.
- "Hidayet Camii kitabesi". 14 Ocak 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ocak 2014.
- "İstanbul ansiklopedisi - Türkiye Ekonomik ve Toplumsal Tarih Vakfı". 14 Ocak 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ocak 2014.
- "Osmanlı Mimarisi - Doğan Kuban". 14 Ocak 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ocak 2014.
- "İstanbul Enstitüsü dergisi, 4-5. ciltler - Ahmed Ateş, Nihad Sâmi Banarlı". 14 Ocak 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ocak 2014.
