Hukuk etiği
Hukuk etiği, hukuk kurallarının konmasında, uygulanmasında, denetlenmesinde hukukun üstünlüğünün ve adaletn sağlanmasına yarayan ahlaki değerler bütünüdür.[1]Hukuk Başka bir tanımla, hukuk mesleği üyelerinin uygulamalarında uymaları beklenen davranış ilkeleridir. Hukuk mesleğinin gelişiminin sonucu olarak ortaya çıkmıştır.[2] Hukuk etiği'nin yanı sıra hukukçu etiği, yargı etği, hukuksal etik, adalet meslek etği gibi kavramlar da kullanılmaktadır.[3]
Hukuk etiği ilkeleri, ister yazılı ister yazılı olmayan olsun, sadece yasal uygulamanın yürütülmesini düzenlemekle kalmaz, aynı zamanda avukatın faaliyet gösterdiği hukuk sisteminin temel varsayımlarını ve yöntemlerini de yansıtır. Aynı zamanda mesleğin adalet yönetimindeki kendi rolü hakkındaki anlayışını da yansıtırlar.[2] Hukukla etik arasındaki temel ilişkiyi kurmayı amaçlayan esas değerin ''adalet'' olduğu söylenebilir. Gülriz Uygur’a göre, bir meslek etiği olarak hukuk etği, temel bir değer olan adaletle ilgilidir. Zira, hukukun nihai amacı adalet, hukuk uygulamasının nihai amacı da adil sonuçlara ulaşmak ise, bu bağlamda bu meslekle uğraşanların (temelde avukatların, hakimlerin, savcıların), yani kendisini hukukçu diye nitelendirdiğimiz kişilerin, adil insanlardan oluşması lazım. Dolayısıyla, ancak içinde adalet duygusunu taşıyan hukukçular, hukukçu etğinin gereklerini yerine getrebilirler.[3]
Kaynakça
- Tuncay, A. Can (Nisan 2013). Hukuksal Etik Deers Notları. İstanbul: Beta Basım. s. 20-21. ISBN 9786053779261.
- William P. Alford, Mary Ann Glendon, Maynard E. Pirsig (26 Şubat 2020). "Legal Ethics, Britannica Ansiklopedisi". Encyclopedia Britannica. 13 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Nisan 2020.
- Kadir Can Özel (Ocak 2018). "Etik ve Etik - Hukuk Arasındaki İlişki". Türkiye Adalet Akademisi Dergisi. 9 (33). ss. 685-708.
