Kaplan Postlu Şövalye

Kaplan Postlu Şövalye (Gürcüce: ვეფხისტყაოსანი, veph'istq'aosani "kaplan postlu"), Gürcistan'ın ulusal şairi Şota Rustaveli tarafından 12. yüzyılda yazılan Orta çağ epik şiiridir.[1] Gürcistan'ın Altın Çağı'nın karakteristik bir çalışması olan şiir, 1.600'den fazla kafiyeli dörtlükten meydana gelir ve Gürcü edebiyatının başyapıtı kabul edilir.[2] Şiirin bir kopyası, 20. yüzyılın başına kadar gelinlerin çeyizine konurdu.[3][4]

Kaplan Postlu Şövalye
Şota Rustaveli
Eserin 17. yüzyıldan kalma el yazması.
Özgün adı ვეფხისტყაოსანი
Özgün dili Gürcüce
Konu(lar) Aşk, arkadaşlık, kahramanlık, sadakat
Tür Epik şiir

Konusu

Şiirin konusu Hindistan ve Arabistan'daki kurgusal ortamlarda geçse de bu uzak diyarlardaki olaylar, Kraliçe Tamar'ın hükümdarlığının ve altın çağını yaşayan Gürcistan Krallığı'nın büyüklük ve şanının renkli bir alegorisidir.[5][6] Şiirde Avtandil ve Tariel adlı iki kahramanın arkadaşlığı ve ikilinin Kraliçe Tamar'ın alegorik kişileştirmesi olan Nestan-Darecan adlı aşk nesnesini arayışları anlatılır. Şiir, "Ortaçağ Gürcistan'ındaki düşüncenin, şiirsel ve felsefi sanatın taçlanmış hâli" kabul edilmektedir.[7] "Epik", "romans", "epik romans" ve "lirik şiirin epik şiiri" olarak değerlendirilmektedir.[8]

Türkçe çevirisi

Şota Rustaveli'nin ünlü destanı Türkçeye iki kez çevrilmiştir. Eserin adı Kaplan Postlu ya da Kaplan Postlu Adam olmasına karşın iki çeviride de Kaplan Postlu Şövalye adı kullanılmıştır.

İlk çeviri Ahmet Özkan (Melaşvili) tarafından yapılmıştır. Özkan bu çeviride Səməd Vurğun ile Məmməd Rahim ve Süleyman Rüstəm’in ilk kez 1937’de basılan Pələng dərisi geymiş pəhlivan adlı çeviriyi temel almış, küçük değişikliklerle Türkçeye aktarmıştır. Ahmet Özkan’ın bu çevirisi kitap olarak basılmamış, sadece 169 dörtlüğü “Kaplan Postlu Şövalye” adı altında, 1977-1979 arasında çıkan Çveneburi dergisinde yayımlanmıştır.[9]

İkinci çeviri ise, Bilal Dindar ve Zeynelabidin Makas tarafından yapılmış ve 1991’de Kaplan Postlu Şövalye adıyla basılmıştır. Dindar ile Makas’ın ise, Azeri şair Ahmed Cevad’ın 1930’larda Gürcüceden çevirdiği ve ilk kez 1978’de basılan Pələng dərisi geymiş pəhləvan adıyla basılan Azerice çeviriyi esas aldıkları ve küçük değişiklerle Türkçeye aktardıkları görülmektedir.[9] Kaplan Postlu adlı destanın henüz doğrudan Gürcüceden yapılmış bir çevirisi mevcut değildir.

Diğer çevirileri

Gürcüce yazılan şiir ayrıca Lazca, Svanca ve Megrelce gibi diğer Güney Kafkas dillerine çevrildi. Gürcistan'ın dışında ise ilk kez 1802'de şiirin ilk dörtlüğü Eugene Bolkhovitinov tarafından Rusça yayımlandı.[10] 1828'de Fransa'da Marie-Félicité Brosset, ilk kısmi Fransızca çeviriyi gerçekleştirdi.[11] 19. yüzyılda şiirin tamamı Lehçe,[12] Almanca[13] ve Rusçaya çevrildi.

1845'te şiirden alıntılar Rusça, Fransızca ve Ermenice olarak yayımlandı. Gürcistan doğumlu Ermeni şair Vahan Teryan, şiirin başlangıç bölümünü çevirdi. Bu çeviri, şairin ölümünün ardından 1922'de yayımlandı ve Nikolay Yakovleviç Marr tarafından övüldü.[14][15] 1912'de Marjory Wardrop, şiirin ilk İngilizce çevirisini yayımladı.[16]

Günümüzde şiirin kısaltılmamış sürümleri Macarca,[17] Ukraynaca,[18] Ermenice,[19] Azerice,[20] Özbekçe,[21] Kazakça,[22] Abhazca,[23] Çince,[24] Osetçe,[25] İtalyanca,[26] Rumence,[27] Kırgızca,[28] Türkmence,[29] Japonca,[30] İspanyolca,[31] Moğolca,[32] Beyaz Rusça,[33] Moldovaca,[34] İbranice,[35][36] Çeçence,[37] Kürtçe,[38] Başkurtça, Çuvaşça, Tatarca, Esperanto,[39] Sırpça, Yunanca, Korece, Bulgarca ve Farsça olarak mevcuttur.

Kahramanları
  • Tariel – Yabancı kahraman, kaplan postu giymiş kişi (yapıtın Kaplan Postlu adı buradan gelir), Nestan’ın sevgilisi, Avtandil ile Pridon’un arkadaşı.
  • Avtandil – Arabistanlı komutan, Tinatin’in sevgilisi, Tariel ile Pridon’a karşı kardeşlik yemini etmiş kişi.
  • Nuradin-Pridon – Mulğazanzar adlı ülkenin kralı, Tariel ile Avtandil’e karşı kardeşlik yemini etmiş kişi.
  • Nestan-Darecan – Tariel’in sevgilisi, Parsadan’ın kızı.
  • Tinatin – Avtandil’in sevgilisi, Rostevan’ın kızı ve halefi.
  • Rostevan – Arabistan kralı.
  • Parsadan – Hindistan kralı.
  • Davar – Parsadan’ın kız kardeşi, Kaceti adlı ülkeye gelin gitmiş, Nestan-Darecan’ı büyütmüş ve ona öğretmenlik etmiş kişi.
  • Şermadin – Avtandil’in sadık hizmetlisi.
  • Sograt – Rostevan’ın veziri.
  • Asmat – Nestan-Darecan’ın kölesi ve hizmetlisi, Tariel’in hizmetlisi ve arkadaşı.
  • Ramaz – Hataeti adlı ülkenin kralı.
  • Usen – Gulanşaro adlı ülkenin prensi.
  • Patman – Usen’in karısı.
  • Çaşnagir – Patman’ın sevgilisi.
  • Melik Surhav – Gulanşaro adlı ülkenin kralı.
  • Usam – Tacirlerin başı.

Kaynakça
  1. Baramidze & Gamezardaşvili, s. 17
  2. Şengelia, s. 106
  3. Şengelia, s. 105
  4. Delshad, s. 18
  5. Baramidze & Gamezardaşvili, s. 19
  6. David Marshall Lang. Landmarks in Georgian Literature. School of Oriental and African Studies, 1966, s. 20
  7. Asatiani & Bendianaşvili, s. 151
  8. Malinka Velinova, "Interférence des genres dans les emplois du monologue médiéval", Institut Roustavéli, s. 160
  9. ""Şota Rustaveli'nin Türkçede başına gelenler" - Parna-Beka Çilaşvili".
  10. Bolkhovitinov, Историческое изображение Грузии в политическом, церковном и учебном ее состаянии, St. Petersburg, 1802
  11. Brosset, ss. 277-294
  12. Lapchinski & Eristavi, 1840
  13. Der Mann in Tigerfelle, von Schota Rustaveli, Arthur Leist, 1889 online versiyonu
  14. Asatur, Georg (1966). Շոթա Ռուսթավելի Ընձենավորը [Shota Rustaveli "The Knight in the Panther's Skin"] (Ermenice). Erivan: Armenian Academy of Sciences Publishing. ss. 253-256.
  15. Bakhchinyan, Henrik (8 Mart 2018). "Չարենց և Ռուսթավելի [Charents and Rustaveli]". Azg (Ermenice).
  16. Taktakishvili & Urushadze, ss. 142-148
  17. Tsereteli, ss. 661-664
  18. Mikola Bajan, Kiev, 1937
  19. Asatur, Erivan, 1937
  20. Vurghun, Rahim & Rustam, Bakü, 1937
  21. Shahzoda 1938 & Mirtemir 1959
  22. Almatı, 1938
  23. Gulia, Sokhumi, 1941
  24. Li-tsi-e, Shanghai, 1943
  25. Shavlokhovisa, Tskhinvali, 1943
  26. La pelle di Leopardo di Schotha Rusthaveli, Milano, 1945
  27. Vera Roman, Bükreş, 1947
  28. Frunse, 1956
  29. Ashgabat, 1957
  30. Kotchlashvili & Fukuro, 1962
  31. Gustavo de la Tore Botaro, Santiago, 1964
  32. Gombojav, Ulan-Bator, 1965
  33. Zvonak & Khvedarovitch, Minsk, 1966
  34. Krecu, Chișinău, 1966
  35. Shalom Barel,2017
  36. Agiashvili, 1967
  37. Mouzaev, Grozny, 1969
  38. Asad & Ankus, 2007
  39. Baramidze, s. 344
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.