Wei Nehri Antlaşması

Wei Nehri Antlaşması, Doğu Göktürk Kağanlığı ile Tang Hanedanı arasında yapılan barış antlaşmasıdır. Antlaşma, Tang hükümdarının Doğu Göktürklere ödemek zorunda kaldığı yüklü tazminat nedeniyle Çin kaynaklarında "Wei Nehri Utancı" adıyla anılmaktadır.[1] Anlaşmanın sonucunda Türk kağanı İllig Kağan kazançlı olarak görülse de; Doğu Göktürklere sığınan Sui Hanedanı üyelerinin geri verilmesini içeren bu antlaşma Doğu Göktürklerin, Tang'a karşı siyasi üstünlüğünü bitirmiştir.

Wei Nehri Antlaşması
Wei Nehri Gizli Antlaşması
Antlaşmanın yapıldığı coğrafya
Tür Barış Antlaşması
İmzalanma 25 Eylül 626
Yer Wei Nehri Kıyısı

Çangan baskını ve Bian Köprüsü Görüşmeleri

626'nın Ağustos ayında, Türk kağanı İllig Kağan ve yeğeni Tölis Çin'e yüz bin kişilik ordusuyla[2] ani bir baskın yaptı. Bu baskın, diğer baskınlardan farklı olarak, Tang hanedanlığının bizzat başkenti Çangan'ı ele geçirme amacını taşımaktaydı.[3] Hazırlıksız yakalanan Tang hükümdarı Li Şimin; ordusuyla Türk ordusunun karşısına çıkmaktansa yanına aldığı 8 atlı ile birlikte Çangan'a yaklaşan; Türk hükümdarı İllig Kağan'ın karargâhını ziyarete karar verdi.İllig Kağan, Çin hükümdarını Bian Köprüsü'nde karşıladı ve iki hükümdar arasındaki müzakereler burada başladı.[1] Tang hanedanı, Doğu Göktürk kağanına yüklü miktarda altın ve gümüş vermeyi, ayrıca Çin prenseslerinden birini İllig ile evlendirmeyi kabul etti.[1] Ödenen yüklü miktardaki tazminat sonrasında Türk ordusu geri çekildi.

Etkileri

İllig Kağan'ın başkent Çangan'a saldırmadan geri çekilmesi, Doğu Göktürkler arasındaki huzursuzluğu artırdı. Bu durum Doğu Göktürk Kağanlığı'nın gittikçe zayıflamasında etken oldu.[2] 630'da İllig Kağan'ın Li Şimin'in Doğu Seferi sonucunda öldürülmesiyle, Doğu Göktürk Kağanlığı çöktü.[4]

Anlaşma, Çin tarafından küçük düşürücü olarak nitelendirilse bile; dönemin şartları açısından Türklerin Tang üzerindeki baskısını ortadan kaldırdığı için başarılı bir anlaşma olarak nitelendirilmiştir.[1]

Ayrıca bakınız

Kaynakça
  1. Skaff, J. Karam (2012), Sui-Tang China and Its Turko-Mongol Neighbors: Culture, Power, and Connections, s. 190.
  2. Hugh Dyson Walker (2012), East Asia: A New History, AuthorHouse, s. 159.
  3. Cary Yee-Wei Liu, Dora C. Y. Ching (1999), Arts of the Sung and Yüan: Ritual, Ethnicity, and Style in Painting, s. 213.
  4. Cho-yun Hsu (2012), China: A New Cultural History, Columbia Üniversitesi Yayınları, s. 576.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.