Şehitler ölmez vatan bölünmez

Şehitler ölmez vatan bölünmez, Türk milliyetçiliğinde yer edinmiş milliyetçi söylem. Spor müsabakalarından siyasi mitinglere ve şehit cenazelerine kadar uzanan bir kullanım sahası bulunmaktadır.[2][3] Söylem toplum hafızasında yer edinmiştir ve vatanseverlik duygusu ile ayrılıkçılık (günümüzde özellikle Kürt ayrılıkçılığı) karşıtlığını besler.[4] Slogan, 1960'larda Türkiye'de ülkücü hareketin ilk ortaya çıktığı yıllarda kullanılmaya başlanmış, Türkiye-PKK çatışması ile yaygınlaşmıştır. Türkiye-YPG çatışmaları ve Türk güvenlik güçlerinin müdahil olduğu farklı olaylar ile beraber günümüzde halen kullanılmaya devam etmektedir.[5][6][7][8]

22 Ekim 2007'de Kadıköy'de, 21 Ekim'deki Dağlıca saldırısına tepki olarak yapılmış PKK karşıtı yürüyüş. Yürüyüş sırasında Şehitler ölmez vatan bölünmez dâhil birçok slogan atılmıştı.[1]

Söylemin toplum arasındaki yaygınlığı genellikle Türk halkının Türk ordusuna duyduğu sempati ve güvenin bir işareti olarak yorumlanır.[7][9] Başka bir yorumlama, söylemin yaygınlığının Türk halkı arasındaki "her yerde mevcut olan bölünme korkusunu" yansıttığıdır. Gülhan Demirci ise sloganın yaygınlığını "Türk devletinin ve halkının, Ermeni Kırımı'nın tanınmasının zamanla Türk devletinin yok olmasına yol açacağına dair giderek artan travmasının bir işareti" olarak yorumlar.[10]

Slogan sadece Türkiye içerisinde değil, Azerbaycan'da ve dünya çapındaki Türk diasporası tarafından bulundukları ülkede zaman zaman kullanılmaktadır. Örnek olarak, Eylül 2015'te Almanya'nın Berlin, Frankfurt ve Mannheim kentlerinde Türkiye'deki terör olaylarını protesto etmek için yapılan protestoda "Şehitler ölmez vatan bölünmez" sloganları atıldı[11] ve Temmuz 2020 Azerbaycan-Ermenistan çatışmaları sırasında, Azerbaycan halkının Ermenilerin düzenlediği saldırıları ve bu saldırılardaki can kayıplarını protesto etmek için toplandığı protestoda atılan birçok slogan arasında "Şehitler ölmez vatan bölünmez" de bulunmaktaydı.[12]

Kaynakça
  1. "TÜRKİYE'NİN DÖRT BİR YANINDAN PROTESTO". ataturktoday.com. 10 Aralık 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi.
  2. Hol, Antoine; Bell, Christine (17 Şubat 2016). Transitional Justice: Images and Memories. Routledge. ISBN 978-1-317-00727-2.
  3. Yanardağ, Merdan (2002). MHP deǧişti mi?: ülkücü hareketin analitik tarihi. Gendaş A.Ş. ISBN 978-975-308-393-5.
  4. "Türk Töresinde Askerliğin Yeri ve Türkiye'de Askerliğe Bakış Açısında Meydana Gelen Değişmeler" (PDF). Haliç Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 2018. s. 167.
  5. Yelence, Yalçın (2005). Başlangıçtan günümüze ayrılıkçı isyanlar, PKK ve Şam'dan İmralı'ya Öcalan belgeseli: infazsız yargı. Otopsi Yayınları. s. 569. ISBN 978-975-8410-79-8.
  6. "Le miroir de la Méduse : ethnicité et écriture de la différence en Turquie" (PDF). Benoît Fliche.
  7. Borsuk, İmren. "Perspectives on communal violence against Kurds in Turkey". Conflict, Insecurity and Mobility (İngilizce): 131-145.
  8. "MODERN TÜRKİYE'DE SINIRLAR VE SINIRIN SOSYOLOJİK İNŞASI" (PDF). Sosyoloji Dergisi. 2019. s. 248.
  9. Öztürk, Saygı (2007). Sınır ötesi savaşın kurmay günlüğü: I. Kuzey Irak Operasyonu'nun bilinmeyen yanları. Doğan Kitap. s. 42. ISBN 978-975-293-607-2.
  10. Hol, Antoine; Bell, Christine (17 Şubat 2016). Transitional Justice: Images and Memories. Of victims and perpetrators. Routledge. ss. 25-26. ISBN 978-1-317-00727-2.
  11. AA. "Almanya'da terör saldırıları protesto edildi". www.hurriyet.com.tr. Erişim tarihi: 27 Aralık 2020.
  12. Rehimov, Ruslan (15 Temmuz 2020). "Azerbaycan'da halk seferberlik talebiyle Milli Meclisin önünde toplandı". Anadolu Ajansı. 15 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Temmuz 2020.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.