Ülkücülük

Ülkücülük ya da Türkeşçilik, Milliyetçi Hareket Partisinin Turancılık ve Türk milliyetçiliğini üzerine temellenmiş kurucu ideolojisidir.[1][2][3]

Bu madde bir siyasi hareket hakkındadır. Felsefi kavram için Ülkücülük (felsefe) sayfasına bakınız.

Köken

Adının kökenleri Ziya Gökalp'ın kullandığı "millî mefkure (ülkü)"' ve Nihal Atsız ve Türkçülerin kullandıkları "millî ülkü" terimlerine kadar uzanır. 1950-1953 yılları arasında Türk Milliyetçileri Derneği tarafından kullanılmıştır. Ülkü, kelime anlamı bakımından "ideal" demektir. Ülkücülük ise, "idealizm"in karşılığıdır.[4]

Türk Ocağı bünyesinde yer alan ve Türkçülük akımını millî politika olarak yerleştirmek isteyen Atsız devrin başbakanı Şükrü Saracoğlu'na Orhun dergisinde 1 Mart 1944'te ve gene bir ay sonra 1 Nisan 1944'te olmak üzere iki açık mektup kaleme alır. Mektupta devletin Atatürk zamanındaki Türkçülük ekseninden uzaklaştığını, yabancı etkilerin arttığını yazmaktadır. Sabahattin Ali, Nihal Atsız'ın fikirlerini tehlikeli görerek mahkemeye verir.[5] 3 Mayıs 1944 günü Nihal Atsız ve arkadaşlarının tutuklanmasını protesto eden binlerce gençten oluşan büyük bir grup, Ankara adliyesinden Ulus meydanına kadar yürür. O devirde Nihal Atsız'ın yanına gelip gitmekte olan genç bir üsteğmen olan Alparslan Türkeş de tutuklananlar arasındadır.

Türkçülük ve CKMP

1965'te Cumhuriyetçi Köylü Millet Partisi'nin (CKMP) yöneticisi Alparslan Türkeş'in Atatürk'ün ilkelerini temel alan ve kapsayan görüşlerinin toplanarak yayımlandığı Dokuz Işık'ta komünizm, kapitalizm ve emperyalizm dışında Türk milletine uygun olan ulusal kalkınma modeli için "üçüncü yol" ve "ülkücü yol" terimleri kullanılmıştır.

1966 ve 1968'deki Senato seçimlerinde "Tek idealist parti" (idealist, "ülkücü"nün İngilizce'sidir) sloganı kullanıldı. CKMP'nin gençlik hareketi için kullanılan "milliyetçi toplumcu" sıfatının "nasyonal sosyalist"i çağrıştırmasından dolayı "ülkücü" sıfatı ön plana çıkmıştır. Çünkü, savunulan görüş faşizme ve sosyalizme karşıydı ve bu isimle ilişkilendirilmek istenmiyordu.

MHP ve Türk-İslam Ülküsü

CKMP partinin kitleselleşmesi için Türkeş de "Tanrı Dağı kadar Türk, Hira Dağı kadar Müslümanız" sloganını kullandığı gibi hareketin ideolojisini genişletmeye çalışmıştır. Seyyid Ahmet Arvasi ve Dündar Taşer gibi ideologların girişimleriyle "Türk-İslam Ülküsü" denilen şeklini almıştır. Türkeş, asker kökenli bir lider olarak Atatürkçülük konusunda tavizsiz idi. "Türk-İslam Ülküsü" fikrini şekillendirirken laiklik konusunda hassasiyetleri koruyarak Atatürk'ün Türk milliyetçiliği konusundaki fikirlerini ön plana çıkarmayı hedeflemişti. Ancak bunu yaparken Atatürk'ün açıkça savunduğu, din ve ırk ayrımı gözetmeksizin, ulus tanımını dil, kültür ve siyasi birliktelik değerlerine dayandıran milliyetperverlik anlayışı[6] yerine daha Turancı bir yaklaşım yürütmüştür.

CKMP'nin adının Milliyetçi Hareket Partisi (MHP) olarak değiştirildiği ve üç hilalli ambleminin kabul edildiği 1969 Adana Kongresi'nde Türkeş "ülkücü Türk gençleri, bozkurtlarım" diye hitap etmiş ve "ülkücü" söylemi yaygınlaşmaya başlamıştır.

Ancak daha önce Ötüken dergisinde Türkeş ve CKMP'yi desteklemiş olan Hüseyin Nihal Atsız, bu kongrede MHP'nin Türkçülük fikriyatı ile bağdaşmadığını ve İslamcı bir görünüme kavuştuğunu "Sen git güvendiğin Araplara biat et!, Oy toplamak için Arap develere bin!" söylemleriyle eleştirmiş ve ardından parti kimliklerini bırakarak kongreden ayrılmışlardır.[7]

1970'li yılların ikinci yarısında Ülkü Ocakları Derneği'nin faaliyetleriyle birlikte Seyyîd Ahmed Arvâsî'nin "Türk-İslam Ülküsü" fikri, özellikle taşralı dindar ve muhafazakâr gençleri örgütlenmek ve millî değerleri aşılamak için yararlı olmuştur. Bilhassa anti-komünist söylemler ve Sünnî-Hanefî kimlik, Anadolu'dan harekete katılımları hızlandırmıştır. Bu süre zarfında Necip Fazıl Kısakürek'in ülkücü gençlik mahfilleri üzerindeki etkisi büyüktür. Ülkücü derneklerde İslamî eğitim ve terbiye ağırlık kazanmaya başlamıştır.

12 Eylül 1980 Darbesinden sonra "Türk-İslam Ülküsü" ideolojisi zirveye çıkmış ve kapatılmış MHP'nin yerine 1987'de kurulan Milliyetçi Çalışma Partisi'nin (MÇP) gençlik örgütlenmesinde yine "Türk-İslam Ülküsü" söylemleri kullanılmıştır. 1991 genel seçimlerinde MÇP Refah Partisi ve Islahatçı Demokrasi Partisi ile seçim ittifakını kurduğunda "İnananlar Birleşti" sloganıyla ifade edilmiştir. Bu süreç de fazla uzun sürmemiş ve Milliyetçi Hareket Partisi tekrar meclisteki yerini almıştı.

BBP ve Ayrılma Süreci

1991'de MHP'nin Doğru Yol Partisi (DYP)-Sosyaldemokrat Halkçı Parti (SHP) koalisyon hükûmetini desteklemesiyle Ülkücü Hareket içinde İslamcı düşüncelere sahip olan bir kısım ülkücü, yollarını ayırmıştır. Sovyetler Birliği'nin dağılması ve "komünizm tehlikesinin" ortadan kalkmasıyla Ülkücü Hareket'in tabanına hitap etmek için Türkçü ve milliyetçi söylemlerine ağırlık vermesine uygun bir durum oluşmuştur. Hatta Alparslan Türkeş, MHP kongresinde yaptığı bir konuşmaya Nazım Hikmet'in bir şiirini eklemiş, bu durumu soran gazetecilere "milliyetçi sol gruplara uzatılan bir zeytin dalı" olarak ifade etmiştir.

1992 yılı Ülkücü Hareket için bir dönüm noktası olmuştur. Laiklikten hiçbir zaman sapmadığını ifade eden Ülkücü Hareket, kendi yayın organlarında "Müslümanlık bizim ideolojimiz değil, dinimizdir" tarzı yazıları görünmeye başladığı gibi İslamcılığa mesafeli davranmıştır. Özellikle 70'li yıllarda İslamcı ve Cihat muhtevâlı söylemler terk edilmeye başlanmış, Atatürkçü rejime yakınlık duyulmaya başlanmıştır. Özellikle Devlet Bahçeli'den başlayarak parti içerisinde, ulusalcı-milliyetçi karakter mevzîlenmiştir. Atsız'ın ölüm yıldönümü olan 10 Aralık'ın tekrar anılmaya başlandığı gibi ideolojik açıdan da Türkçüleşme eğilimini göstermiştir. Fakat bunlara rağmen "Türklük bedenimiz İslamiyet ruhumuzdur. Ruhsuz beden ceset olur." sözleri Ülkücü camia için birleştirici bir slogan niteliği taşımaktaydı. Milliyetçi Hareket Partisi, bir yeniden doğuş hareketi içerisinde Türkeş'in belirlediği 9 Işık yolunda bir tüzük hazırlamış ve koşulsuz şartsız tüm parti mensuplarından tevazu beklemiştir.

"Türk-İslam Ülküsü"ne daha İslamcı açıdan bakan, parti içerisinde "Hilâlciler" olarak tanınan, laikliğe sıcak bakmayanlar ayrılmış ve bunlardan eski Ülkü Ocakları genel başkanı Muhsin Yazıcıoğlu ve arkadaşları, 1992 Temmuz'unda arkadaşlarıyla beraber, Ankara Dedeman Oteli'nde basına açık toplantılarında, partiden ayrıldıklarını bildirerek 1993 yılının Ocak ayında Büyük Birlik Partisi'ni kurmuştur. Yazıcıoğlu, Büyük Birlik Partisi ile gençleri örgütlemek için daha İslamî ve radikal görüşleri savunan Alperen Ocakları ve Nizam-ı Alem Ocakları gibi dernekler kurmuştur. Bu ocaklar da kendilerini ülkücü olarak tanımlamakla birlikte, Ülkü Ocakları ile fikir ayrılıkları mevcuttur. Fikir ayrılıklarının ana ekseni, İslamcılık temelli bir Türkçülük üzerinedir.

1997 yılında Alparslan Türkeş'in vefatı ile Milliyetçi Hareket Partisi'nin genel başkanlığına Devlet Bahçeli seçilmiştir. Ülkücülük hâlen devam eden bir siyasi harekettir.

Yayın organları
AdıTürSüreNotSlogan
Millî Hareket 15 günlük, Fikir Sanat Siyaset Dergisi Kasım 1966 -
Millî Ülkü Aylık, Ülkücü Gençliğin Dergisi Şubat 1968 - Ey Türk Titre ve Kendine Dön
Devlet Aylık, Milliyetçi Aktüalite, Fikir ve Yorum Dergisi 7 Nisan 1969 - 1979 Ey Türk Kendine Dön
Bozkurt Aylık, Ülkü Dergisi 12 Mart 1971 - 1977
Genç Arkadaş Haftalık Dergisi 15 Ocak 1975 - Bütün Karanlıklar Seninle Aydınlanacak
Hasret Aylık Gazete Nisan 1975 -
Büyük Ülkü Aylık, Ülkücü Gençlik Gazetesi Ocak 1974 -
Ülkü Ocağı 15 günlük Dergi 6 Haziran 1976 -
Nizam-ı Alem Haftalık Gazete 5 Ekim 1978 - Yeni Bir Nizâm İçin
Birliğe Çağrı Haftalık Gazete 5 Aralık 1979 - 28 Temmuz 1980
Liseli Genç Aylık Dergi Ağustos 1976 - Kanımız Aksa da Zafer İslâm'ın
Ülkücü Kadro 15 günlük Dergi 1976 - 1978
Kon Dergi Ocak 1979 Kürtlere yönelik çıkarılmıştır. Alevisiyle Sunnisiyle Türkmeniyle Kürdüyle bütün canlar bir olsun
Ülkü-Bir Aylık Dergi Ağustos 1975 - 1979 Ülkücü Öğretim Üyeleri ve Öğretmenler Derneği
Ülküm Aylık Ülkücü Memur Gazetesi Ocak 1976 - 1980 Ülkücü Memurlar Derneği
Yiğit Köylüm Aylık Dergi Şubat 1977 - 1980 Ülkücü Köylüler Derneği Tarım Kentleri Senin Eserin Olacaktır.
Kutsal Alın Teri Aylık Gazete Temmuz 1978 - Ülkücü İşçileri Derneği
Ananın Sesi Aylık Kadın Gazetesi Ağustos 1978 Ülkücü Hanımlar Derneği
Ocak Yalık -> Üç aylık Ocak 1968 - 1975 Ankara Yüksek Tahsil Talebe Derneği Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak
Töre Aylık Fikir ve Sanat Dergisi 1971 - 1987
Ülkü-Tek İki aylık, Teknik Araştırma ve İnceleme Dergisi Ocak 1974 - 1978 Ülkücü Teknik Elemenlar Derneği
Bizim Gergef Mayıs 1977 - 1980 Ülkü Ocakları Derneği Genel Merkezi Kızlar Masası Türk Kızının Sesi
Çaylak Millî Mizah Dergisi 1977 - 1979 Güldürürken düşündürür
Divan Aylık Kültür ve Edebiyat Dergisi Kasım 1978
Millî Eğitim ve Kültür 3 aylık, İlmî Araştırma Dergisi Aralık 1978
Türkiye ve Dünya 3 aylık, Fikir ve İnceleme Dergisi Ocak 1980 -
Hergün 1975 - Daha Güzel - Daha Güçlü Türkiye
Millet Milliyetçi - Ülkücü - Siyasi Sabah Gazetesi 1975 -
Orta Doğu 1974 - 1980
Sancak 2007 - 2008 Elimizdeki Sancak Yere Düşmeyecek!

Kaynakça
  1. Alparslan Türkeş, Millî Doktrin Dokuz Işık, Kutluğ Yayınları, İstanbul, 1975
  2. http://books.google.com.tr/books?id=Ph18AgAAQBAJ&pg=PA234#v=onepage&q&f=false
  3. http://books.google.com.tr/books?id=EnMVq0jcIUEC&pg=PT84#v=onepage&q&f=false
  4. ""idealizm", TDK Genel Türkçe Sözlük". 7 Mayıs 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mart 2017.
  5. "Kağan Bahadır Küçükalcan - Atsız'ı Anlatıyorum (Dördüncü Bölüm)". 27 Mart 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ekim 2015.
  6. "Cemal Avcı, Atatürk'ün Milliyetçilik Anlayışı, Çukurova Üniversitesi, Türkoloji Araştırmaları Merkezi" (PDF). 22 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Haziran 2020.
  7. [Yalçın] (23 Şubat 2008). "MHP'nin 40 yıldır bitmeyen derdi". Hürriyet Gazetesi. hurriyet.com.tr. 21 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Kasım 2016. |yazar-bağ1= değerini kontrol edin (yardım)
  • Hakkı Öznur, Ülkücü Hareket, (6 Ciltli), Alternatif Yayınları, Ankara, 1999. ISBN 975-8356-00-3 (Tk.No)
  • Hüdavendigar Onur, Türk Sağı Sözlüğü, Burak Yayınları, İstanbul, 2001. ISBN 975-7645-78-8
  • Jacom M. Landau, Pan-Turkism - From Irredentism to Cooperation, Indiana University Press, Indiana, 1995, ISBN 0-253-32869-1

Ayrıca bakınız
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.