Behice Hanım
Behice Hanım (Osmanlı Türkçesi: بھیجه خانم), (1882(?) - 22 Ekim 1969, İstanbul), II. Abdülhamid'in eşi, Mehmed Bedreddin Efendi ile Ahmed Nureddin Efendi'nin annesi.[1]
Behice Hanım | |
|---|---|
 | |
| Doğum | 1882(?) |
| Ölüm |
22 Ekim 1969 İstanbul, Türkiye |
| Defin yeri | Yahya Efendi Türbesi, Beşiktaş, İstanbul |
| Din | İslam |
| Evlilik | II. Abdülhamid |
| Çocuk(lar) |
Mehmet Bedreddin Efendi Ahmed Nureddin Efendi |
| Ebeveyn(ler) |
Elbus Maan Nazlı Hanım |
Çerkes kökenli olan Behice Hanım'ın babası Elbus Maan annesi Nazlı Hanım'dır. 1900 senesinde Sultan II. Abdülhamid'in ikbali oldu ve bir yıl sonra ikiz olan Mehmed Bedreddin Efendi ile Ahmed Nureddin Efendi'yi dünyaya getirdi. Oğlu Mehmed Bedreddin Efendi iki yaşında öldü. II. Abdülhamid'in Selanik'e sürgün edildiği yıllarda istanbul'da kalarak oğlunun eğitimiyle ilgilendi. İttihat Terakki döneminde kirada otururken şehzade maaşıyla geçinemeyince İngiliz Elçiliği'ne başvurarak Maslak Köşkü'nün kendisine tahsis edilmesini istedi ve kısa bir süre sonra kayınbiraderi padişah Sultan Reşad bir ferman çıkartarak köşkü oğluyla birlikte kendisine tahsis etti.[2] 1918'de eşinin ölümü üzerine kumandan Celal Bey ile 1919 yılında evlenmiştir. 1924'te Osmanlı Hanedanı'nın sürgün edilmesi üzerine eşinden ayrılarak oğluyla beraber Napoli'de uzun yıllar yaşamıştır. 1969'da Türkiye'ye dönerek Maan soyadını almıştır ve aynı sene ölmüştür.
Kaynakça
- Necdet Sakaoğlu, Bu Mülkün Kadın Sultanları, 4. baskı, s. 496
- "Arşivlenmiş kopya". 20 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Aralık 2016.