Eurovision Şarkı Yarışması'nda Belçika
Belçika, Eurovision Şarkı Yarışması'na ilk kez 1956 yılında, VRT ve RTBF isimli kamusal yayın kuruluşunun Avrupa Yayın Birliği'nin aktif bir üyesi olmasının ardından katılmıştır. Belçika, Almanya, Fransa, Hollanda, İsviçre, İtalya ve Lüksemburg ile birlikte yarışmaya ilk katılan yedi ülkeden birisi olmuştur. Belçika yarışmaya en fazla katılan dördüncü ülkedir. İlk üç ülke Almanya (61), Birleşik Krallık (60), ve Fransa (60)'dır. Belçika 1994, 1997 ve 2001 yılları olmak üzere üç kez yarışmaya katılmamıştır. Katılmamasının nedeni ise kurallar gereği bir önceki yılda aldığı kötü sonuç almasıdır. Belçika 1986 yarışması'nı kazanmıştır.
Belçika | |
---|---|
Yayıncı | VRT, RTBF |
Ulusal seçim etkinliği |
Ulusal Final
Görevlendirme
|
Katılım | |
Katılım | 63 |
İlk katılım | 1956 |
En iyi sonuç | 1.: 1986 |
En kötü sonuç | Sonuncu: 1961, 1962, 1965, 1973, 1979, 1985, 1993, 2000 |
Dış bağlantılar | |
RTBF sayfası | |
Resmî sitedeki Belçika sayfası |
Yarışmanın ilk 20 yılında Belçika'nın en iyi derecesini Tonia ile 1966 yılında dördüncü olarak almıştır. 1978 yılında Jean Vallée ile ikinci olarak ilk üç sıralamada yer almıştır. Belçika günümüze dek tek birinciliğini Bergen'de on üç yaşındaki Sandra Kim'in "J'aime la vie" adlı şarkısıyla almıştır. Belçika'nın diğer ilk üç'teki derecesi ise 2003 yılında Riga'da Urban Trad grubunun "Sanomi" şarkısıyla aldığı ikincilik olup, birinciliği 2 puanla kaybetmiştir. Belçika sekiz kez sonuncu olmuş, en son sonunculuğunu 2000 yılında almış ve 1962 ve 1965 yılları olmak üzere iki kez sıfır puan almıştır.
2004 yılında getirilen Yarı final sistemiyle birlikte beş kez üst üste finale çıkamamıştır. (2005-09) 2010 yılından beri Belçika daha fazla başarı elde etmeye başlamış, sekiz yarışma içinde beş yarışma finale çıkmayı başarmış, dördünde ilk 10'da yer almayı başarmıştır. 2010 yılında Tom Dice ile altıncılık, 2015 yılında Loïc Nottet ile dördüncülük, 2016 yılında Laura Tesoro ile onunculuk ve 2017 yılında Blanche ile dördüncü olmuştur.
Yarışma Tarihi
Belçika'nın yarışmada iki Ulusal yayıncısı var, Felemenkçe dili yayıncısı Vlaamse Radio- en Televisieomroeporganisatie (VRT) ve Fransızca dili yayıncısı Radio télévision belge de la communauté française (RTBF). İki yayıncı Eurovision Şarkı Yarışması'nda dönüşümlü olarak temsilci seçimini üstlenir.
VRT kanalı normalde Eurosong adlı yarışma ile temsilcisini seçer, RTBF kanalı ise Görevlendirme yöntemini kullanarak temsilcisini seçer. (Fakat RTBF kanalı bazı yıllar Ulusal Final sistemini kullanmıştır. örneğin, 1998, 2005[1][2] ve 2011. VRT kanalı da 2010'da Tom Dice ve 2018'de Sennek'i Görevlendirme sistemi ile seçmiştir.)
Belçika günümüze dek bir kez kazanmış, 1986 yılında yılında Norveç'in Bergen kentinde yapılan yarışmayı "J'aime la vie" adlı şarkısıyla Sandra Kim kazanmıştır. 15 yaşında olduğunu iddia etmesine rağmen, aslında sadece 13 yaşındaydı, ama zaferini korumaya bırakılmıştı. Şu anda katılım için asgari yaş 16'dır ve bu nedenle Sandra Kim, yaş sınırı azaltılmadıkça en genç kazanan olmaya devam edecektir. Belçika, 1986 yılında kazanarak, Fransa, Lüksemburg, Monako ve İsviçre'nin en az bir kez daha önce kazanmış olduğu gibi, Fransız-konuşan ülkelerin yarışmayı kazanması için sonuncu oldu. Belçika o zamanki mutlak bir rekoru kırdı; Sandra Kim, daha önce hiç görülmeyen 176 puanlık bir kazanç elde etti (bu rekor, 1993'te İrlanda'nın 187 puan almasına kadar kırılamadı.), oylama başına ortalama 9.26 puan kazandı. Kim, tüm Eurovision galipleri arasında 2017 yılından itibaren hala en yüksek puanın % 77.2'sini aldı.
Belçika'nın sonraki en iyi derecesi ikincilik olup, bu dereceyi 1978 ve 2003 yıllarında almıştır. Aynı zamanda sekiz kez sonuncu olmuştur.
2003 yılında, Urban Trad müzik grubu Uydurma dilinde seslendirdiği şarkısıyla o yılın kazananı Türkiye'nin iki puan gerisinde ikinci olmuştur. 2008 yılında Ishtar müzik grubu aynı yöntemle yarışmış fakat yarı finalde 17. olmuştur.
Yarışmacılar
1 |
Kazanan |
2 |
İkinci sıra |
3 |
Üçüncü sıra |
◁ |
Sonuncu sıra |
X |
Katılımcı seçildi fakat katılmadı |
- Notlar:
- a. ^ 1956 yarışmasının tam sonuçları resmi olarak hiç açıklanmadığından, resmi Eurovision sitesi birinci dışında kalan tüm katılımları ikinci olarak nitelendirmektedir.
- b. ^ 2004 ve 2007 yılları arasında bir önceki yıl ilk ona giren ülkeler de referans ülkeleri ile doğrudan finalde yarışmakta idi. Bu sisteme göre, (örneğin) otomatik olarak finale yükselen referans ülkelerinden Birleşik Krallık ve Fransa ilk ona girmiş ise, söz konusu yarışmanın on bir ve on ikincisi ilk ona giren diğer sekiz ülke ile bir sonraki yarışmada doğrudan finalde yarışıyordu. 2008 yılından bu yana yalnızca ev sahibi ülke, beş referans ülkesi (Almanya, Birleşik Krallık, Fransa, İspanya, İtalya) ile birlikte yarı finallerde yarışmadan doğrudan finale yükselmektedir.
- 2020 yarışması 2019-20 Koronavirüs salgını nedeniyle iptal edildi.
Ev Sahiplikleri
Yıl | Şehir | Yer | Sunucu |
---|---|---|---|
1987 | Brüksel | Centenary Palace | Viktor Lazlo |
Yorumcular ve oyları okuyanlar
Yıl(lar) | Flamen Yorumcu | Waloon Yorumcu | Oyları Okuyanlar | Diğer Flamen Yorumcu | Diğer Waloon Yorumcu |
---|---|---|---|---|---|
1956 | Nand Baert | Janine Lambotte | No Spokesperson | No Dual Commentator | Diğer Yorumcu yok |
1957 | Anton Peters | Bob Van Bael | |||
1958 | Nand Baert | Arlette Vincent | Paule Herreman | ||
1959 | Anton Peters | Paule Herreman | Bob Van Bael | ||
1960 | Nand Baert | Georges Désir | Arlette Vincent | ||
1961 | Anton Peters | Paule Herreman | Bilimiyor | ||
1962 | Willem Duys | Nicole Védrès | Arlette Vincent | ||
1963 | Herman Verelst | Pierre Delhasse | Bilinmiyor | Denise Maes | |
1964 | Paule Herreman | André Hagon | Diğer yorumcu yok | ||
1965 | Nand Baert | ||||
1966 | André Hagon | ||||
1967 | Janine Lambotte | Jan Theys | |||
1968 | André Hagon | ||||
1969 | Paule Herreman | Nand Baert | |||
1970 | Claude Delacroix | André Hagon | |||
1971 | Janine Lambotte | Oyları okuyan yok | |||
1972 | Arlette Vincent | ||||
1973 | Paule Herreman | ||||
1974 | Georges Désir | André Hagon | |||
1975 | Paule Herreman | Staf Van Berendoncks | |||
1976 | Luc Appermont | Georges Désir | André Hagon | ||
1977 | Paule Herreman | Anne Ploegaerts | |||
1978 | Claude Delacroix | André Hagon | |||
1979 | Paule Herreman | Anne Ploegaerts | |||
1980 | Jacques Mercier | Jacques Olivier | |||
1981 | Walter De Meyere | ||||
1982 | Jacques Olivier | ||||
1983 | Anne Ploegaerts | ||||
1984 | Jacques Olivier | ||||
1985 | Anne Ploegaerts | ||||
1986 | Patrick Duhamel | Jacques Olivier | |||
1987 | Claude Delacroix | Anne Ploegaerts | |||
1988 | Pierre Collard-Bovy | Jacques Olivier | |||
1989 | Jacques Mercier | Anne Ploegaerts | |||
1990 | Claude Delacroix | Jacques Olivier | |||
1991 | André Vermeulen | Anne Ploegaerts | |||
1992 | Jacques Olivier | ||||
1993 | Anne Ploegaerts | ||||
1994 | Jean-Pierre Hautier | Katılmadı | |||
1995 | Marie-Françoise Renson | ||||
1996 | Michel Follet | Anne Ploegaerts | Johan Verstreken | Sandra Kim | |
1997 | André Vermeulen | Katılmadı | No Dual Commentator | No Dual Commentator | |
1998 | Marie-Hélène Vanderborght | Andrea Croonenberghs | |||
1999 | Sabine De Vos | Bart Peeters | |||
2000 | Thomas Van Hamme | Anja Daems | |||
2001 | Katılmadı | ||||
2002 | Geena Lisa | Bart Peeters | |||
2003 | Corinne Boulangier | Anja Daems | |||
2004 | Martine Prenen | Bart Peeters | |||
2005 | Armelle Gysen | Anja Daems | |||
2006 | Yasmine | Bart Peeters | |||
2007 | Maureen Louys | Anja Daems | Jean-Louis Lahaye | ||
2008 | Sandrine Van Handenhoven | Bart Peeters | |||
2009 | Maureen Louys | Anja Daems | |||
2010 | Katja Retsin | Bart Peeters | |||
2011 | Maureen Louys | Sven Pichal | |||
2012 | Peter Van de Veire | ||||
2013 | Maureen Louys | Barbara Louys | Tom De Cock | ||
2014 | Eva Daeleman | Peter Van de Veire | |||
2015 |
Fotogaleri
- Fud Leclerc, Hilversum'da (1958)
- Roberto Bellarosa, Malmö'de (2013)
- Axel Hirsoux, Kopenhag'da (2014)
- Loïc Nottet, Viyana'da (2015)
- Laura Tesoro, Stockholm'da (2016)
Kaynakça
- "Belgian National Final 1998". 22 October 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 April 2009.
- "Belgian National Final 2005". 22 October 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 April 2009.