Irak Mandası

Birleşik Krallık Irak Mandası (Arapça: الانتداب البريطاني على العراق), Ağustos 1920'de Osmanlı İmparatorluğu ile yapılan Sevr Antlaşması sonucunda Birleşik Krallık yönetimindeki manda idaresi. Bu yönetim 26 Nisan 1920'de İtalya'daki San Remo Konferansı'nda belirlenmişti. Mezopotamya'da Fransa kontrolündeki Lübnan ve Suriye mandaları da bulunmaktaydı.

Irak
الانتداب البريطاني على بلاد ما بين النهرين
Birleşik Krallık Irak Mandası
1920-1932
Başkent Bağdat
Yaygın diller Arapça
Ulusal lider  
Tarihçe  
 Kuruluşu
1920
 İngiliz-Irak Anlaşması
1930
 Dağılışı
1932
Öncüller
Ardıllar
Osmanlı İmparatorluğu
Irak Krallığı

Faysal bin Hüseyin önceden Suriye Kralı idi. Fransız birliklerinin Şam'ı işgal etmesi sonucu Suriye'den ayrıldı. İngilizler Irak'ta bir nüfuz alanı oluşturmuşlardı. Birleşik Krallık, Mart 1921'de Faysal'ı Irak'ta İngiliz mandası altında kurulacak yönetimin kralı olarak desteklemeye karar verdi. Birleşik Krallık bu hükûmetle, ileri bir tarihte bağımsızlık öngören bir antlaşma yapacaktı. Faysal bu planı kabul etti ve Irak Mandasının kralı olarak Ağustos 1921'de tahta çıktı.

Birleşik Krallık Mezopotamya Mandası İngiltere'yle bir dizi antlaşma gerçekleştirerek 1930'da İngiliz-Irak Anlaşması ile Irak'ın tam bağımsızlığını elde etmesini, 1932'de de Milletler Cemiyeti'ne üye olmasını sağladı.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.