Karamağara, Elbistan

Karamağara, Kahramanmaraş ilinin Elbistan ilçesine bağlı bir mahalledir. 1563 yılındaki Elbistan Sancağı haritasına göre, bölge Sarsab denilen yere bağlıydı. 19. yüzyılda köye boylar halinde göç edildiği tahmin edilmektedir. Bölgeyi oluşturan köyler Sultankorusu olarak nitelendirilmiştir. Mahallede ve bölgede, kömbe ve ıspanaklı börek en çok yapılan yiyeceklerin başında gelir. Mahallenin içerisinde bulunduğu bölge orman alanları bakımından zengindir. Mahallenin yüzölçümü 30 km², rakımı 1734 m ve 2013 yılı nüfusu 346 kişidir. Mahallede eskiden Ermenice ve Kürtçe konuşulurken, zamanla Türkçe daha çok konuşulmaya başlanmıştır. Nüfus olarak ise 1563 yılında, Sarsab ve civarında 640 hane vardı. 25 tane de köy olduğu varsayılırsa, ortalama 20-30 civarında ev vardı.

Karamağara
Köy

Bölgedeki konumu
Ülke  Türkiye
İl Kahramanmaraş ili
İlçe Elbistan ilçesi
Yüzölçümü
 • Toplam 30 km² (10 mil²)
Rakım 1.734 m (5.688 ft)
Nüfus
 (2013)
 • Toplam 346
Zaman dilimi UTC+03.00 (UDAZD)
Posta kodu
46300
Alan kodu 0344
Resmî site

Köken bilimi

Karamağara ismi mahallenin dışında bulunan mağaralardan gelmiştir.[1] Dil bilgisi olarak incelendiğinde, kara ve mağara sözcüklerinin oluşturduğu sıfat tamlamasının bitişik yazılmış şeklidir. Öz Türkçe kara[2] sözcüğü "en koyu renk" anlamındadır.[3] Öz Türkçede "in"[4] anlamındaki mağara sözcüğü ise Arapça مغارة sözcüğünden Türkçeye geçmiştir.[5]

Tarihçe
Bu kavim ilk olarak Maveraünnehir'den çıkıp Danişmendi, Akkoyunlu ve Selçuklu adları ile ayrı ayrı bu Rum ülkelerine ayak basıp her biri bir ülkeye yerleşmişlerdir.

Evliya Çelebi[6]

Köy halkının, Orta Asya'nın çeşitli bölgelerinden göçüp gelip konar-göçer veya yarı yerleşik hayatı yaşadığı tahmin edilmektedir. Bölgeyi oluşturan boyların ve kabilelerin başında Avşar, Beydili ve Karakeçili boyları gelmektedir.[7][8][9] Çeşitli göç nedenleri olmuştur. Evliya Çelebi Seyahatnâme'sinde göç hakkında önemli bilgiler vermiştir.[6]

Afşar ve Begtili Damgası.
I. Süleyman (Kanuni) dönemi (1563) Elbistan Sancağı[10]

I. Selim döneminde gerçekleşen Turnadağ Muharebesi'nin (1515) sonucunda Elbistan ve çevresi Osmanlı İmparatorluğuna katıldı.[11][12][12][13] Mahallenin içerisinde olduğu alanın 1522-1864 yıllarında bu sancağa bağlı olduğu tahmin edilebilir. Bu sırada yapılmış ilk nüfus sayımı çalışmaları Kanuni dönemine ait 1540 ve 1563 tarihine aittir.[14] Bu sıralarda, Sarsab ve bölgesi merkez nahiye olup, Karamağara bölgesini de içine alıp Elbistan'ın kuzeyinde önemli bir nahiye olmuştur.

Yine 1902 yılında, Halep Vilayeti Salnamesi 'nde köy ve civarı hâlen Sarsab nahiyesine bağlıydı. Bu köy dahil, Sarsab'ın 19 mahallesi vardı.[15] Bu sırada, şimdiki ailelerin Akçadağ'da yaşadığı ve oradan, Elbistan'ın İncecik mahallesine daha sonra da Karamağara mahallesine boylar halinde yerleştiği iddia edilmektedir. Bazı kümeler de sonradan Gürün'ün Karadoruk mahallesine göç etmişlerdir.[16]

Yerleşik hayata geçtikten sonra yaylaya çıkma 1980'lerden sonra terkedilmiştir. Viranlı denilen yerde eski köy kalıntıları vardır. İdari açıdan Sivas'a bağlı Akdere mahallesinde mezarlar ve köy kalıntısı vardır. Bölgeyi oluşturan köyler Sultankorusu olarak nitelendirilmiştir.[17]

Kültür

Mahallenin çoğunluğu, İslam'ın Hanefi mezhebine mensuptur. Uzun süredir yaşamını mahallede sürdüren, 4-5 aile bulunmaktadır. Karamağara'da, Hanefi mezhebinde, Kürtçe konuşan Sultankorusu aşiretine bağlı kişiler de yaşamaktadır.[18] Genellikle, geniş aile sistemi ve ataerkil bir aile yapısı hâkimdir. Mahallede dokumacılığın önemli bir yeri varken, sonraları önemini kaybetmiştir. Dokumacılık, hâlen yapılmaktadır.[1]

Dil

Mahallede konuşulan dil çeşitlidir. Evliya Çelebi, Seyâhatname'sinde 17. yüzyılda bölge dili ile ilgili olarak Bunların nice garip lehçeleri vardır. Birbirlerinin lisanlarını tercüman ile anarlar. Türk şubelerinin Çağatayca kolu, en açık konuşulanıdır... Oniki tay, yani şahları olup on iki adet lisanları vardır ki birbirlerini anlamazlar diyerek belirtmiştir.[6] 19. yüzyıla gelindiğinde Türkçe, Kürtçe ve Ermenice konuşulduğu görülür. 20. yüzyılda da zamanla dil büyük ölçüde Türkçeye dönüşmüş olsa bile, hâlen ailelerin bazıları Kürtçe konuşur. Bu dilin de yerini yavaş yavaş Türkçe almaktadır. Mahalledeki Türkçenin farkları aşağıda belirtilmiştir. Altta[19][20] değişimleri birinci tabloda görebilirsiniz. Bazı yerel sözler de ikinci tablodaki gibi tamamen değişmiş olabilir.

Türkçe ile yerel konuşma arasındaki farklar
ağrı aari
eksik eesik
kancık gancık (gamçıh da olur)
gibi gimi (gibin de olur)
leğen ilen (ileyin de olur)
iğne inne
galiba ellem (elleyam da olur)
Türkçe ile yerel konuşma arasındaki farklar
rüşvet bartıl
mutfak ev damı
sırt omız
kümes pin
manda camış
ayı yavrusu potuk
hani tama

Yemekler

Mahallenin yemek kültürü, genellikle Malatya şehrine aittir. Çünkü, köy Malatya'ya çok yakındır. Mahallede en çok yapılan yiyeceklerin başında, kömbe gelir. Kömbe, genellikle Malatya yöresindeki tarife uygundur.[21] Ancak, kömbe yapımının yaygınlığı konusunda sadece Malatya yöresinden etkilenilmemiştir. Afşin[22] ve Kahramanmaraş'ta da görülür.[23] Ekmek çeşitleri,[24] çorba çeşitleri,[25] Hoşaflar,[26] ve benzerlerinde Malatya Yöresi'nden etkilenilmiştir. Ayrıca, yemekler genellikle sacda yapılır. Ispanaklı börek, mahallenin en önemli yiyecekleri arasındadır. Bunun dışında; biber yemekleri, tarhana, leğen ve tirşik çorbaları, Maraş paçası, pıtpıt lapası, sömelek, un sucuğu, bastık (pastık), çullama, ilende, hapısa ve rapında yemekleri de yapılmaktadır.[27]

Halk oyunları

Bölgede, halay beş kişiden fazla kişiyle çekilir. Başına çoğu yörede olduğu gibi halay başı denmiştir. Son olarak çeken ise pöççük olarak adlandırılır. İfade eden bölümler ağarlama, yeldirme, yanlama, sıktırma, yaslanma, kollama, ayrılma, zahma ve hoplatma 'dır. Sinsin oyunu en çok oynanan oyunlardandır. Bölgeye has 12 adet halk oyunu vardır.[28]

Çocuk oyunları

Mahallede birçok çocuk oyunu oynanır. Çelik çomak oyunu çocukların, çomak adını verdikleri kalın, uzun sopayla, çelik adını verdikleri ince ve kısa sopaya vurarak oynadıkları bir oyundur.[29][30] Beştaş bilyeden biraz büyük yuvarlak beş tane taş ile ve iki kişi ile oynanan bir oyundur.[31] Bunların dışında uzuneşşek, minavara, lottik, şaka tura başlıca oynanan oyunlardandır. Bölgeye has 27 tane oyun vardır.[32] Mahallede bu oyunlar hâlen oynanmaktadır.

İnançlar

Mahallenin tamamı İslam dinine mensup olmasına rağmen, hâlen Gök Tanrı dinindeki veya daha farklı dinlerdeki inanışlar ve batıl inançlar etkisini göstermektedir.[28]Ayakkabı ters dönerse uğursuzluk olur., Akşam biber, soğan alıp vermek acı getirir., Akşamları tırnak kesilmez., Eşikte oturmak rızık keser., Eşikte oturulursa cin çarpar., Sabi çocuğa göz değer., Sarımsak takılırsa nazar değmez., Soğan kabuğu yakılırsa fakirleşilir gibi inanışlar bunların başında gelmektedir.

Halk müziği

Bölgede, çeşitli türküler söylenir: Lele Çoban, Çamdan Sakız Akıyor, Gelin, Kına türküsü, Güzel ne dersin, Havada kar sesi var, Anam Beni Haslarınan Hasladı vb. yöresel türküler bunların başlıcalarıdır. Türküler bölgede önemli bir yere sahiptir.[33]

Coğrafya

Köy, deniz seviyesinden 1734 metre yüksekte yer almaktadır.[34] Mahallenin içerisinde bulunduğu bölgede çokça orman alanı bulunur. Ormanlarda çam, meşe, kayın, ardıç, sedir, köknar ve şimşire rastlanır.[27] İrili ufaklı ovalar bozkır görünümündedir.[35] Karamağara mahallesinin pınarları, Keçemağara pınarlarıyla birlikte Sarsab Deresi'ni oluşturmaktadır. Yol durumu ise 25 km'si asfalt 5 km stabilize 7 km ise bozuk asfalttır. Minibüsler, Elbistan'a her gün sabah 06.30'da gidip akşam saat 17.30 civarında dönmektedir. Pazar günleri ise ilçeye minibüs gitmemektedir.[1] Altta, bazı yerleşim yerlerine uzaklıkları görülmektedir.

Bazı bölgelere yakınlığı.[1]
Karamağara-Elbistan 32 km
Karamağara-Kahramanmaraş 192 km

Coğrafi konum

Karamağara'nın komşu yerleşim birimlerine göre konumu aşağıdaki şekilde gösterilmiştir.[36]

İklim

Köy karasal iklimin etki alanı içerisindedir. Kışları 30–60 cm arası yüksekliğinde kar yağdığı bilinmektedir. Ayrıca ilkbahar ve sonbahar aylarında ortalama sıcaklık 15-20 Derece arasındadır.[1] Ortalaması Kahramanmaraş'a göre daha düşüktür. Çünkü Kahramanmaraş, Akdeniz iklimi, köy ise, karasal iklimin etkisindedir. Kahramanmaraş ile ilgili sıcaklık verileri aşağıdaki tabloda gösterilmiştir.

 Karamağara, Elbistan iklimi 
Aylar Oca Şub Mar Nis May Haz Tem Ağu Eyl Eki Kas Ara Yıl
En yüksek sıcaklık (°C) 17,4 21,8 29,2 32,6 38,0 42,0 45,2 44,3 41,3 37,2 27,2 20,9 45,2
Ortalama en yüksek sıcaklık (°C) 9,1 10,8 15,6 21,0 26,5 31,6 35,4 35,5 32,3 25,7 17,1 10,7 22,6
Ortalama sıcaklık (°C) 5,0 6,2 10,4 15,3 20,2 24,9 28,2 28,2 25,0 18,9 11,4 6,6 14,3
Ortalama en düşük sıcaklık (°C) 1,4 2 5,4 9,8 14,1 18,6 22 22 18,3 12,8 6,8 3,1 11,3
En düşük sıcaklık (°C) −7,8 −9,6 −7,6 −0,6 5,0 11,0 15,6 16,0 8,6 2,2 −4,4 −7,6 −9,6
Ortalama yağış (mm) 121,3 110,4 94,2 75,8 39,5 6,0 0,9 0,5 7,1 50,1 90,6 127,2 60,3
Kaynak: meteor.gov.tr [37]

Nüfus
I. Süleyman
Karamağara Nüfus Grafiği (1990-2013)
Cinsiyete göre Karamağara Nüfusu (2007-2012)

Bölgenin nüfusuna ilişkin ilk belgeler I. Süleyman (Kanuni) dönemine aittir. Altta da görebileceğiniz gibi, Sarsab denilen nahiyede (Mahalleninde içinde bulunduğu 25 köy, 45 mezraa) toplam 640 hane vardır. Bu dönemde nahiyede nüfus tahminen 1400-1700 arası olabilir. Ortalama 25 köy olduğu düşünülerek, hesaplandığında mahallenin nüfusu 50 ile 80 arasıdaydı.

Sarsab'daki haneler (1540)[14]
Hane 501
Mücerret [38] 122
Muaf [39] 17
Toplam 640

Bu tabloda ilgili ayırma sebepleri ise, Osmanlı bürokrasisi gereği idi.[40] Bu şekilde vergi, askerlik, nüfus veya sefer hazırlığı ona göre yapılabilecekti. Daha sonraları çeşitli şekilde Elbistan'ın nüfus sayımı yapılmıştır. Ancak köy ve civarında nüfus sayımı yapılmamıştır. Yine 1902 yılında, Halep Vilayeti Salnamesi 'nde köy ve civarı hâlen Sarsab nahiyesine bağlıydı. Bu köy dahil, Sarsab'ın 19 mahallesi vardı.[15] Altta da görebileceğiniz gibi, mahallenin nüfusu genellikle düşmüştür. Bunun sebebi de özellikle İstanbul şehrine yapılan göçtür.[1] Günümüzde ise mahallede yaklaşık 80 hane bulunmaktadır. Mahalledeki nüfusun bölünüşü altta verilmiştir. Ayrıca bir hanede ortalama 8 birey bulunmaktadır.[1]

Yıllara göre mahalle nüfus verileri
2013 346[41]
2012 375[42]
2011 437[43]
2010 522[44]
2009 549[45][46]
2008 563[47]
2007 554[48]
2000 692[49]
1997 630[49]
1990 878[50]

Mahallenin 2007-2013 yıllarına ait nüfus verileri altta verilmiştir.[44][51][52][53]

2007-2012 yıllarına ait nüfus verileri
Yıl Toplam Erkek Kadın
2012 375 190 185
2011 437 217 220
2010 522 247 275
2009 549 262 287
2008 563 266 297
2007 554 269 285

Genel Seçimler

2014 Türkiye yerel seçimleri
Mahallede, 2014 Yerel Seçimleri sonuçlarını gösteren bir grafik

30 Mart seçimlerinde seçmen kütüğünde 214 kişi kayıtlıydı. 172 kişi ise oy kullandı. Oy kullanma oranı %80.37'dir. Mahallenin %61'i seçmen olup %39'u seçmen olma vasıfları taşımamaktadır. 30 Mart seçimlerinde partilerin köy seçmenlerinden aldıkları oyların dağılımı şu şekildedir[54]:

Parti Aldığı oy sayısı
Adalet ve Kalkınma Partisi108
Milliyetçi Hareket Partisi54
Halkların Demokratik Partisi0
Bağımsız Türkiye Partisi0
Cumhuriyet Halk Partisi3
Büyük Birlik Partisi2
Türkiye Komünist Partisi0
Demokrat Parti0
Saadet Partisi2
Geçersiz oy sayısı
3
Toplam172

2009 Türkiye yerel seçimleri
Mahallede, 2009 Yerel Seçimleri sonuçlarını gösteren bir grafik

29 Mart seçimlerinde seçmen kütüğünde 246 kişi kayıtlıydı. 233 kişi ise oy kullandı. Oy kullanma oranı %87'dir. Mahallenin %58'i seçmen olup %42'si seçmen olma vasıfları taşımamaktadır. 29 Mart seçimlerinde partilerin köy seçmenlerinden aldıkları oyların dağılımı şu şekildedir:

Parti Aldığı oy sayısı
Anavatan Partisi0
Milliyetçi Hareket Partisi6
Demokratik Sol Parti4
Demokratik Toplum Partisi1
İşçi Partisi10
Cumhuriyet Halk Partisi10
Büyük Birlik Partisi9
Türkiye Komünist Partisi2
Demokrat Parti13
Saadet Partisi13
Adalet ve Kalkınma Partisi219
Bağımsız Türkiye Partisi3
Emek Partisi0
Geçersiz oy sayısı
0
Toplam280

2011 Türkiye genel seçimleri
Karamağara Köyü 2011 seçim sonuçlarını gösteren grafik

12 Haziran seçimlerinde seçmen kütüğünde 293 kişi kayıtlıydı. 242 kişi ise oy kullandı. Oy kullanma oranı %82.59'dur. Mahallenin %67'si seçmen olup %33'ü seçmen olma vasıfları taşımamaktadır. 12 Haziran seçimlerinde partilerin köy seçmenlerinden aldıkları oyların dağılımı şu şekildedir:

Parti Aldığı oy sayısı
Adalet ve Kalkınma Partisi214
Demokrat Parti0
İşçi Partisi0
Cumhuriyet Halk Partisi11
Saadet Partisi2
Halkın Sesi Partisi2
Hak ve Eşitlik Partisi1
Milliyetçi Hareket Partisi7
Türkiye Komünist Partisi0
Millet Partisi0
Büyük Birlik Partisi3
Emek Partisi0
Bağımsız Adaylar0
Geçersiz oy sayısı
2
Toplam242

2007 Türkiye genel seçimleri
Mahallede 2007 Genel Seçimleri'nin sonuçlarını gösteren bir grafik

22 Temmuz seçimlerinde seçmen kütüğünde 336 kişi kayıtlıydı. 263 kişi ise oy kullandı. Oy kullanma oranı %78'dir. Mahallenin %61'i seçmen olup %39'u seçmen olma vasıfları taşımamaktadır. 22 Temmuz seçimlerinde partilerin köy seçmenlerinden aldıkları oyların dağılımı şu şekildedir:

Parti Aldığı oy sayısı
Bağımsız Türkiye Partisi1
Saadet Partisi3
İşçi Partisi0
Cumhuriyet Halk Partisi4
Halkın Yükselişi Partisi1
Özgürlük ve Dayanışma Partisi0
Demokrat Parti4
Milliyetçi Hareket Partisi23
Türkiye Komünist Partisi0
Adalet ve Kalkınma Partisi226
Bağımsız Türkiye Partisi3
Emek Partisi0
Bağımsız Adaylar0
Geçersiz oy sayısı
1
Toplam263

Referandum seçimleri

12 Eylül referandum seçimlerinde seçmen kütüğünde 303 kişi kayıtlıydı. 289 kişi ise oy kullandı. Oy kullanma oranı %95.38'dir. Mahallenin %55'i seçmen olup %45'i seçmen olma vasıfları taşımamaktadır. 12 Eylül seçimlerinde seçmenlerin terciği şu şekildedir[59]:

Tercih Aldığı oy sayısı
Evet284
Hayır2
Geçersiz oy sayısı
3
Toplam289

Osmanlı dönemi

Elbistan'da ilk belediye teşkilatı 1871-1872 yıllarında kurulmuştu.[60] Bu sıralarda Sarsab ve civarı da nahiyeydi. 1902 yılında 19 mahallede Sarsab'a bağlı idi.[15] O dönemde genellikle nahiyelerin başına muhtar atanırdı. V. Mehmet döneminden itibaren, 1927 yılına kadar bu nahiyelerin başına da atanan kişiler (belediye başkanı dahil) belli değildir.[60]

Cumhuriyet dönemi

Köy tüzel kişiliği de 1928 yılından itibaren değişmiştir. Ancak kesin değişim, 1950 yılında Demokrat Parti'nin iktidara gelmesinden itibaren valilik ve belediyelerin ayrılmasıyla başlar. Bundan sonra muhtarlar da kesin olarak seçilmeye başlandı. Ancak 1970'li yıllara kadar olan köy muhtarları, bilinememektedir.

Ekonomi

Mahallenin ekonomisi tarım ve hayvancılığa dayalıdır. Mahallede tarım ürünleri Elbistan'a nazaran kullanılmaya pek elverişli değildir. Buğday, arpa, nohut ekilir ve kayısı yetiştirilir.[1][27] Bütün bölgede genellikle çerezlik ayçiçeği ekilmektedir.[61] Elbistan'ın merkezindeki hayvan borsası, bütün ilçe gibi,[61] mahallesi de etkilemektedir. Hayvancılıkta sığırcılık, mandacılık, at, eşek ve katır yetiştiriciliği bütün bölgede yapılmaktadır.[27] Ancak, yetiştirme şekilleri çok ilkel durumdadır. Ayrıca, Sarsab göleti bölgeye önemli yararlar sağlamaktadır.[62]

Eğitim

Mahallede bir ilkokul, bir de ortaokul olmak üzere iki tane okul vardır. İlkokul, 1986 yılında açılmıştır. Okulun 1 okul binası, 3 lojman, 2 tuvalet, 2 kömürlük, 6 derslik, 1 müdür odası, 1 öğretmenler odası, 1 takım harita, 1 adet dolap, 2 adet masa, 3 adet kütüphane bulunmaktadır.[63] Mahallenin ilkokulu 8 yıllık zorunlu eğitim gerekçesiyle 1998 yılından itibaren ilköğretim okuluna dönüştürüldü.

4+4+4 Eğitim Sistemi ile beraber ilköğretim okulu yeniden ilkokula dönüştürüldü. Ortaokul binası ise 2013 yılında açılmıştır. Ortaokul, 4 şube ve 110 öğrenci ile eğitim hayatına başlamıştır.[64]

Okuma yazma durumu
Mahalledeki okuma yazma durumunu gösteren bir grafik

Mahallede okuma-yazma oranı gittikçe yükselmektedir. 2008 yılında mahallenin %78'i okuma bilmekteyken 2012 yılında mahallenin %87'si okuma yazma bilmektedir.[1] Elbistan ilçesindeki okuma yazma oranından (%92) biraz düşüktür. Kahramanmaraş il ortalamasında da (%91) aynı durum geçerlidir.[65]

2012 yılına göre mahallede okuma yazma bilenler ve bilmeyenlerin sayıları[66]
Okuma yazma durumu Toplam Erkek Kadın
Okuma yazma bilmeyen 30 10 20
Okuma yazma bilen 289 150 139
Bilinmeyen 13 9 4
2011 yılına göre mahallede okuma yazma bilenler ve bilmeyenlerin sayıları[67]
Okuma yazma durumu Toplam Erkek Kadın
Okuma yazma bilmeyen 41 12 29
Okuma yazma bilen 324 168 156
Bilinmeyen 16 11 5
2010 yılına göre mahallede okuma yazma bilenler ve bilmeyenlerin sayıları[68]
Okuma yazma durumu Toplam Erkek Kadın
Okuma yazma bilmeyen 45 13 32
Okuma yazma bilen 382 189 193
Bilinmeyen 23 14 9
2009 yılına göre mahallede okuma yazma bilenler ve bilmeyenlerin sayıları[69]
Okuma yazma durumu Toplam Erkek Kadın
Okuma yazma bilmeyen 74 14 60
Okuma yazma bilen 376 205 171
Bilinmeyen 53 31 22
2008 yılına göre mahallede okuma yazma bilenler ve bilmeyenlerin sayıları[70]
Okuma yazma durumu Toplam Erkek Kadın
Okuma yazma bilmeyen 80 17 63
Okuma yazma bilen 377 201 176
Bilinmeyen 25 13 12

Eğitim düzeyi
Mahalledeki eğitim düzeyini gösteren bir grafik

2008 yılı kayıtlarına göre 15 yaş ve üzeri okuma yazma bilen kişilerin çeşitli eğitim düzeylerine göre sayıları aşağıdaki tabloda verilmiştir.

2008 yılına göre okur yazar köy halkının eğitimlilik düzeyi[71]
Bitirilen eğitim düzeyi Toplam Erkek Kadın
Bir okul bitirmediği halde okuma yazma bilen 144 74 70
İlkokul mezunu 154 93 61
İlköğretim mezunu 63 22 41
Ortaokul veya dengi okul mezunu 6 6 0
Lise veya dengi okul mezunu 6 3 3
Yüksekokul ve üzeri 4 3 1
Bilinmeyen 25 13 12

Altyapı
Mahallenin Altyapı Bilgileri (2014)[49]
Sağlık Evi Sağlık Ocağı İlk Okul Orta Okul PTT Şubesi PTT Acentesi Su Şebekesi Kanalizasyon
Yok Var Var Var Yok Yok Var Yok

Sağlık Ocağı

Mahallede sağlık ocağı bulunmaktadır. 1 doktor, 1 ebe ve 1 sağlık memuru Sağlık Ocağı'nda bulunmaktadır. Mahallede, ortalama yaşam süresi 65 yaş civarıdır.[1]

Kaynakça
  1. "Elbistan Karamağara İÖO". karamagra.meb.k12.tr. 25 Haziran 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Aralık 2009.
  2. "Çağdaş Türkçenin Etimolojik Sözlüğü - kara". Erişim tarihi: 31 Ocak 2010.
  3. "TDK Güncel Türkçe Sözlük - kara". Erişim tarihi: 31 Ocak 2010.
  4. "Çağdaş Türkçenin Etimolojik Sözlüğü - in". Erişim tarihi: 31 Ocak 2010.
  5. "Çağdaş Türkçenin Etimolojik Sözlüğü - mağara". Erişim tarihi: 31 Ocak 2010.
  6. Derviş Mehmet Zılli bin, Evliya Çelebi (2006). "Mar-iş (Maraş)". Seyahatname. Yeni Şafak Gazetesi. s. 297. ISBN 9753637985.
  7. Sümer, Faruk (1980). "Önsöz". Oğuzlar (Türkmenler) Tarihleri-Boy Teşkilatı-Destanları.
  8. Gökalp, Ziya (1992). "Önsöz". Kürt Aşiretleri Hakkında Sosyolojik Tetkikler. Sosyal Yayınlar.
  9. Türkay, Cevdet (1979). "Karakeçili". Başbakanlık Arşivi Belgelerine Göre Osmanlı İmparatorluğu’nda Oymak, Aşiret ve Cemaatler.
  10. Bilgin, Arif. "1563 yılında Elbistan". Elbistan Kaymakamlığı. Erişim tarihi: 30 Aralık 2009.
  11. Özdamarlar, Metin (2009). "Dulkadiroğulları". Muhteşem Zaferler. Timaş Yayıncılık. s. 22. ISBN 9789752638877.
  12. Tektaş, Nazım (2007). "Dulkadir Beylği'nin Osmanlı Devleti'ne İlhakı". Çadırdan Saraya Saraydan Sürgüne Osmanlı. Çatı Yayıncılık. ss. 174, 175. ISBN 9757645702.
  13. Şahiner, Atilla (2008). "Yavuz Sultan Selim". Osmanlı Tarihi. Lacivert Yayıncılık. s. 113. ISBN 9789944759021.
  14. Solak, İbrahim. "Kanunî Dönemi Elbistan Kazasında Yerleşme ve Nüfus (1540)" (PDF). Selçuk Üniversitesi. Erişim tarihi: 30 Aralık 2009.
  15. Bilgin, Arif. "1902 YILINDA ELBİSTAN". Elbistan Kaymakamlığı. 6 Ocak 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ocak 2010.
  16. "31-Karadoruk Köyü". T.C Gürün Kaymakamlığı. 2009. 25 Mayıs 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Aralık 2009.
  17. "Doğan, yatırımları inceledi". Elbistan Yayla Köyle Köyleri Kültür Yardımlaşma ve Dayanışma Derneği (EYAKDER). 23 Mayıs 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ocak 2010.
  18. "Jandarma GK'lığı Maraş Yöresindeki Aşiretler". marikon.net. Erişim tarihi: 22 Ocak 2010.
  19. Özalp, Abdulvahap (2008). "A-Z arasında". Elbistan Ağzı. Özgü Yayıncılık. ss. 24 ile 415 arasında. ISBN 9758911493.
  20. "Kelimelerimiz". Elbistan Kaymakamlığı. 21 Nisan 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ocak 2010.
  21. "Malatya Mutfak Kültürü". Kahramanmaraş İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü. 3 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ocak 2010.
  22. "AFŞİN'İN KÜLTÜREL YAPISI". Türkiye Cumhuriyeti Afşin Kaymakamlığı. 20 Kasım 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ocak 2010.
  23. Şavkay, Tuğrul (3 Haziran 2001). "Tuğrul Şavkay: Maraş yemekleri resmi geçitte". Hürriyet (gazete). Erişim tarihi: 1 Ocak 2010.
  24. "Ekmek Yapımı ve Çeşitleri". Kahramanmaraş İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü. 3 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ocak 2010.
  25. "Çorbalar". Kahramanmaraş İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü. 3 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ocak 2010.
  26. "Hoşaflar". Kahramanmaraş İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü. 3 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ocak 2010.
  27. Kanca, Hasan Basri (2008). "Türkiye'de tarım ürünleri". Büyük Genel Kültür Atlası. Macivert Yayıncılık. ss. 27, 29, 37, 76. ISBN 9789944626996.
  28. "Halay". Elbistan Kaymakamlığı. 28 Aralık 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ocak 2010.
  29. "Çelik Çomak Nedir Nasıl Oynanır ?". Gulguzeli.net. 11 Şubat 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ocak 2010.
  30. "Çelik Çomak-ğı". Türk Dil Kurumu. Erişim tarihi: 29 Ocak 2010.
  31. "Beş taş oyunu nasıl oynanır ?". İslamseli.net. 26 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ocak 2010.
  32. "MAHALLİ OYUNLARIMIZ". Elbistan Kaymakamlığı. Erişim tarihi: 12 Ocak 2010.
  33. "Türkülerimiz". Elbistan Kaymakamlığı. Erişim tarihi: 12 Ocak 2010.
  34. "Karamagara, Turkey Page" (İngilizce). Fallingrain.com. 3 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Aralık 2009.
  35. "Kahramanmaraş, bitki örtüsü". Yeni Rehber Ansiklopedisi. 11. cilt. ss. 28. sayfa.
  36. "Elbistan Haritası". Elbistan Kaymakamlığı. Elbistan.gov.tr. Erişim tarihi: 28 Aralık 2009.
  37. "İl ve İlçelerimize Ait İstatistiki Veriler". Türkiye Cumhuriyeti Devlet Meteoroloji Genel Müdürlüğü. 15 Mart 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Aralık 2009.
  38. Anlamı: Evlenmemiş, bekar kişi Daha çok bilgi için: ilgili sayfaya bakabilirsiniz
  39. Anlamı:(Müslüman toplumdan) Ayrı tutulmuş (Ermeniler) Daha çok bilgi için: ilgili sayfaya bakabilirsiniz 15 Mart 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  40. Özdamarlar, Metin (2009). "Osmanlı Toplumu". Dünyayı Değiştirenler (Osmanlı Kültür ve Uygarlığı). Timaş Yayıncılık. ss. 16-17. ISBN 9789752638877.
  41. "İllere göre ilçe, bucak, belde ve mahalle nüfusları - 2013". TÜİK.gov.tr. 15 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Temmuz 2014.
  42. "İllere göre ilçe, bucak, belde ve mahalle nüfusları - 2012". TÜİK.gov.tr. 29 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Temmuz 2014.
  43. "İllere göre ilçe, bucak, belde ve mahalle nüfusları - 2011". TÜİK.gov.tr. 14 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Temmuz 2014.
  44. "İllere göre ilçe, bucak, belde ve mahalle nüfusları - 2010". TÜİK.gov.tr. 14 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Temmuz 2014.
  45. "İllere göre ilçe, bucak, belde ve mahalle nüfusları - 2009". TÜİK.gov.tr. 29 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ocak 2010.
  46. "Elbistan'ın nüfusu 135 bin 386". Elbistaninsesi.com. 26 Ocak 2010. Erişim tarihi: 30 Ocak 2010.
  47. "İllere göre ilçe, bucak, belde ve mahalle nüfusları - 2008". TÜİK.gov.tr. 29 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Aralık 2009.
  48. "İllere göre ilçe, bucak, belde ve mahalle nüfusları - 2007". TÜİK.gov.tr. 29 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Aralık 2009.
  49. "Yerelnet'te Karamağara, Elbistan". YerelNet.org.tr. 8 Haziran 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Aralık 2009.
  50. "İlçenin nüfus durumu". Elbistan.gov.tr. 4 Haziran 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mart 2010.
  51. Türkiye İstatistik Kurumu. "2008 yılına ait mahalle nüfus verileri". Erişim tarihi: 5 Ocak 2010.
  52. Türkiye İstatistik Kurumu. "Şehir, belde ve mahalle nüfusları - 2009". Erişim tarihi: 25 Ocak 2010.
  53. Türkiye İstatistik Kurumu. "İl ve ilçelere göre mahalle nüfusları - 2007". Erişim tarihi: 25 Ocak 2010.
  54. "30 Mart yerel sonuçları". Elbistan'ın Sesi Gazetesi. 31. 14 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Temmuz 2014. Tarih değerini gözden geçirin: |tarih=, |year= / |date= mismatch (yardım)
  55. "Karamağara mahallesi 30 Mart 2014 seçim istatistikleri" (PDF). Yüksek Seçim Kurulu. 6 Mayıs. 14 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Temmuz 2014. Tarih değerini gözden geçirin: |tarih=, |year= / |date= mismatch (yardım)
  56. "Karamağara mahallesi 29 Temmuz 2009 seçim istatistikleri" (PDF). Yüksek Seçim Kurulu. 6 Mayıs. Erişim tarihi: 6 Mayıs 2010. Tarih değerini gözden geçirin: |tarih=, |year= / |date= mismatch (yardım)
  57. "Karamağara mahallesi 12 Haziran 2011 seçim istatistikleri" (PDF). Yüksek Seçim Kurulu. 2011. 14 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Temmuz 2014.
  58. "Karamağara mahallesi 22 Temmuz 2007 seçim istatistikleri" (PDF). Yüksek Seçim Kurulu. 6 Mayıs. 4 Eylül 2011 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mayıs 2010. Tarih değerini gözden geçirin: |tarih=, |year= / |date= mismatch (yardım)
  59. "12 EYLÜL 2010 ELBİSTAN GENELİ REFERANDUM SONUÇLARI". Bizim Elbistan Gazetesi. 13 Eylül. 18 Eylül 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Temmuz 2014. Tarih değerini gözden geçirin: |tarih=, |year= / |date= mismatch (yardım)
  60. "Elbistan Belediyesi". Elbistan Belediyesi. 28 Haziran 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Aralık 2009.
  61. "[[Türkiye ekonomisi|ekonomisi]]". elbistan.bel.tr. 25 Haziran 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ocak 2010. URL–vikibağı karışıklığı (yardım)
  62. "Elbistan'da tarım ve hayvancılık". elbistan.gov.tr. 3 Kasım 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ocak 2010.
  63. "ELBİSTAN KARAMAĞRA İLKÖĞRETİM OKULU". Karamağara İlkokulu. Erişim tarihi: 12 Ocak 2010.
  64. "Mahalledes tarafından yaptırılan 4 derslikli Karamağra Ortaokulu binası". Karamağara İlkokulu. 14 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Temmuz 2014.
  65. "Okuma yazma durumu, cinsiyet ve yaş grubuna göre nüfus - 2012 (Elbistan, Kahramanmaraş)". TÜİK.gov.tr. 15 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Temmuz. Tarih değerini gözden geçirin: |erişimtarihi= (yardım)
  66. Türkiye İstatistik Kurumu. "Karamağara Köyü okuma yazma durumu (2012)". 15 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Temmuz 2014.
  67. Türkiye İstatistik Kurumu. "Karamağara Köyü okuma yazma durumu (2011)". 15 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Temmuz 2014.
  68. Türkiye İstatistik Kurumu. "Karamağara Köyü okuma yazma durumu (2010)". 15 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Temmuz 2014.
  69. Türkiye İstatistik Kurumu. "Karamağara Köyü okuma yazma durumu (2009)". 15 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Temmuz 2014.
  70. Türkiye İstatistik Kurumu. "Karamağara Köyü okuma yazma durumu (2008)". Erişim tarihi: 5 Ocak 2010.
  71. Türkiye İstatistik Kurumu. "Karamağara mahallesinde eğitim düzeyleri 2008". Erişim tarihi: 5 Ocak 2010.

Dış bağlantılar
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.