Eurovision Şarkı Yarışması'nda İtalya
İtalya, Eurovision Şarkı Yarışması'na ilk kez 1956 yılında, Radiotelevisione Italiana (RAI) isimli kamusal yayın kuruluşunun Avrupa Yayın Birliği'nin aktif bir üyesi olmasının ardından katılmıştır. İtalya yapılan ilk yarışmada yarışan 7 ülkeden bir tanesidir. Ama 1997'den beri yarışmaya katılmamasından 14 yıl aradan sonra Almanya'da yapılan 2011 Eurovision Şarkı Yarışması'na katılma kararı almıştır.
İtalya | |
---|---|
Yayıncı | RAI |
Ulusal seçim etkinliği |
Ulusal Final
Görevlendirme
|
Katılım | |
Katılım | 47 |
İlk katılım | 1956 |
En iyi sonuç | 1.: 1964, 1990 |
En kötü sonuç | Sonuncu: 1966 |
Dış bağlantılar | |
RAI sayfası | |
Resmî sitedeki İtalya sayfası |
İtalya yarışmaya 1956 yılından beri kırk bir defa katılmış ve 1964 (Gigliola Cinquetti tarafından seslendirilen "Non ho l'età" ile) ve 1990 (Toto Cutugno tarafından seslendirilen "Insieme: 1992" ile) yıllarında olmak üzere iki kez galip olmuştur ancak yarışmaya yalnızca 1965 ve 1991 yıllarında olmak üzere iki kez ev sahipliği yapmıştır. Ülkenin en kötü sonucu ise Domenico Modugno'nun seslendirdiği "Dio, come ti amo" isimli şarkı ile 1966 yarışmasının Finali'nde aldığı on yedinciliktir.
Avrupa Yayın Birliği, 2010 yılında yaptığı açıklamada Avusturya, İtalya ve Monako'nun yarışmaya dönmesi için büyük bir çaba sarf ettiğini, yeniden yarışmada görmek istediğini belirtmiştir.[1] fakat İtalya o yıl yine yarışmaya katılmamıştır. 31 Aralık 2010'da Avrupa Yayın Birliği, 2011 Eurovision Şarkı Yarışması'na kesin katılacak ülkeleri yayınladı ve İtalya'yı yarışmaya Büyük 5'li olarak döndürdü.[2] İtalya, yeniden katılmaya başladığı 2011 yılından bu yana ilk 10 sırada olmayı devam ettirmiştir. (2011'de 2., 2012'de 9., 2013'te 7., 2015'te 3., 2017'de 6., 2018'de 5. ve 2019'da 2.)
Yarışma tarihi
Zaferleri
İtalya'nın günümüze dek yarışmayı iki kez kazanmıştır. ilki, Danimarka'nın başkenti Kopenhag'da yapılan 1964 Eurovision Şarkı Yarışması'na Gigliola Cinquetti'nin seslendirdiği "Non ho l'età" adlı şarkıyla ülkesine ilk defa birinciliği kazandırmıştır. ikincisi ise, Yugoslavya'da yapılan 1990 Eurovision Şarkı Yarışması'na Toto Cutugno'nun seslendirmiş olduğu "Insieme: 1992" adlı şarkı ile kazanmıştır.
Diğer Katılımları
Yarışmaya katıldığı ilk yılda İtalya'nın temsilci ve şarkısı, Radiotelevisione Italiana (RAI) tarafından gerçekleştirilen Sanremo Müzik Festivali'nde belirlendi. Ülkeyi temsil eden ilk şarkılar Franca Raimondi tarafından seslendirilen "Aprite le finestre" ve Tonina Torrielli tarafından seslendirilen "Amami se vuoi" idi. İsviçre'de gerçekleştirilen 1956 yarışmasının sonuçları açıklanmadığı için bütün katılımcılar ikinci sayılmıştır.[3] 1956-1966, 1973-1975, 1997, 2011 ve 2013 yıllarında temsilci ve şarkı'yı Sanremo Müzik Festivali 'nden seçerken 1967-1969 1976, 1979, 1980, 1983-1985, 1989-1991, 1993 ve 2012 yıllarında temsilci'yi Festival'de seçip şarkısını Festival'deki söylediği şarkıdan farklı şarkı seçmiştir. 1970-1972, 1977, 1978, 1987, 1988, 1992, 2014 yıllarında Görevlendirme yöntemiyle şarkıcı ve şarkıyı belirlemiştir.
İtalya, genellikle Jazz tarzında şarkılar yarıştırmıştır. ilk en iyi sonucunu, Hollanda'nın Hilversum kentinde yapılan 1958 Eurovision Şarkı Yarışması'nda Domenico Modugno'nun seslendirdiği "Nel blu dipinto di blu" adlı şarkıyla aldığı Üçüncülüktür. Yarışmada her ne kadar Üçüncü olsa da bu şarkı dünya hitleri arasına girmeyi başarmıştır. İkinci en iyi sonucunu Birleşik Krallık'ın başkenti Londra'da yapılan 1963 Eurovision Şarkı Yarışması'nda Emilio Pericoli'nin seslendirdiği "Uno per tutte" adlı şarkıyla aldığı Üçüncülüktür. İtalya o yıla dek ikinci Üçüncülüğünü almıştır. İtalya, Danimarka'nın başkenti Kopenhag'da yapılan 1964 Eurovision Şarkı Yarışması'na Gigliola Cinquetti'nin seslendirdiği "Non ho l'età" adlı şarkıyla aldığı birinciliktir. Bu sonuç İtalya'nın ilk birinciliği olmakla birlikte bir sonraki yarışmayı kendi ülkesine taşımayı başarmıştır. İtalya, 1963 yılında Domenico Modugno ile tarihinin en kötü derecesini almıştır. 1974 Eurovision Şarkı Yarışması'na tekrar katılan Gigliola Cinquetti, "Sì" adlı şarkıyla katılmış, ABBA'dan sonra İkinci sırayı elde etmiştir. bu ikincilik İtalya'nın ilk ikinciliğidir. İtalya, İsveç'in başkenti Stockholm'de yapılan 1975 Eurovision Şarkı Yarışması'na Wess & Dori Ghezzi ikilisinin seslendirdiği "Era" adlı şarkı katılmış, Üçüncü olmuştur. Umberto Tozzi & Raf ikilisinin seslendirdiği "Gente di mare" adlı şarkı İtalya'ya yine ikincilik kazandırmıştır. İtalya, Yugoslavya'da yapılan 1990 Eurovision Şarkı Yarışması'nda Toto Cutugno'nun seslendirdiği "Insieme: 1992" adlı şarkıyla katılmış, İtalya'ya ikinci birinciliğini kazandırmış, bir sonraki yarışma ev sahipliği hakkını kazanmıştır.
İtalya, 1990'larda aralıklarla katılsa da 1993 yılı hariç sürekli İlk on'da yarışmayı bitirmiştir. 1991'de 7., 1992'de 4., ve 1997'de yine 4. olmuştur. İtalya, 1998 yılında yarışmaya duyulan ilginin azaldığı gerekçesiyle yarışmadan çekilmiştir. sürekli yapılan çağrılar, gösteriler İtalya'yı Eurovision Şarkı Yarışması'na geri döndürememiştir. 2010 yılının Aralık ayında İtalya, 13 yıllık aradan sonra Almanya'nın Düsseldorf kentinde yapılan 2011 Eurovision Şarkı Yarışması'na katılma kararı almıştır. bu karar başta Avrupa Yayın Birliği olmak üzere birçok kişiyi sevindirmiştir. Yarışmaya döndüğü 2011 yılında, Raphael Gualazzi'nin seslendirdiği "Madness of Love" adlı Jazz türünde şarkı ile katılmış, yarışmada favori gösterilmemesine rağmen İkinci olmuştur. 2012 yılında Nina Zilli'nin seslendirdiği "L'amore è femmina (Out of Love)" adlı şarkıyla katılmış 9. olmuştur. İtalya, 2013 yılında ise 7. olmuştur. 2014 yılında, 2012 Sanremo Müzik Festivali kazananı Emma Marrone'nin seslendirdiği "La mia città" adlı şarkıyla katılmış, katıldığı final'de 33 puanla Yirmi birinci olmuştur. bu sonuç İtalya'nın 1966 yılında aldığı sonunculuktan sonra en kötü sonuçtur.
Devam etmediği yıllar
İtalya’nın yarışmadan ilk defa çekilmesi 1981 yılında oldu.[4] RAI yarışmadan çekilirken yarışmanın ülkede ilgi çekmediğini ileri sürmüştür. İtalya’nın geri dönmesi 1983 yılına kadar gerçekleşemedi. 1986 yılında İtalya yarışmaktan vazgeçti. 1994-1996 yılları arasında İtalya ülkede yarışmaya olan ilginin azalmasını neden göstererek yarışmadan çekildi. 1997 yılında yarışmaya katıldı. 1997’den 2011'e kadar İtalya yarışmadan uzak kalmıştır. 2011'deki yarışmaya İtalya katıldı. Eurovision Şarkı Yarışması'nın kazanan şarkıların hiçbiri İtalya'da ilgi göremedi. Gigliola Cinquetti tarafından söylenmiş olan "Non ho l'eta" 1964 yılının Şubat ayında müzik listelerini altüst etmişti bunun sebebi o ayda yapılan Sanremo Müzik Festivali'ni kazanmasıdır.
1974 Eurovision Şarkı Yarışması'nda televizyon sansürü
İtalyan Rai yayıncı kanalında 1974 Eurovision Şarkı Yarışması'nı yayınlamayı reddetti çünkü temsilci olarak seçtikleri Gigliola Cinquetti'nin seslendirmiş olduğu "Sì" yani (evet) şarkısı İtalyan Boşanma Referandumu'nu etkileyebileceği gerekçesiyle yarışmadaki performansını yayınlamamıştır. Şarkı İtalya'nın tüm bu olumsuz düşüncelerine rağmen ikincilik gibi bir başarı elde etmiştir.
Yeni İlgi
2008 yılında iki italyan şarkıcı olan Vince Tempera (2008 yılında San Marino için yarışacak kişiyi aramıştı) ve 1990 Eurovision Şarkı Yarışması birincisi Toto Cutugno İtalya'yı yarışmaya geri döndürmek için çaba sarfetselerde başarılı olmamışlardır.[5][6][7]
2008 Eurovision Şarkı Yarışması birincisi Dima Bilan, Raffaella Carrà'nın sunuculuğunu yapmış olduğu 'Carramba! Che fortuna adlı İtalyan televizyon şovu'na katılmıştır.[8][9]
İtalya ve "Büyük Beşli"
1998 yarışmasından bu yana, yarışma için en çok finansal kaynağı sağlayan beş referans ülkesi (Almanya, Birleşik Krallık, Fransa, İtalya ve İspanya) ön elemelere katılmadan, doğrudan finalde yarışmaktadır. 2011 yılında İtalya'nın yarışmaya geri dönüşüne dek ise dört referans ülkesinin ismi "Büyük Dörtlü" olarak biliniyordu.
Sanremo Müzik Festivali
Sanremo Müzik Festivali (İtalyanca: Festival della Canzone Italiana di Sanremo, Türkçe: İtalyan Şarkı Festivali Sanremo) ya da daha çok bilinen ismi ile Sanremo, İtalya'nın Eurovision Şarkı Yarışması için ön seçim işlemi. 1967-71, 1973-1975, 1977-1980, 1983-1985, 1987-1993 ve 2014 yılları dışında 1956 yılından beri İtalya'nın temsilci ve şarkısı bu program ile belirlenmektedir.
Yarışma günümüze dek pek çok farklı formatta gerçekleştirilmiştir ve en son 2013 yılında kullanılan format, yapılan dört gecede her şarkıcı ikişer şarkı seslendirecek, ilk iki gecede Campioni (Ustalar) kategorisindeki şarkıcıların seslendirdikleri iki şarkı arasında oylama yapılıp final'de tek şarkı ile temsil etmesi için yapılmış uygulamadır. diğer kategori Giovani (Gençler) kategorisinde ise üçüncü ve dördüncü gecede oylamalar yapılıp final'de dört katılımcı yarışmaktadır.
İtalya, Eurovision Şarkı Yarışması'nı 1964 ve 1990 yıllarında olmak üzere iki kez kazanmıştır ancak 1964 galibi Sanremo Müzik Festivali isimli etkinlik ile belirlenmiş, 1990 galibi ise RAI tarafından gerçekleştirilen bir iç seçim ile belirlenmiştir.
Katılımlar
- Renklerin anlamları
Birinci İkinci Üçüncü Sonuncu Çekilme/İptal
- Notlar:
- a. ^ Resmî Eurovision Şarkı Yarışması sitesi, sonuçları hiç açıklanmayan 1956 yarışmasında birinci dışında kalan tüm katılımcıların ikinci olduğunu kabul etmektedir.
- b. ^ 2000 yılından bu yana, yarışmaya en çok finansal kaynak sağlayan beş ülke (Almanya, Birleşik Krallık, Fransa, İspanya ve İtalya) yarı finallerde yarışmadan otomatik olarak finale yükselmektedir.
- COVID-19 pandemisi nedeniyle 2020 yarışması iptal edildi.
Ev sahiplikleri
İtalya, Eurovision Şarkı Yarışması'na 1965 ve 1991 yıllarında olmak üzere, ülkenin en büyük kentlerinden Napoli'de bulunan Sala dei Concerti della RAI'nde ev sahipliği yapmıştır. diğer ev sahipliği ise ülkenin başkenti Roma'da bulunan Studio 15 di Cinecittà'da ev sahipliği yapmıştır. 1965 yarışmasını Renata Mauro; 1991 yarışmasını Gigliola Cinquetti ve Toto Cutugno sunmuştur.
Yıl | Şehir | Yer | Sunucu(lar) |
---|---|---|---|
1965 | Napoli | Sala dei Concerti della RAI | Renata Mauro |
1991 | Roma | Studio 15 di Cinecittà | Gigliola Cinquetti ve Toto Cutugno |
Marcel Bezençon Ödülleri
Basın Ödülü
Yıl | Şarkı | Katılımcı | Final Sonucu | Puanlar | Ev sahibi şehir |
---|---|---|---|---|---|
2015 | "Grande amore" | Il Volo | 3 | 292 | Viyana |
OGAE üyelerinin kazananı
Yıl | Şarkı | Katılımcı | Final Sonucu | Puanlar | Ev Sahibi şehir |
---|---|---|---|---|---|
2015 | "Grande amore" | Il Volo | 3 | 292 | Viyana |
Yorumcular ve Oyları okuyanlar
Yıl(lar) | Final Yorumcusu | Oyları Okuyan | Yarı-Final Yorumcusu |
---|---|---|---|
1956 | Bianca Maria Piccinino | Oyları okuyan yok | Yarı final yok |
1957 | Nunzio Filogamo | ||
1958 | Fulvia Colombo | ||
1959 | Enzo Tortora | ||
1960 | Giorgio Porro | ||
1961 | Corrado Mantoni | ||
1962 | Renato Tagliani | ||
1963 | |||
1964 | Rosanna Vaudetti | ||
1965 | Renato Tagliani | ||
1966 | Enzo Tortora | ||
1967 | Mike Bongiorno | ||
1968 | |||
1969 | |||
1970 | Enzo Tortora | ||
1971 | Oyları okuyan yok | ||
1972 | |||
1973 | |||
1974 | Rosanna Vaudetti | Anna Maria Gambineri | |
1975 | Silvio Noto | ||
1976 | Rosanna Vaudetti | ||
1977 | Mariolina Cannuli | ||
1978 | Rosanna Vaudetti | ||
1979 | Paola Perissi | ||
1980 | Michele Gammino | Mariolina Cannuli | |
1981 -1982 | Yayınlamadı | Katılmadı | |
1983 | Paolo Frajese | Paola Perissi | |
1984 | Antonio De Robertis | Mariolina Cannuli | |
1985 | Rosanna Vaudetti | Beatrice Cori | |
1986 | Yayınlamadı | Katılmadı | |
1987 | Rosanna Vaudetti | Marilolina Cannuli | |
1988 | Daniele Piombi | ||
1989 | Gabriella Carlucci | Peppi Franzelin | |
1990 | Peppi Franzelin | Paolo Frajese | |
1991 | Yorumcu yok | Rosanna Vaudetti | |
1992 | Peppi Franzelin | Nicoletta Orsomando | |
1993 | Ettore Andenna | Peppi Franzelin | |
1994 - 1996 | Yayınlamadı | Katılmadı | |
1997 | Ettore Andenna | Peppi Franzelin | |
1998 - 2010 | Yayınlamadı | Katılmadı | |
2011 | Raffaella Carrà ve Bob Sinclar | Raffaella Carrà | Raffaella Carrà |
2012 | Filippo Solibello ve Marco Ardemagni | Ivan Bacchi | Federica Gentile |
2013 | Filippo Solibello, Marco Ardemagni ve Natasha Lusenti[11] | Federica Gentile[12] | Federica Gentile[11] |
2014 | Linus ve Nicola Savino | Linus[13] | Filippo Solibello ve Marco Ardemagni[14] |
2015 | Federico Russo ve Valentina Correani | Federico Russo[15] | |
2016 | Flavio Insinna and Federico Russo | Claudia Andreatti | |
2017 | Giulia Valentina | Andrea Delogu ve Diego Passoni | |
2018 | Serena Rossi ve Federico Russo (TV) Carolina Di Domenico ve Ema Stokholma (Radio) | Carolina Di Domenico ve Saverio Raimondo | |
2019 | Flavio Insinna ve Federico Russo (TV) Ema Stokholma ve Gino Castaldo (Radio) | Ema Stokholma[16] | Federico Russo and Ema Stokholma |
|}
Congratulations: 50. Yıl Eurovision Şarkı Yarışması
Şarkıcı | Şarkı | Derece | Puanlar | Yıl | Derece | Puanlar |
---|---|---|---|---|---|---|
Domenico Modugno | "Nel blu dipinto di blu" | 2 | 267 | 1958 | 3 | 13 |
Fotogaleri
- Domenico Modugno, Hilversum'da (1958)
- Bobby Solo, Napoli'de (1965)
- Nina Zilli, Bakü'de (2012)
- Marco Mengoni, Malmö'de (2013)
- Francesca Michielin, Stockholm'da (2016)
- Francesco Gabbani, Kiev'de (2017)
Ayrıca bakınız
- Eurovision Çocuk Şarkı Yarışması'nda İtalya – Eurovision Şarkı Yarışması'nın çocuk versiyonu
Kaynakça
- Floras, Stella (13 Ocak 2009). "EBU working for Eurovision full house in 2010". Esctoday. 17 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Temmuz 2009.
- Bakker, Sietse (31 Aralık 2010). "43 nations on 2011 participants list". Eurovision.tv. 16 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Aralık 2010.
- "Italy". Eurovision.tv. 2013. 26 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mart 2014. Bilinmeyen parametre
|Country Porfile=
görmezden gelindi (yardım) - "History - Eurovision Song Contest 1981". European Broadcasting Union. 28 Ağustos 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Eylül 2008.
- Kasapoglou, Yiorgos (7 Mart 2008). "Italy: Maestro Tempera calls Italy back to Eurovision". ESCToday. 16 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mart 2008.
- Bakkar, Sieste (16 Haziran 2008). "Cutugno: "Italy's absence unfortunate"". European Broadcasting Union. 16 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Haziran 2008.
- Hondal, Víctor (19 Eylül 2008). "Italy: Eurovision stars guests on Rai Uno". ESCToday. 29 Ağustos 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Eylül 2008.
- Siim, Jarmo (17 Eylül 2008). "Eurovision stars going to Italy!". European Broadcasting Union. 29 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Eylül 2008.
- Solloso, Jaime (18 Eylül 2008). "Rai Uno announce Eurovision show tonight". Oikotimes. 17 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Eylül 2008.
- "Italy – Country Profile". Avrupa Yayın Birliği. Erişim tarihi: 8 Ağustos 2014.
- "Natascha Lusenti affiancherà Ardemagni-Solibello nel commento all'Eurovision 2013" (İtalyanca). Eurofestival.ws. 5 Nisan 2013. 19 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Mayıs 2013.
- Gordon Roxburgh (18 Mayıs 2013). "Good evening Malmö - Voting order revealed". Eurovision.tv. European Broadcasting Union. 19 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Mayıs 2013.
- "Sarà Linus ad annunciare i voti dell'Italia all'Eurovision 2014". Eurofestival.news (İtalyanca). 22 Nisan 2014. 10 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Nisan 2014.
- Gordon Roxburgh (11 Nisan 2014). "Per le semifinali dell'Eurovision 2014 torna la coppia Solibello-Ardemagni". Eurofestival.News. 19 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Nisan 2014.
- "Eurovision 2015: Federico Russo spokesperson, annuncerà i voti dell'Italia in finale". eurofestivalnews.com. 16 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Nisan 2015.
- https://www.rai.it/dl/doc/1557818030923_RDTV_13maggio_down.pdf (pagina 14)