İki kutsal caminin hizmetkârı

İki kutsal caminin hizmetkârı (Arapça: خادم الحرمين الشريفين Hâdimü'l-haremeyni'ş-şerîfeyn), Eyyûbîler, Memlûk Sultanları, Osmanlı Padişahları ve günümüzde Suudi Kralları dahil olmak üzere İslam Hükümdarları tarafından kullanılan kraliyet unvanı.[1] Bu unvan, İslam dünyasının en kutsal iki mescidi olarak kabul edilen Mekke’deki Mescid-i Haram ve Medine’deki Mescid-i Nebevî'nin hükümdar tarafından korunması, sorumluluğunun garanti altına alınması ve sürdürülmesi anlamına gelir.

Selahaddin Eyyubi
Eyyübi Mısır ve Suriye Sultanı
Selman bin Abdülaziz el-Suud
7. Suudi Arabistan Kralı

Etimoloji
Kudüs'teki Tapınak Tepesi'nde bulunan ve "Hâdimü'l-haremeyni'ş-şerîfeyn" unvanının ilk kez görüldüğü 1193 tarihli Kubbetü Yûsuf kitabesi

Suudi Arabistan kralları resmî yazışmalarda ve hitaplarda Arapça: خادم الحرمين الشريفين (Ḫādim al-Ḥaramayn aš-Šarīfayn), Türkçe karşılığı olarak "İki Şerefli Haremin Hizmetkârı" ifadesini kullanmaktadırlar.[2] Bunun yanında, "İki Ulu Mâbed'in Hizmetkârı", "Mekke ve Medine'nin Hizmetkârı", "İki Kutsal Hareme Hizmet Eden" ve "İki Kutsal Şehrin Koruyucusu" gibi birçok ifade şekli ve yazılış biçimleri de bulunmaktadır.[3] [4] Unvana ait en eski yazılı kayıt, Selahaddin Eyyübi'nin öldüğü yıl olan 1193 (hicrî 589) tarihli, Kudüs'teki Tapınak Tepesi'nde yer alan Kubbetü Yûsuf'un restorasyon kitabesinde bulunmaktadır. [5]

Tarihçe

Unvanın ilk kez Eyyûbîler Hanedanlığı'nın kurucusu ve sultanı Selahaddin Eyyubi tarafından kullanıldığına inanılmaktadır.[6] Daha sonra Memlûk sultanları da Hâdimü'l-Haremeyn sıfatını benimsemişlerdir.[5]

Osmanlı İmparatorluğu

1517'de I. Selim komutasındaki Osmanlı ordusu ile Memlûk Devleti arasındaki Ridaniye Muharebesi'nin, Osmanlı İmparatorluğu'nun zaferi ile sonuçlanmasının ardından hilâfet Osmanlılara geçti. Mısır'ın fethinden sonra Şam'a gelen Yavuz Sultan Selim, Emevî Camii'nde okunan hutbede kendisinden "Hâkim-ul Haremeyn'uş-Şerifeyn" (Haremeyn-i Şerif’in Hâkimi) diye bahsedildiği, bunun üzerine derhal müdahale ettiği ve şu sözleri söylediği rivayet edilmektedir:

“ Bu şehirlerin hakîmî olmak haddimize mi? Hayır! Hâkim-ul Haremeyn değil, Hâdim-ul Haremeyn! Ben ancak hizmetçisi olurum oraların.[7][8] „

Mekke ve Medine'nin kontrolünün Osmanlılara geçmesinin ardından bu unvan ilk kez I. Selim tarafından kullanılmaya başlandı.[9] Unvan daha sonra Osmanlı İmparatorluğu'nun 36. ve son padişahı VI. Mehmed'e kadar, sonraki bütün Osmanlı Sultanları tarafından kullanıldı.[10] Mekke ve Medine'nin Osmanlı hakimiyetinden çıkmasından sonra da "halife" ile birlikte "iki kutsal caminin hizmetkârı" unvanının kullanılmasına devam edildi. 1922 yılında saltanatın kaldırılmasının ardından Türkiye Büyük Millet Meclisi tarafından halife seçilen Abdülmecid Efendi'ye "Halife-i Müslimîn" (Müslümanların Halifesi) ve "Hâdimü'l-Harameyn'ş-şerifeyn" unvanları ile hitap edilmeye devam edildi. 3 Mart 1924'te hilâfetin kaldırılması ile birlikte bu unvanlarda kaldırıldı.[4]

Suudi Arabistan

1986 yılında Suudi Arabistan Kralı Fahd bin Abdülaziz, İslam’a karşı sorumluluğunun derin anlamda bir ifadesi olarak "Majesteleri" yerine "İki Kutsal Caminin Hizmetkârı" unvanını üstlenen ilk kral oldu.[1][11] Sonraki kral Abdullah bin Abdülaziz 2005-2015 yılları arasında bu unvanı kullandı.[12] 23 Ocak 2015'te tahta geçen Selman bin Abdülaziz üvey kardeşi Kral Abdullah'ın ölümünden sonra aynı unvanı devraldı.[13][14]

Eleştiriler

1980'lerin sonlarında Saddam Hüseyin yönetimindeki Irak, Suudi hükümdarıyla alay etti ve yeni kabul edilen "Hâdim al-Haremeyn" unvanı yerine "Kha'in al-Harameyn" (iki kutsal yerin haini) olduğunu imâ eden propaganda yayınları yaptı.[15] Mescid-i Haram içerisindeki Kâbe'nin güney yamacında bulunan ve Osmanlılar tarafından yaptırılan Ecyad Kalesi'nin, 2002 yılında Suudi Arabistan hükûmeti tarafından Ebrac el-Beyt otel inşaatı nedeniyle yıkılmasının ardından Türk akademisyen ve yazar Murat Bardakçı 13 Ocak 2002'de bir yazı yayımladı. Bardakçı yazısında; Kral Fahd'ın 1980'lerden itibaren "Mekke ile Medine'nin hizmetkârı" demek olan Hâdimu'l-Haremeyn-i Şerifeyn unvanını sahiplendiğini, fakat kutsal toprakların hizmetkârı gibi değil, hâkimi olarak hareket ettiğini belirtti.[3]

Amerikalı akademisyen ve tarihçi Juan Cole, 4 Temmuz 2016'da, Mescid-i Nebevî yakınlarında düzenlenen intihar saldırısı sonrasında yayımladığı bir yazısında, Suudi Arabistan'ın kendisini sıklıkla "kutsal kentlerin hizmetçisi" olarak tanımladığını belirtti. Cole, Medine'ye düzenlenen saldırıyla, Suudi Arabistan Kralı Selman ve Veliaht Prens Muhammed bin Nayif'e "iyi birer hizmetçi" olmadıkları mesajı verilmeye çalışıldığını öne sürdü.[16][17]

Kaynakça
  1. Wood, Paul (1 Ağustos 2005). "Life and legacy of King Fahd". BBC. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mart 2015.
  2. "Suudi Arabistan Kralı Selman'a Devlet Nişanı Verildi". Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanlığı. 16 Temmuz 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Haziran 2016.
  3. Bardakçı, Murat (13 Ocak 2002). "Majeste! Kâbe'yi de biz yaptık, haydi onu da yık!". Hürriyet. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2016.
  4. "Abdülmecit Efendi'ıin Büyük Millet Meclisi'nce Halife seçilmesi". Atatürk Araştırma Merkezi. 27 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ocak 2021.
  5. Yavuz, Hulusi. "HÂDİMÜ'l-HAREMEYN". TDV İslâm Ansiklopedisi. 26 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ocak 2021.
  6. Fakkar, Galal (27 Ocak 2015). "Story behind the king's title". Arab News. 4 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Temmuz 2018.
  7. "Haremeyn-i Şerifeyn". Herkul.org. 22 Mayıs 2006. 5 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Haziran 2015.
  8. İlber Ortaylı (20 Nisan 2008). "Surre alayı Topkapı Sarayı'ndan geçiyor". Milliyet. 6 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Haziran 2015.
  9. Bardakçı, Murat (7 Kasım 2012). "İlter Türkmen'e düşen görev". Haberturk.com. 5 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mart 2015.
  10. Şimşirgil, Ahmet (2013). Kayı 3: Harameyn Hizmetinde - Yavuz. Timaş Tarih. s. 336. ISBN 9786050812992. Erişim tarihi: 7 Temmuz 2018.
  11. "Suudi Arabistan'ın Siyasi Görünümü". Türkiye Cumhuriyeti Dışişleri Bakanlığı. 24 Temmuz 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mart 2015.
  12. "Custodian of the Two Holy Mosques King Abdullah bin Abdulaziz". Suudi Arabistan'ın Tokyo Büyükelçiliği. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mart 2015.
  13. "The Custodian of the Two Holy Mosques Speech during the Group of Twenty Summit in Turkey 23/2/1437 corresponding to 15 November, 2015". Suudi Arabistan Dışişleri Bakanlığı. 16 Kasım 2015. 7 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mart 2016.
  14. "Guardian of the Holy Places". Suudi Arabistan'ın Washington D.C. Büyükelçiliği. 27 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Nisan 2016.
  15. Deutsches Orient-Institut, Thomas Koszinowski, Hanspeter Mattes (2013). Nahost Jahrbuch 1990: Politik, Wirtschaft und Gesellschaft in Nordafrika und dem Nahen und Mittleren Osten. Springer-Verlag. s. 135. ISBN 9783322959386. Erişim tarihi: 21 Ocak 2021.
  16. Cole, Juan. "How ISIL's attacks on Saudi Arabia aimed at Undermining the Monarchy's Legitimacy". www.juancole.com. 6 Temmuz 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Temmuz 2016.
  17. "Suudi Arabistan'da kraliyet ailesi terörün hedefinde". Deutsche Welle. 5 Temmuz 2016. Erişim tarihi: 6 Temmuz 2016.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.