Almanya ekonomisi

Almanya ekonomisi son derece gelişmiş bir sosyal piyasa ekonomisidir.[17] Almanya, dolar kuru üzerinden yapılan hesaplamalara göre dünyanın dördüncü büyük ekonomisine sahiptir. Avrupa'daki en büyük ulusal ekonomiye sahip olan ülke, dünyadaki nominal GSYİH'ya göre dördüncü ve SAGP GSYİH açısından beşinci büyüklüğe sahiptir. 2017 yılında, ülke IMF'ye göre Euro bölgesi ekonomisinin %28'ini oluşturmaktaydı.[18] Almanya ayrıca, Avrupa Birliği ve Euro Bölgesi'nin kurucu üyesidir.[19][20]

Almanya ekonomisi
Derece
Para birimi Euro (€) = 1.17 Amerikan doları ($)
Mali yıl takvim yılı
Ticaret organizasyonları Avrupa Birliği, OECD, DTÖ
İstatistikler
GSYİH
  • $3.9 trilyon (nominal; 2019)[1]
  • $4.7 trilyon (SAGP; 2019)[1]
GSYİH büyüme
  • 1.3% (2018) 0.6% (2019)
  • −6.0% (2020 tahm.) 4.2% (2021 tahm.)[1]
Kişi başı GSYİH
  • $46,473 (nominal; 2019)[1]
  • $56,226 (SAGP; 2019)[1]
Sektörel GSYİH dağılımı
  • tarım: %0.7
  • sanayi: %30.7
  • hizmet: %68.6
  • (2017 est.)[2]
Enflasyon (TÜFE)
  • %0.5 (2020 tahm.)[1]
  • %1.3 (2019)[1]
  • %2.0 (2018)[1]
Yoksulluk sınırı
altındaki nüfus		 ▼ Yoksulluk veya sosyal dışlanma riski altında %17.4 (AROPE, 2019)[3]
Gini katsayısı ▼ 29.7 düşük (2019, Eurostat)[4]
İşgücü
  • 42.3 milyon (Ağustos 2020)[5]
  • %68.3 istihdam oranı (Ağustos 2020)[5]
Sektörel işgücü dağılımı
  • tarım: %1.4
  • sanayi: %24.2
  • hizmet: %74.3
  • (2016)[2]
İşsizlik
  • 4.4% (August 2020)[5]
  • ▼ 5.8% youth unemployment (Ağustos 2020)[5]
  • ▲ 2.0 milyon işsiz (Ağustos 2020)[5]
Ortalama gayrisafi maaş €4,012 / $4,450 aylık (2019)
Ortalama net maaş €2,439 / $2,705 aylık (2019)
Ana endüstriler
İş yapılma kolaylığı sıralaması 22. (çok kolay, 2020)[6]
Dış ticaret
İhracat $1.434 trilyon (2017 tahm.)[2]
İhraç malları Motorlu araçlar, makinalar, kimyasallar, bilgisayar ve elektronik ürünler, elektrikli cihazlar, ilaç, metaller, ulaşım ekipmanları, giyim kuşam, gıda maddeleri, tekstil, kauçuk ve plastik ürünler [7]
Ana ihracat ortakları
İthalat $1.135 trilyon (2017 tahm.)[2]
İthalat malları makinalar, veri işleme ekipmanları, taşıtlar, kimyasallar, petrol ve gaz, metaller, elektrikli cihazlar, ilaç, gıda maddeleri, tarım ürünleri [9]
Ana ithalat ortakları
DYY sermayesi
  • $1.653 trilyon (31 Aralık 2017 tahm.)[2]
  • Yurt dışı: $2.298 trilyon (31 Aralık 2017 tahm.)[2]
Gayrisafi dış borç $5.084 trilyon (31 Mart 2017)[10]
Kamu maliyesi
Kamu borçları
Gelirler GSYİH'nın %46.8'i (2019)[11]
Giderler GSYİH'nın %45.4'ü (2019)[11]
Ekonomik yardım donör: RKY, $24.67 milyar (2016)[12]
Kredi derecelendirme
Dış rezervler $400 milyar (Haziran 2020)[16]

Ana veri kaynağı: CIA World Fact Book

Diğer bir bilgi verilmemiş, değerlerin tümü ABD Doları ile ifade edilmiştir.

2016 yılında Almanya, 310 milyar dolar değeriyle dünyanın en yüksek ticaret fazlasını gerçekleştirerek[21] en büyük sermaye ihracatçısı olmuştur.[22]

Alman ekonomisindeki ana güç unsuru, yüksek dış satım girdisidir. Almanya, 2016 yılında dış satım mal ve hizmetlerde 1,21 trilyon euro (1,27 trilyon dolar) ile dünyanın üçüncü büyük ihracatçısı konumundadır.[23][24][25] Ülke, Euro para birimini kullanarak para politikalarında Frankfurt'ta bulunan Avrupa Merkez Bankası'na bağlıdır. Toplam GSYİH'nın %70'ini hizmetler işkolu, %29,1'ini sanayi işkolu ve %0.9'unu da tarım işkolu oluşturmaktadır.[26][27]

Almanya'nın en büyük 10 ihracat kalemini; taşıtlar, makineler, kimyasal ürünler, elektronik ürünler, elektrikli cihazlar, eczacılık ürünleri, ulaşım araçları, temel metaller, gıda ürünleri ve kauçuk ve plastik ürünler oluşturur. Almanya ekonomisi, Avrupa'daki en büyük üretim ekonomisidir ve mali bunalımlardan etkilenme olasılığı diğerlerine göre daha azdır;[28] uygulamalı araştırmaları iş bitirici endüstriyel değerle yürütür ve kendini en son üniversite anlayışları ile işkollarına özgü ürün ve süreç iyileştirmeleri arasında bir köprü olarak görür ve kendi laboratuvarlarında da çok fazla bilgi üretebilir.[29] Uluslararası Para Fonu, Temmuz 2017'de ülke ekonomisine "yine bir başka sağlıklılık bildirgesi" sundu ve bu seviyeyi uzun vadede sürdürmek için atılması gereken adımlar konusunda tavsiyelerde bulundu.[18]

Almanya kereste, alkali potasyum bileşiği, tuz, uranyum, bakır ve doğal gaz açısından zengindir. Almanya'daki enerji ağırlıklı olarak fosil yakıtlar (%50), ardından ikinci olarak nükleer güç, ardından gaz, rüzgâr, biyokütle (odun ve biyoyakıtlar), hidro ve güneş enerjisi ile sağlanmaktadır. Almanya, Enerji devrimi (Energiewende) olarak adlandırılan yenilenebilir enerji geçişini üstlenen ilk büyük sanayileşmiş ülkedir. Almanya, dünyada önde gelen bir rüzgâr türbini üreticisidir.[30] Yenilenebilir enerji artık Almanya'da tüketilen elektriğin %27'sini karşılamaktadır.[31]

Tüm Alman şirketlerinin yüzde 99'u, çoğunlukla küçük ve orta ölçekli işletme (Mittelstand) şeklinde yapılanmış ailelere ait kuruluşlardan oluşmaktadır. Gelire göre ölçülen dünyanın en büyük 2000 halka açık şirketi sıralaması olan Fortune Global 2000'de, merkezi Almanya'da bulunan 53 kuruluş yer almıştır ve Almanya'nın en iyi 10 şirketi Allianz, Daimler, Volkswagen, Siemens, BMW, Deutsche Telekom, Bayer, BASF, Munich Re ve SAP'tan oluşmaktadır.[32]

Almanya ticari fuarlar için dünyada en iyi konumda bulunur.[33] Dünyanın önde gelen ticaret fuarlarının yaklaşık üçte ikisi Almanya'da gerçekleşmektedir.[34] En büyük yıllık uluslararası fuar ve kongreler Hannover, Frankfurt, Köln, Leipzig ve Düsseldorf gibi birçok Alman kentinde gerçekleştirilmektedir.

Geçmiş

Sanayileşme Çağı

Almanya'daki Sanayi Devrimi, kısmen, İngiltere, Fransa ve Belçika’dan bir asır sonra gerçekleşti, çünkü Almanya sadece 1871'de birleşik bir ülkeydi.[35]

1847'de August Borsig'in tren fabrikası.
Otomobilin icadı. Karl Benz, 1894 modeli Benz Viktoria üzerinde karısı Bertha Benz ile birlikte.

Deutscher Zollverein'in (Alman Gümrük Birliği) kurulması ve demiryolu sistemlerinin genişletilmesi, Almanya'nın sanayi devrimi ve politik birliğinin temel itici güçleriydi. 1834’te, Alman devletleri arasındaki tarife engelleri ortadan kaldırıldı. 1835'te Frankonya'nın Nürnberg ve Fürth kentlerini birbirine bağlayan ilk Alman demiryolu inşa edildi ve 1840'lı yıllar, bütün Alman eyaletlerinde "demiryolu çılgınlığı" zamanlarıydı. 1845-1870 arası, 8045 km daha ray inşa edilmişti ve 1850 yılında Almanya kendi lokomotiflerini imal edebiliyordu. Zamanla, diğer Alman devletleri gümrük birliğine katılmış ve Almanya'nın köşelerini birbirine bağlamaya başlayan demiryollarının yapımı ilerlemekteydi. Almanya genelinde serbest ticaret ve bir demiryolu sisteminin kurulması, yerel ürünler için yeni pazarlar açan, orta düzey yöneticilerden oluşan bir havuz yaratmış; bu da mühendisler, mimarlar ve yetenekli makinistlere olan talebi artırarak, kömür ve demir yatırımlarını canlandırmıştı.[36]

Alman sanayisini ileriye taşıyan bir diğer etmen ise, parasal sistemin birleşmesinin, kısmen siyasi birleşme ile mümkün kılınmasıydı. Alman Markı ile 1871'de altın tarafından desteklenen yeni bir parasal tahvil sistemi uygulamaya kondu. Buna karşın, 1907'ye kadar gümüş sikke değerleri korunarak bu sistem tam olarak kullanılmadı.[37]

Yolcu gemisinin icadı. 1890 yılında Albert Ballin'in SS Auguste Viktoria'sı.

Prusya'nın III. Napolyon'a karşı Fransa-Prusya Savaşı'ndaki zaferi, Avrupa'daki Fransız hegemonyasının sonunu getirmiş ve 1871'de Alman İmparatorluğunun yaratılmasını belirginleştirmiştir. İmparatorluğun kuruluşu, Avrupa'yı, dikkate değer ve inkar edilemez biçimde artan ekonomik ve siyasi varlığa sahip yeni bir halkla ve sanayileşme politikasının gerçekliği ile doğal olarak karşılaşmaya hazırladı. Fransız ekonomik ilkelerinin etkisi, Almanya'da büyük toprak mülklerinin satışı, feodal kısıtlamaların kaldırılması, loncaların kentlerdeki gücünün azaltılması ve yeni, daha verimli bir ticaret kanununun getirilmesi dâhil, önemli kurumsal yenileşme politikaları üretmiştir. Bununla birlikte, imparatorluğun ekonomisine dair siyasi kararlar hâlâ büyük ölçüde "çavdar ve demir" koalisyonu, yani doğunun Prusyalı Junker (Genç soylu) toprak sahipleri ve batının Ruhr ağır sanayi koalisyonu tarafından kontrol edilmekteydi.[38]

Politika ve toplum ile ilgili olarak, 1881-1889 yılları arasında Başbakan Otto von Bismarck, sosyal sigorta ve iyileştirilmiş çalışma koşulları sağlayan yasaları teşvik etmişti. Dünyanın ilk refah devletinin kurulmasını sağlamıştı. Almanya'ya, genel sağlık, zorunlu eğitim, hastalık sigortası, kaza sigortası, maluliyet sigortası ve emeklilik maaşı gibi sosyal sigorta programlarını ilk tanıtan kişi olmuştur. Dahası, hükümetin evrensel eğitim politikası, dünyanın en yüksek okur yazarlık oranıyla - %99 - ulusa daha fazla insanla ulaşan eğitim düzeyleri ile sayıları işlemede iyi daha fazla mühendis, kimyager, gözlükçü, fabrikalar için vasıflı işçi, yetenekli yönetici, bilgili çiftçi ve yetenekli askeri personelle Almanya'da meyve vermişti.[39]

Almanya, 1900 yılına gelindiğinde, Britanya ve Amerika Birleşik Devletleri'ni çelik üretiminde geçti. Alman ekonomik mucizesi aynı zamanda, 1850'de 35 milyondan 1913'te 67 milyona ulaşan eşi görülmemiş bir nüfus artışıyla destekliydi. 1895'ten 1907'ye kadar, makine yapımında çalışan işçilerin sayısı yarım milyondan bir milyona ulaştı. Almanların sadece yüzde 40'ı kırsal alanlarda 1910 yılına kadar yaşadı; İmparatorluğun doğumundan sonra %67'lik bir düşüş kaydedildi. Sanayi, 1913'te gayri safi millî hasılanın yüzde 60'ını oluşturmaktaydı.[40] Alman kimya endüstrisi dünyanın en gelişmişi haline gelmişti ve 1914'te ülke dünyanın elektrikli aygıtlarının yarısını üretmekteydi. Endüstriyel olgunluğa doğru hızlı ilerleme, Alman ekonomisinde, kırsal ekonomik biçimden, mamul malların önemli bir dış satımcısı konumuna doğru büyük bir kaymaya yol açmıştı. Tamamlanmış ürünün toplam ihracata oranı 1872'de %38'den 1912'de %63'e yükselmişti. 1913'e gelindiğinde, Almanya bütün Avrupa pazarlarına hakim oldu. 1914'e gelindiğinde, Almanya dünyanın en büyük ihracatçılarından biri haline gelmiştir.[41]

Weimar Cumhuriyeti ve Üçüncü Reich
Ayrıca bakınız: Nazi Almanyası > Ekonomisi
Almanya'nın GSMH'sı ve Bürüt Ulusal Üretim deflatörü; 1926'dan 1939'a, yüzdesel olarak yıl yıl değişimi. (Google aracılığıyla Alman yayınlarının PDF dosyası)

İşsizlik çok yüksek iken, Naziler iktidara gelmişti,[42] ancak Reichsbahn, Reichspost ve Reichsautobahn projeleri gibi dev kamu çalışmaları sayesinde daha sonra tam istihdam sağlandı.[43] 1935'te, Versay Antlaşması'na aykırı bir şekilde yeniden silahlanma, ekonomiye katkıda bulundu.[42][44]

1931 sonrası mali krizini takiben genişletici ekonomi politikaları (Almanya'nın altın standartında olduğu gibi) 1933'te merkez bankasının başkanı olan Nazi olmayan Ekonomi Bakanı Hjalmar Schacht tarafından önerildi.[42] Hjalmar Schacht daha sonra 1938'de görevden alındı ve yerini Hermann Göring aldı.

Hammadde eksikliği nedeniyle, Üçüncü Reich'ta kendi kendine yeterliliği hedefleyen Almanya, ticaret bağlantılarını 19 Eylül 1934 tarihli "Yeni Plan" (Neuer Plan) adıyla iki taraflı seçenekler, döviz denetimleri, dış alım sınırlamaları ve dış satım destekleri şeklinde sürdürmek zorunda kalacaktı. "Yeni Plan", Alman sanayi malları için para tasarrufu sağlayacak şekilde daha az gelişmiş ülkelerle gerçekleştirilecek ticarete dayanıyordu.[44] Güney Avrupa ticaret engellemeleri olmadığı için, Batı Avrupa ve Kuzey Amerika'ya tercih edildi.[45] Bu politika, Grosswirtschaftsraum ("daha büyük ekonomik alan") politikası olarak biliniyordu.

Sonunda, Nazi partisi büyük işletmelerle güçlü ilişkiler geliştirdi ve 'Ulusal İşçi Servisi'ni (RAD) ve 'Alman Emek Cephesi'ni (DAF) oluşturmak için 1933 yılında sendikaları ortadan kaldırdı, çalışma koşullarını belirleyen 'İşgücü Güzelliği' (SDA, Schönheit der Arbeit), çalışma koşullarını belirleyecek ve işçiler için spor kulüpleri kuracak 'Neşeden güç doğar' (KDF, Kraft durch Freude) gibi kamu örgütleri oluşturdu.[46]

Batı Almanya

Reichsmark'ın Alman Markı ile yasal ödeme aracı olarak değiştirilmesinden başlayarak, Alman Şansölyesi Konrad Adenauer ve onun ekonomi bakanı Ludwig Erhard tarafından yönetilen hükümet tarafından Batı Almanya'yı, yükselten, düşük enflasyon ve hızlı endüstriyel büyüme süreci gözlendi ve ekonominin başındaki Ludwig Erhard, Batı Almanya’yı savaş zamanında yıkımdan modern Avrupa’daki en gelişmiş uluslardan biri konumuna taşıdı.

1953 yılında Almanya'nın, aldığı yardımın 1,1 milyar dolarını geri ödemesine karar verildi. En son geri ödeme Haziran 1971'de yapıldı.

Bu etkenlerin yanı sıra, 1950'lerde, 1960'larda ve 1970'lerin başlarında nüfusun tam kapasiteyle çalıştığı uzun çalışma saatleri ve binlerce Gastarbeiter ("yabancı işçi") tarafından sağlanan fazladan iş gücü, ekonomik kalkınma için hayati bir temel oluşturmuştur.

Doğu Almanya

1950'lerin başlarında Sovyetler Birliği tarım ve sanayi ürünleri şeklinde tazminat aldı ve daha ağır tazminat ödemelerini talep etti.[47] Kömür madenlerini içeren Aşağı Silezya ve önemli bir doğal liman olan Stettin, Polonya'ya kaybedildi.

Batı Almanya’nın ihracatı 1988’de 323 milyar doları aştı. Aynı yıl, Doğu Almanya, 30.7 milyar dolar değerinde mal ihraç etmişti; ve bunun %65'i diğer komünist devletlereydi.[48] Doğu Almanya'da sıfır işsizlik vardı.[48]

1976 yılında yıllık ortalama GSYİH büyümesi kabaca %5.9 idi.[49]

Federal Cumhuriyet

Almanya ekonomisi neredeyse 2000'li yılların başında durgunlaştı. En kötü büyüme rakamlarına 2002 yılında (%+1.4), 2003'te (%+1.0) ve 2005'te (%+1.4) ulaşılmıştı.[50] İşsizlik de süreğen şekilde yüksekti.[51] Bu sorunlardan dolayı, Almanya'nın yaşlanan nüfusu ile birlikte, refah sistemi kayda değer bir baskı altında kaldı. Bu, hükümetin Hartz I - IV olarak bilinen işgücü piyasası yeniden düzenlemeleri de dâhil geniş kapsamlı bir kemer sıkma reform programı olan Gündem 2010'u dayatmasını sağlamıştır.[51]

2000'lerin ilk on yılının sonraki bölümünde dünya ekonomisi, Almanya'nın önde gelen bir dış satımcı olarak da yararlandığı yüksek büyüme yaşamıştı. Bazıları, Hartz reformlarına yüksek büyüme ve azalan işsizliğe ulaşma konusunda kredi veriyor, ancak diğerleri, yaşam standartlarında büyük bir düşüşe neden olduklarını ve etkilerinin sınırlı ve geçici olduğunu iddia ediyordu.[51]

Almanya'nın nominal GSYİH'sı, 2008'in ikinci ve üçüncü çeyreğinde, küresel ve Avrupa durgunluk döngüsünü takiben ülkeyi teknik bir ekonomik durgunluğa soktu.[52] Almanya sanayi üretimi, aynı yılın Ağustos ayıyla karşılaştırıldığında Eylül ayında %3,6'ya geriledi.[53][54] 2009 yılının Ocak ayında, Angela Merkel yönetimindeki Alman hükümeti, bazı işkollarını bir düşüşten ve işsizlik oranlarındaki artıştan korumak için 50 milyar Euro'luk (70 milyar dolar) ekonomik teşvik planını onayladı.[55] Almanya, 2009 yılının ikinci ve üçüncü çeyreğindeki durgunluktan, çoğunlukla üretim siparişleri ve dışsatımı -başta Euro Bölgesi dışından olmak üzere- ve nispeten istikrarlı tüketici talebi nedeniyle çıkmıştı.[51]

Almanya, AB, G8 ve G20'nin kurucu üyesidir ve 2003'ten 2008'e kadar dünyanın en büyük ihracatçısı olmuştur. 2011 yılında üçüncü büyük dış satımcı[56] ve üçüncü büyük dış alımcı olarak kalmıştır.[57] Ülkenin dış satımının çoğu mühendislik ürünleri, özellikle makineler, otomobil, kimyasal ürünler ve metallerden oluşmaktadır.[58] Almanya, rüzgâr türbinleri ve güneş enerjisi teknolojisinin önde gelen bir üreticisidir.[59] Almanya genelinde kentlerde yıllık ticaret fuarları ve kongreler düzenlenmektedir.[60] 2011, Alman ekonomisi için rekorların kırıldığı bir yıl oldu. Alman şirketleri, dışarıya tarihinin en yüksek rakamı olan 1 trilyon euro'luk (1.3 trilyon dolar) mal satmıştır. Toplam çalışan sayısı en yüksek rakam olan 41,6 milyona yükseldi.[61]

2012 yılı boyunca, Almanya ekonomisi bölgesel komşu ülkelere göre daha güçlü olmaya devam etmiştir.[62]

Veri
Almanya'nın işgücü verimliliği seviyesi. OECD, 2015[63]
Gayri safi millî gelirin bileşenleri.

2015 yılı Ocak ayında ise işsizlik oranı yüzde 4,8 olmuştu.[64] İşsizlik oranı Aralık 2017 itibarıyla yüzde 5,5 seviyesindeydi.[65] TÜFE oranı ise Aralık 2014 itibarıyla yüzde 0,6 olarak gerçekleşmişti.

Aşağıdaki çizelge 1980-2017 arası ana ekonomik verileri göstermektedir.[66]

1980'den 1995'e

Yıl 1980 1981 1982 1983 1984 1985 1986 1987 1988 1989 1990 1991 1992 1993 1994 1995
GSYİH
(Milyar Euro)		 789.1 823.8 856.3 897.9 942.0 983.4 1,040.0 1,074.0 1,130.8 1,202.7 1,312.4 1,579.8 1,695.3 1,748.6 1,830.2 1,898.9
Kişi başına GSYİH
(Euro olarak)		 10,270 10,700 11,131 11,712 12,337 12,912 13,644 14,089 14,745 15,526 16,624 19,754 21,060 21,602 22,555 23,354
GSYİH artışı
(Reel)		 %1.3 %0.1 %0.8 %1.6 %2.8 %2.2 %2,4 %1,5 %3.7 %3.9 %5.7 %5.0 %1.5 %1.0 %2.5 %1.8
Enflasyon oranı
(Yüzde olarak)		 ▲%5.4 ▲%6.3 ▲%5.3 ▲%3.3 ▲%2.4 ▲%2.0 ▼%0.1 ▲%0.2 ▲%1.3 ▲%2.8 ▲%2.7 ▲%3.4 ▲%5.0 ▲%4.5 ▲%2.7 ▲%1.7
İşsizlik oranı
(Yüzde olarak)		 %3.4 ▲%4.8 ▲%6.7 ▲%8.0 ▲%8.1 %8.1 ▼%7.8 %7.8 ▼%7.7 ▼%6.8 ▼%6.2 ▼%5.5 ▲%6.6 ▲%7.8 ▲%8.4 ▼%8.2
Bütçe dengesi
(GSYİH'nın %'si)		 ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... %3,2 %2,6 %3,1 %2,5 %9,4

1996'dan 2010'a

Yıl 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010
GSYİH
(Milyar Euro)		 1,926.3 1,967.1 2,018.2 2,064.9 2,116.4 2,179.8 2,209.2 2,220.0 2,270.6 2,300.8 2,393.3 2,513.2 2,561.7 2,460.2 2,580.1
Kişi başına GSYİH
(Euro olarak)		 23,646 24,133 24,780 25,360 25,983 26,741 27,082 27,224 27,875 28,288 29,483 31,030 31,719 30,568 32,136
GSYİH artışı
(Reel)		 %0.9 %1.9 %1.8 %1.9 %3.2 %1.8 %0 %0.7 %0.7 %0.9 %3.9 %3.4 %0.8 %5.6 %3.9
Enflasyon oranı
(Yüzde olarak)		 ▲%1.2 ▲%1.5 ▲%0.6 ▲%0.6 ▲%1.4 ▲%1.9 ▲%1.4 ▲%1.0 ▲%1.8 ▲%1.9 ▲%1.8 ▲%2.3 ▲%2.7 ▲%0.2 ▲%1.2
İşsizlik oranı
(Yüzde olarak)		 ▲%8.9 ▲%9.7 ▼%9.4 ▼%8.6 ▼%8.0 ▼%7.8 ▲%8.6 ▲%9.7 ▲%10.3 ▲%11.0 ▼%10.0 ▼%8.6 ▼%7.4 ▲%7.7 ▼%6.9
Bütçe dengesi
(GSYİH'nın %'si)		 %3.5 %2.9 %2.5 %1.7 %0.8 %3.1 %3.9 %4.2 %3.7 %3.4 %1.7 %0.2 %0.2 %3.2 %4.2

2011'den 2018'e

Yıl 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018
GSYİH
(Milyar Euro)		 2,703.1 2,758.2 2,826.2 2,938.6 3,048.9 3,159.8 3,277.3 3,386.0
Kişi başına GSYİH
(Euro olarak)		 33,673 34,296 35,045 36,286 37,323 38,370 39,650 40,852
GSYİH artışı
(Reel)		 %3.7 %0.7 %0.6 %2.2 %1.5 %2.2 %2.5 %1.5
Enflasyon oranı
(Yüzde olarak)		 ▲%2.5 ▲%2.1 %1.6 %0.8 %0.1 %0.4 %1.7 %1.9
İşsizlik oranı
(Yüzde olarak)		 ▼%5.9 ▼%5.4 ▼%5.2 ▼%5.0 ▼%4.6 ▼%4.2 ▼%3.8 ▼%3.4
Bütçe dengesi
(GSYİH'nın %'si)		 %1.0 %0 %0.1 %0.3 %0.6 %0.8 %1.1 %1.7

Şirketler

2010 yılında gelire göre ölçülen, Dünya borsalarında işlem gören en büyük 500 şirketten oluşan, Fortune Global 500 listesinde, 37 şirketin merkezi Almanya'da dır. Almanya merkezli 30 şirket Alman borsa endeksi DAX'te işlem görmektedir. Dünyaca ünlü markalar Mercedes-Benz, BMW, SAP, Siemens, Volkswagen, Adidas, Audi, Allianz, Porsche, Bayer, BASF, Bosch ve Beiersdorf'dur.

Almanya, Mittelstand modeli olarak bilinen özel küçük ve orta ölçekli işletmeleriyle tanınmaktadır. Bu şirketlerin yaklaşık 1.000 tanesi kendi alanlarında küresel pazar liderleridir ve gizli şampiyonlar olarak etiketlenmiştir.[67]

1991'den 2010'a kadar, toplam 2,422 milyar Euro değerine sahip Alman şirketlerinin katılımıyla 40,301 birleşme ve devralma açıklanmıştır.[68] 1991'den bu yana gerçekleşen en büyük satınalma veya birleşme işlemleri[69]: 1999 yılında Mannesmann'ın Vodafone tarafından 204.8 milyar EUR değere devralınması, Daimler-Benz'in 1998'de DaimlerChrysler'i oluşturmak için 36.3 milyar Euro değerine Chrysler ile birleşmesidir.

Berlin (Berlin ekonomisi) uluslararası bir başlangıç ekosistemi geliştirmiş ve Avrupa Birliği'nde girişim sermayesi tarafından finanse edilen şirketler için önde gelen bir yer haline gelmiştir.[70]

2011'deki en büyük Alman şirketleri:

Dünyanın en büyük otomobil üreticilerinden olan Volkswagen kuruluşunun Wolfsburg'da bulunan merkezi
Sıra[71]AdMerkezSimgeGelir
(Mil. €)		Kâr
(Mil. €)		Çalışan say.
(Dünya)
01.Volkswagen AGWolfsburgVOWG159,00015,800502,000
02.E.ON SEDüsseldorfEONGn113,000−1,90079,000
03.Daimler AGStuttgartDAIGn107,0006,000271,000
04.Siemens AGBerlin, MünihSIEGn74,0006,300360,000
05.BASF SELudwigshafen am RheinBASFn73,0006,600111,000
06.BMW AGMünihBMWG69,0004,900100,000
07.Metro AGDüsseldorfMEOG67,000740288,000
08.Schwarz GruppeNeckarsulm63,000N/A315,000
09.Deutsche Telekom AGBonnDTEGn59,000670235,000
010.Deutsche Post AGBonnDPWGn53,0001,300471,000
-Robert Bosch GmbHGerlingen73,1002,300390,000
-Uniper SEDüsseldorfUNSE0167,30013,000
-Allianz SEMünihALVG104,0002,800141,000
-Deutsche Bank AGFrankfurtDBKGn2,160,0004,300101,000

Birleşme ve Devralmalar

Almanya'nın yeniden birleşmesi, Almanya'ya gelen veya Almanya'dan giden 52.258 birleşme veya devir anlaşması fırsatı oluşturmuştur. Değer bakımından en etkin yıl, 2006 yılı itibarıyla 24 milyar Euro'luk bir değere göre iki katına karşılık gelen 48 milyar Avro'luk kümülatif bir değerle 1999 yılı olmuştur (ayrıntılı bilgi için aşağıdaki grafiğe bakınız.).

Bir Alman şirketi içeren en iyi 10 anlaşmanın (değere göre sıralanan) bir listesi. Vodafone - Mannesmann anlaşması, küresel tarihte hâlâ en büyük şirket devralma anlaşmasıdır.[72]

Sıra Tarih Devralıcı Devralıcı Ulus Hedef Hedef Ulus Değer (milyar ABD doları)
1. 14 Kasım 1999 Vodafone AirTouch PLC Birleşik Krallık Mannesmann AG Almanya 202.79
2. 18 Mayıs 2016 Bayer AG Almanya Monsanto Co ABD 56.60
3. 06 Mayıs 1998 Daimler-Benz AG Almanya Chrysler Corp ABD 40.47
4. 16 Ağustos 2016 Linde AG Almanya Praxair Inc ABD 35.16
5. 21 Ekim 1999 Mannesmann AG Almanya Orange PLC Birleşik Krallık 32.59
6. 24 Temmuz 2000 Deutsche Telekom AG Almanya VoiceStream Wireless Corp ABD 29.40
7. 17 Mayıs 1999 Rhone-Poulenc SA Fransa Hoechst AG Almanya 21.92
8. 23 Mart 2006 Bayer AG Almanya Schering AG Almanya 21.40
9. 01 Nisan 2001 Allianz AG Almanya Dresdner Bank AG Almanya 19.66
10. 30 Mayıs 2005 Unicredito Italiano SpA İtalya Bayerische Hypo- und Vereins Almanya 18.26

Ekonomik bölge
Ana madde: Euro bölgesi
Almanya parasal birliğin, yani Euro bölgesinin (koyu mavi) ve AB'nin iç pazarı olan Avrupa tek pazarının bir parçasıdır.

Almanya, federasyon olarak çok merkezli bir ülkedir ve tek bir ekonomik merkeze sahip değildir. Borsa, Frankfurt am Main'de, en büyük medya şirketi (Bertelsmann SE & Co. KGaA) Gütersloh'da; en büyük otomobil üreticileri Wolfsburg'da (Volkswagen), Stuttgart'ta (Mercedes-Benz ve Porsche) ve Münih'te (Audi ve BMW) yer alır.[73]

Almanya, Avrupa ekonomik ve siyasi bütünleşme hareketinin sıkı bir savunucusudur. Ticarî politikaları, Avrupa Birliği (AB) üyeleri ve AB tek pazar mevzuatı arasındaki antlaşmalar ile giderek daha fazla belirlenmektedir. Almanya, 1 Ocak 1999'da Avrupa ortak para birimini takdim etmiştir. Para politikası, Frankfurt'taki Avrupa Merkez Bankası tarafından belirlenmektedir.

Güney eyaletleri ("Bundesländer"), özellikle Bavyera, Baden-Württemberg ve Hessen, kuzey eyaletlerinden ekonomik olarak daha güçlüdür. Almanya'nın geleneksel olarak en güçlü (ve aynı zamanda en eski) ekonomik bölgelerinden biri batıdaki Duisburg ve Dortmund arasındaki Ruhr bölgesidir. Ülkenin 100 büyük şirketinin 27'si orada bulunmaktadır. Ancak son yıllarda, ekonomisi doğal kaynaklara ve ağır sanayiye dayanan bölge, işsizlikte önemli bir artış görmüştür (2010: %8.7).[73]

Diğer taraftan, en düşük işsiz nüfusu olan eyaletlerden (2018: %2.7, %3.1) Bavyera ve Baden-Württemberg ekonomilerinin gücü, yüksek değerli ürünlere dayanmaktadır. Diğerleri için de önemli işkolları, otomotiv, elektronik, havacılık ve biyomedikaldir. Baden-Württemberg, özellikle otomobil ve makine imalatı endüstrisinde uzmanlaşmış ve Mercedes-Benz (Daimler), Porsche ve Bosch gibi üreticilerin bulunduğu bir sanayi merkezidir.[73]

Almanya, 3 Ekim 1990 tarihinde yeniden birleşme ile önceki iki cumhuriyetin ekonomik sistemlerini bağdaştırma yolunda büyük bir göreve başlamıştı. Müdahaleci ekonomik planlama, Doğu Almanya'da, eski Batı Almanya seviyesine kadar kademeli olarak gelişmeyi sağlamıştı, ancak Batı Almanya eyaletlerinde yaşam ölçütleri ve yıllık gelir ölçütleri önemli ölçüde daha yüksek durumdaydı.[74] Doğu Almanya ekonomisinin çağdaşlaşması ve bütünleşmesi, 2019 yılına kadar sürmesi planlanan uzun vadeli bir süreç olmaya devam etmektedir ve batıdan doğuya yıllık aktarımlar yaklaşık 80 milyar dolara ulaşmaktadır. Genel işsizlik oranı, 2005'ten bu yana tutarlı bir şekilde düşmüş ve 2012'de 20 yılın en düşük seviyesine ulaşmıştır. Temmuz 2014'te ülke, 1 Ocak 2015 tarihinde yürürlüğe giren merkezi olarak yetkilendirilmiş asgâri ücret uygulamasına başlamıştır.[75]

Alman eyaletleri
2017'de nominal Gayri safi bölgesel üretime (GRP, Gross regional production) göre Alman eyaletleri
2017 yılı için Gayri safi bölgesel üretim bakımından Alman eyaletleri listesi (milyar €)
Eyalet Derece GSBÜ (EUR€) GSYİH
ödemesi (%)		 Karşılaştırılabilir ekonomi
 Almanya — 3.386 100  Japonya
 Kuzey Ren-Vestfalya 1 691.52 21.2  Hollanda
 Bavyera 2 594.45 18.2   İsviçre
 Baden-Württemberg 3 493.27 15.1  İsveç
 Aşağı Saksonya 4 287.96 8.8  İrlanda
 Hessen 5 279.09 8.6  Danimarka
 Renanya-Palatina 6 144.31 4.4  Macaristan
 Berlin 7 136.61 4.2  Macaristan
 Saksonya 8 121.74 3.8  Macaristan
 Hamburg 9 117.57 3.6  Macaristan
Schleswig-Holstein 10 93.37 2.9  Slovakya
 Brandenburg 11 69.13 2.1  Lüksemburg
Türingiya 12 61.91 1.9  Lüksemburg
 Saksonya-Anhalt 13 60.69 1.9  Lüksemburg
 Mecklenburg-Vorpommern 14 42.78 1.3  Litvanya
 Saarland 15 35.30 1.1  Litvanya
 Bremen 16 33.66 1.0  Litvanya

Varlık

Wolfsburg, 128.000 dolar ile ülkenin en yüksek kişi başına düşen geliri olan Alman kentidir.

Aşağıdaki kişi başına en yüksek gelire sahip olan en büyük Alman kentleri listesi, 31 Temmuz 2013 tarihinde Köln Ekonomik Araştırma Enstitüsü tarafından yapılan bir araştırmaya dayanmaktadır.[76]

  1. $128.000 Wolfsburg, Aşağı Saksonya
  2. $114.281 Frankfurt, Hesse
  3. $108.347 Schweinfurt, Bavyera
  4. $104.000 Ingolstadt, Bavyera
  5. $99.389 Regensburg, Bavyera
  6. $92.525 Düsseldorf, Kuzey Ren-Vestfalya
  7. $92.464 Ludwigshafen, Renanya-Palatina
  8. $91.630 Erlangen, Bavyera
  9. $91.121 Stuttgart, Baden-Württemberg
  10. $88.692 Ulm, Baden-Württemberg

İşkolları
2006'da Alman dış satımı

Almanya, yüksek nitelikli işgücü, gelişmiş bir altyapı, büyük bir varlık yığımlığı, düşük bir yolsuzluk seviyesi,[77] ve yüksek düzeyde bir yenileşim ile ayırt nitelikli bir sosyal pazar ekonomisine sahiptir.[78] Avrupa'daki en büyük ulusal ekonomiye sahip Almanya, dünyadaki nominal GSYİH'lar içinde dördüncü büyük ve 2015 yılında SAGP GSYİH açısından beşinci sırada yer almaktadır.

Hizmet işkolu, toplam GSYİH'nın %70'ini, sanayi işkolu %29,1'ini ve tarım işkolu %0.9'unu oluşturmaktadır.

Birincil

2010 yılında tarım, ormancılık ve madencilik, Almanya'nın gayri safi yurt içi hasılasının (GSYİH) sadece %0.9'unu oluşturuyordu ve nüfusun da sadece %2,4'ünü barındırmaktaydı.[58] Tarım işkolu son derece üretkendir ve Almanya, beslenme gereksiniminin %90'ını yerli üretim ile karşılayabilmektedir. Almanya, Fransa ve İtalya'dan sonra Avrupa Birliği'nde üçüncü büyük tarımsal ürün üreticisidir. Almanya'nın başlıca tarım ürünleri patates, buğday, arpa, şeker pancarı, meyve ve lahanadır.

Ülkenin yüksek sanayileşme düzeyine rağmen, topraklarının neredeyse üçte biri ormanlarla kaplıdır.[79] Ormancılık endüstrisi kereste ve ağaç ürünlerinin iç tüketiminin yaklaşık üçte ikisini karşılayabilmektedir ve bu nedenle Almanya bu kalemlerde belirgin bir dış alımcıdır.

Tagebau Garzweiler'de Grevenbroich, Almanya yakınındaki linyit yüzey madenciliği.

Almanya toprakları hammaddeler bakımından göreceli olarak zayıftır. Önemli miktarlarda sadece linyit (kahverengi kömür) ve potasyum birleşikleri (kalisalz) mevcuttur. Bununla birlikte, eski GDR'nin Wismut madencilik şirketi 1947-1990 yılları arasında toplam 230.400 ton uranyum üretmiş ve Doğu Almanya'yı zamanında dünya çapında (SSCB'nin kontrol alanındaki en büyük) dördüncü büyük uranyum cevheri üreticisi haline getirmişti. Petrol, doğal gaz ve diğer kaynaklar, çoğunlukla diğer ülkelerden ithal edilmektedir.[80]

Potaş tuzu ülkenin merkezinden (Aşağı Saksonya, Saksonya-Anhalt ve Thüringen) çıkarılır. En önemli üretici K+S AG (eskiden Kali und Salz AG)'dir.[80]

Almanya'nın bitümlü kömür yatakları, bugünkü Güney İngiltere'den, Ruhr bölgesi üzerinden Polonya'ya kadar uzanan bataklıklardan 300 milyon yıl önce oluşmuştur. Linyit yatakları benzer bir şekilde gelişmiş, ancak daha sonraki bir dönemde, yaklaşık 66 milyon yıl önce oluşmuştur. Odun henüz tamamen kömür haline dönüşmediğinden, kahverengi kömür bitümlü kömürden daha az enerji içerir.[80]

Linyit, ülkenin kuzey ve doğu kısımlarında, özellikle Kuzey Ren-Vestfalya, Saksonya ve Brandenburg'da çıkarılır. Elektrik üretmek için madencilik alanlarına yakın kömür santrallerinde önemli miktarlarda kömür yakılmaktadır. Linyitin uzak mesafelere taşınması ekonomik olarak olanaklı değildir, bu nedenle santraller, özüt alma alanlarının hemen yanında bulunur. Bitümlü kömür, Kuzey Ren-Vestfalya ve Saarland'da çıkarılır. Bitümlü kömür yakan enerji santrallerinin çoğu ithal edilen malzeme ile çalışmakta; bu nedenle santraller sadece maden sahalarına yakın yerlerde değil, ülke çapında da yer almaktadır.[80]

İkincil
Ayrıca bakınız: Orta sınıf
Ludwigshafen yakınlarındaki Dünya'nın en büyük kimya fabrikalarından biri

Endüstri ve yapı, 2017 yılında gayri safi yurt içi hasılanın %30,1'ini oluşturmakta ve işgücünün %24,2'sini istihdam etmekteydi. Almanya otomobil, makine, elektrikli donanım ve kimyasalların üretiminde oldukça üstün durumdadır. 2009 yılında 5.2 milyon araç üretimi ile Almanya, dünyanın dördüncü büyük üreticisi ve en büyük otomobil dış satımcısı oldu. Alman otomotiv şirketleri, 'getiri dilimi' denilen, yaklaşık %90'lık bir birleşik dünya pazar payıyla son derece güçlü bir konuma sahiptir.

Küçük ve orta ölçekli üretim kuruluşları (Mittelstand şirketleri), teknolojik olarak gelişmiş niş ürünlerde uzmanlaşmış, genellikle bir aileye bağlıdırlar ve Alman ekonomisinin önemli bir bölümünü oluştururlar.[81] Dünya çapında yaklaşık 1500 Alman şirketinin kendi pazar alanlarında ilk üç sırada yer aldığı değerlendirilmektedir. Tüm işkollarının yaklaşık üçte ikisinde Alman kuruluşları ilk üç yarışçı arasındadır.[82]

Almanya, Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi'nin daimi üyesi olmayan ilk beş silah dış satımcısı arasında yer alan tek ülkedir.[83]

Üçüncül
Ana madde: Almanya'da turizm
Bavyera bir gezim varış yeridir.
Berlin yaratıcı endüstriler merkezidir.

2008 yılında ekonomik hizmetler gayri safi yurt içi hasılanın %69'unu oluşturmaktaydı ve bu işkolu işgücünün %67,5'ini istihdam etmekteydi.[58] Servis alt bileşenleri finansal hizmetler, kiralama ve iş etkinlikleri (%30,5); ticaret, otel ve restoranlar ve ulaşım (%18) ve diğer hizmet etkinliklerinden (%21,7) oluşmaktadır.

Almanya, 2012 yılında toplam 407 milyon kişi[84] gecelemesi ile dünyanın en çok ziyaret edilen yedinci ülkesi olmuştur.[85][86] Bu sayı yabancı ziyaretçiler tarafından gerçekleştirilen 68,83 milyon gecelemeyi içermektedir. Berlin, Avrupa'nın en çok ziyaret edilen üçüncü kenti olmuştur.[87] Ek olarak, Almanların %30'undan fazlası tatillerini kendi ülkelerinde yapmakta ve en büyük payı Mecklenburg-Vorpommern kapmaktadır. Yurt içi ve yurt dışı yolculuk ve gezim etkinlikleri, doğrudan Alman GSYİH'sına 43,2 milyar Euro katkıda sağlamıştır. Dolaylı ve isteklendirme sonucu oluşan etkiler dâhil olmak üzere, sanayi Alman GSYİH'sinin %4,5'ine katkıda bulunur ve 2 milyon işi destekler (toplam istihdamın %4,8'i).[88] Uluslararası her 3 büyük ticari fuardan 2'si Almanya'da düzenlenmekte ve böylece ülke sadece bu alanda 9-10 milyon civarı yabancı ziyaretçiyi kendisine çekmektedir. En büyük yıllık uluslararası fuar ve kongreler Hannover, Frankfurt, Berlin, Köln ve Düsseldorf gibi birçok Alman kentinde gerçekleştirilmektedir.[89]

Hükûmet maliyesi

Almanya’nın borç-GSYİH oranı, 2010’da %80.3 ile en yüksek seviyesine ulaştı.[90] Eurostat'a göre Almanya hükûmeti brüt borcu 2,152.0 milyar Euro tutarında veya 2015 yılında GSYİH'nın %71.9'u seviyesindeydi.[91] Federal hükûmet, 2015 yılında 12,1 milyar Euro (13,1 milyar $) bütçe fazlası elde etti.[92] Almanya'nın kredi derecelendirme kuruluşları Standard & Poor's, Moody's ve Fitch Ratings'e göre kredi notu, 2016 yılında mümkün olan en yüksek not olan AAA seviyesinde tutulmaktaydı.[93]

Almanya'nın "borç saati" (Schulden-uhr, İng: Debt clock), son 20 yıl içinde ilk kez 2018 yılının Ocak ayında tersine döndü. Şimdi saniyede 78 € seviyesinde ve gerilemektedir.[94]

Altyapı

Enerji

Almanya dünyanın en büyük beşinci enerji tüketicisidir ve birincil enerjisinin üçte ikisi 2002 yılında dışarıdan sağlanmıştır. Aynı yıl, Almanya 512.9 terawatt saat (TWh) toplam elektrik enerjisi ile Avrupa'nın en büyük tüketicisi olmuştur. Hükûmet politikası, enerji tasarrufu ve güneş, rüzgâr, biyokütle, hidroelektrik ve jeotermal enerji gibi yenilenebilir enerji kaynaklarının kullanımının yaygınlaştırılmasını desteklemektedir. Enerjinin verimli kullanılması amacıyla geliştirilen projeler olumlu sonuç vermiş; 1970'ten itibaren enerji verimliliği artmıştır. Hükûmet, 2050 yılına kadar yenilenebilir kaynaklardan ülkenin enerji taleplerinin yarısını karşılama hedefini belirlemiştir.

Dünyanın en büyük güneş enerjisi ve dünyanın üçüncü büyük rüzgâr enerjisi sığası Almanya'da kuruludur.

2000 yılında, Başbakan Schröder yönetimi altında kırmızı-yeşil koalisyon ve Almanya nükleer güç endüstrisi; 2021'e kadar nükleer santralleri kademeli olarak azaltma konusunda anlaşmıştırlar.[95] Başbakan Merkel yönetimindeki muhafazakâr koalisyon, Ocak 2010'da bu açıklamayı tersine çevirerek santralleri açık tutmayı seçti. Ancak, Mart 2011'de Japon Fukuşima nükleer santral felaketi, politik iklimi temelden değiştirmiş; daha eski nükleer santraller kapatılmıştır. 2020 veya 2022'ye kadar aşamalı bir evre olasıdır. Almanya'nın güneş ve rüzgâr enerjisi endüstrileri dünya çapında öncü olsa da, yenilenebilir enerji hâlâ enerji tüketiminde oldukça düşük bir paya sahiptir.

2009 yılında, Almanya'nın toplam enerji (sadece elektrik değil) tüketiminin kaynaklara göre dağılımı şu şekilde gerçekleşmiştir:[96] Petrol %34,6, Doğal gaz %21,7, Linyit %11,4, Bitümlü kömür %11,1, Nükleer enerji %11,0, Su ve rüzgâr enerjisi %1.5, diğerleri %9.0.

Petrol boru hatları için 3 önemli giriş noktası vardır: Kuzeydoğu (Druzhba boru hattı, Gdańsk üzerinden gelen), Batı (Rotterdam üzerinden gelen) ve Güneydoğu (Nelahozeves üzerinden gelen). Almanya'nın petrol boru hatları uygun bir ağ oluşturmaz ve bazen sadece iki farklı yeri birbirine bağlar. Başlıca petrol rafinerileri şu kentlerde veya yakınında bulunmaktadır: Schwedt, Spergau, Vohburg, Burghausen, Karlsruhe, Köln, Gelsenkirchen, Lingen, Wilhelmshaven, Hamburg ve Heide.[97]

Öte yandan, Almanya'nın doğal gaz boru hatları ağı yoğun ve iyi bağlantılıdır. Boru hatlarıyla dışarıdan gaz çoğunlukla Rusya, Hollanda ve Birleşik Krallık'tan gelmektedir. Rusya'dan yapılan gaz ithalatı tarihsel olarak -Soğuk Savaş sırasında bile- güvenilir olmasına rağmen, Gazprom ile Ukrayna gibi eski Sovyet Devletleri arasındaki son fiyat anlaşmazlıkları da Almanya'yı etkilemiştir. Sonuç olarak, Baltık Denizi boyunca Rusya'da Vıborg'dan Almanya'daki Greifswald'a kadar uzanan Kuzey Akım boru hattının inşasına yüksek politik önem verilmektedir. Bu doğrudan bağlantı üçüncü taraf geçiş ülkelerini dışarıda bırakır.[97] Almanya, doğal gazının %50 ile %75'i arasında bir miktarını Rusya'dan almaktadır.[98]

Madencilik

Hükûmetin azaltma politikalarına rağmen kömür, ülkenin başlıca enerji kaynağıdır. Hükûmet politikaları ile 1989'dan beri kömür üretimi azalmaktadır. Almanya'daki iki ana kömür cinsi linyit ve "sert kömür"dür. Ülkedeki rezervlere rağmen bir miktar kömür yurt dışından ithal edilmektedir. Ocak 2004'e göre, ülkedeki doğal gaz rezervleri Avrupa Birliği içinde üçüncü sıradadır. Ülkedeki doğal gaz üretiminin %90'ı Aşağı Saksonya'da gerçekleşir. 2002 yılında Almanya ihtiyacının %75'i kadar doğal gaz ithal etmiştir. En büyük ithalatçı ülke %40,8'lik oranla Rusya'dır. Bu ülkeyi %31,5 ile Norveç ve %22,3 ile Hollanda takip eder.

Ulaşım
Ana madde: Almanya'da ulaşım
Frankfurt'taki ICE 3 tren seti

Konumu dolayısıyla Almanya, Avrupa'da önemli bir ulaşım merkezidir. Bu durum, yoğun ve gelişmiş ulaşım ağlarına yansır. Geniş otoyol (Autobahn) ağı, toplam uzunlukta dünya çapında üçüncü sırada yer almakta ve yolların çoğunda hız sınırı bulunmamaktadır.[99]

Almanya, yüksek hızlı trenler için çok merkezli bir ağ kurmuştur. InterCityExpress veya ICE, Deutsche Bahn'ın en gelişmiş ulaştırma hizmetidir ve büyük Alman kentleri arasında ve komşu ülkelerdeki başlıca kentlerle Almanya'nın yerleşim birimleri arasında hizmet vermektedir. Trenlerin en yüksek hızı 200 km/s ve 320 km/s (125-200 mil/s) arasında değişir. Bağlantılar 30 dakikalık, saatlik veya iki saatlik aralıklarla sunulmaktadır.[100] Alman demiryolları 2014 yılında 17.0 milyar Avro ile mali yönden güçlü bir şekilde desteklenmiştir.[101]

Almanya'nın en büyük havaalanları, Frankfurt Uluslararası Havalimanı ve Münih Uluslararası Havalimanı'dır ve her ikisi de Lufthansa'nın küresel merkezidir. Diğer büyük havaalanları Berlin Tegel, Berlin Schönefeld, Düsseldorf, Hamburg, Hannover, Köln-Bonn, Leipzig-Halle ve gelecekte Berlin Brandenburg Uluslararası Havaalanı bulunmaktadır.

Teknoloji
Ana maddeler: Almanya'da bilim ve teknoloji ve Alman mucitler ve kâşifler
Polarize mikroskopla görüntülenen bir sıvı kristal. Almanya nanoteknoloji ve malzeme mühendisliği konusunda öncü bir araştırma merkezidir.[102]

Almanya'nın bilimdeki başarıları önemli olagelmiştir ve araştırma ve geliştirme çabaları ekonominin ayrılmaz bir parçasını oluşturmaktadır.[103]

Almanya yeşil teknolojilerin geliştirilmesinde ve kullanılmasında da aynı zamanda önde gelen ülkelerden biridir. Yeşil teknoloji konusunda uzmanlaşmış kuruluşlar tahmini 200 milyar Euro ciroya sahiptir. Mühendislik, bilim ve araştırma alanındaki Alman uzmanlığı oldukça kayda değer görülmektedir.

Almanya'nın yeşil teknoloji endüstrisinin önde gelen pazarları enerji üretimi, sürdürülebilir hareketlilik, malzeme verimliliği, enerji verimliliği, atık yönetimi ve geri dönüşüm ve sürdürülebilir su yönetiminden oluşur.[104]

Üçlü patentler ile ilgili olarak Almanya, ABD ve Japonya'dan sonra üçüncü sırada yer almaktadır. Avrupa Patent Bürosuna sunulan patentler konusunda 26.500'den fazla kayıt ile Almanya önde gelen bir Avrupa ülkesidir. Siemens, Bosch ve BASF, 2008 yılında aralarında yaklaşık 5.000 tescili bulunan patentler ile, 35.000'den fazla patent tescilinin olduğu şirketler sıralamasında ilk 5 arasında yer almaktadır. ABD ve Japonya ile birlikte, nano, bio ve yeni teknolojiler için patentler ile ilgili olarak Almanya dünyanın en etkin ülkelerinden birisidir. Üçlü patentlerin yaklaşık üçte biri ile Almanya araç emisyonlarını azaltma alanında dünya çapında öncülük etmektedir.[105]

Daimler'in bulunduğu bölgenin önde gelenlerinden olan Winfried Kretschmann'a göre: "Çin, Güneş hücrelerinin üretimine hakim konumdadır. Tesla elektrikli otomobillerde öndedir ve Almanya, dijitalleşmenin ilk aşamasını teşkil eden yarışta öncülüğü Google, Apple ve benzerlerine kaptırmıştır. Almanya'nın bir sanayi ekonomisi olarak geleceğinin olup olmadığı, ekonomimizin ekolojik ve dijital dönüşümünü yönetip yönetemeyeceğine bağlı olacaktır".[106]

Zorluklar

Ekonomik refah düzeyine rağmen, gelecekteki ekonomik kalkınmada Almanya için en büyük tehdit, dünyanın en düşükleri arasında olan ülkenin azalan doğum oranıdır. Bu düşük doğurganlık oranlarından sorumlu olan kesim, yüksek öğrenim görmüş toplumun bir bölümünde yaygındır. Sonuç olarak, işçilerin sayısı azalacatır ve eğilim tersine değilse, emekliler ve halk sağlığını desteklemek için gerekli hükûmet harcamaları artacaktır.[107]

Ayrıca bakınız
  • Alman Sanayi ve Ticaret Odaları Birliği
  • Deutsche Bundesbank
  • Alman Genç Girişimciler Derneği
  • Alman modeli
  • Almanya'da Büyükşehir bölgeleri
  • GSYİH'ya göre Alman şehirleri listesi
  • Almanya'da sendikalar

Kaynakça
  1. "World Economic Outlook Database, October 2020" [Dünya Ekonomik Görünüm Veritabanı, Ekim 2020]. imf.org (İngilizce). Uluslararası Para Fonu. 20 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ekim 2020.
  2. "Europe :: Germany" [Avrupa :: Almanya]. The World Factbook (İngilizce). CIA. 30 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Haziran 2019.
  3. "People at risk of poverty or social exclusion" [Yoksulluk veya sosyal dışlanma riski altındaki insanlar]. ec.europa.eu/eurostat (İngilizce). Eurostat. 11 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ekim 2020.
  4. "Gini coefficient of equivalised disposable income - EU-SILC survey" [Eşdeğer harcanabilir gelirin Gini katsayısı - EU-SILC anketi]. ec.europa.eu/eurostat (İngilizce). Eurostat. 8 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ekim 2020.
  5. "August 2020: employment slightly up on the previous month" [Ağustos 2020: istihdam bir önceki aya göre biraz arttı]. destatis.de (İngilizce). Almanya Federal İstatistik Dairesi. 8 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ekim 2020.
  6. "Ease of Doing Business in Germany". doingbusiness.org. Dünya Bankası. 17 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Kasım 2017.
  7. "Export products of Germany" [Almanya'nın ihracat ürünleri]. The World Factbook. 30 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Nisan 2014.
  8. "Germany - WTO Statistics Database". Dünya Ticaret Örgütü. 3 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Mart 2017.
  9. "Import products of Germany" [Almanya'nın ithalat ürünleri]. The World Factbook. 30 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Nisan 2014.
  10. "Deutsche Bundesbank" (PDF). 28 Nisan 2018 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Temmuz 2017.
  11. "Euro area and EU27 government deficit both at 0.6% of GDP" [Euro bölgesi ve EU27'nin hükümet açığı GSYİH'nın %0.6'sında] (PDF). ec.europa.eu/eurostat (İngilizce). Eurostat. 4 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 28 Nisan 2020.
  12. "Development aid rises again in 2016 but flows to poorest countries dip". OECD. 11 Nisan 2017. 18 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Eylül 2017.
  13. "Sovereigns rating list". Standard & Poor's. 28 Eylül 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mayıs 2011.
  14. Rogers, Simon; Sedghi, Ami (15 Nisan 2011). "How Fitch, Moody's and S&P rate each country's credit rating" [Fitch, Moody's ve S&P her ülkenin kredi notunu nasıl derecelendiriyor?] (İngilizce). Londra: The Guardian. 1 Ağustos 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mayıs 2011.
  15. "Scope affirms Germany's credit rating of AAA with Stable Outlook" [Scope, Almanya'nın AAA kredi notunu Durağan Görünüm ile teyit etti] (İngilizce). 28 Mart 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Kasım 2018.
  16. "Germany Foreign Exchange Reserves" [Almanya Döviz Rezervleri] (İngilizce). CEIC Data - UK. 2018. 20 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ağustos 2018.
  17. Spicka, Mark E. (2007). Selling the Economic Miracle: Reconstruction and Politics in West Germany [Ekonomik Mucizeyi Satmak: Batı Almanya'da Yeniden Yapılanma ve Politika] (İngilizce). Berghahn Books. ISBN 978-1-84545-223-0.
  18. "Germany: Spend More At Home". imf.org. 8 January 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 April 2018.
  19. Alfred Dupont CHANDLER， Takashi Hikino， Alfred D Chandler, Scale and Scope: The Dynamics of Industrial Capitalism [Ölçek ve kapsam: Endüstriyel Kapitalizmin Devimbilimi] 1 Ağustos 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., 1990
  20. "Scale and Scope — Alfred D. Chandler, Jr. | Harvard University Press". Hup.harvard.edu. 20 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ağustos 2014.
  21. "German trade surplus soars to all-time high in 2014". welt.de. Die Welt. 3 Şubat 2015. 2 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2015.
  22. "Reuters America: German current account surplus to hit record high world's largest in 2016" [Reuters Amerika: Alman cari hesap fazlası 2016'da rekor seviyeye ulaştı]. CNBC. 6 Eylül 2016. 23 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Şubat 2017.
  23. Moulson, Geir (9 Şubat 2017). "German exports hit new high in 2016, trade surplus widens". Associated Press. 6 July 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Şubat 2018.
  24. "National economy & environment - Foreign trade - Federal Statistical Office (Destatis)". Destatis.de. 13 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi.
  25. Statistisches Bundesamt: Ranking of Germany's trading partners in foreign trade: 2014 [Federal İstatistik Bürosu: Almanya'nın dış ticaretteki ticaret ortaklarının sıralaması: 2014] 21 Eylül 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., 22 Ekim 2015
  26. Library of Congress – Federal Research Division (10 April 2015). "Country Profile: Germany". 14 Şubat 2006 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 23 April 2015. Exports are responsible for one-third of total economic output, and at the prevailing dollar–euro exchange rate, no country exports more merchandise.
  27. "Germany's capital exports under the euro | vox". Voxeu.org. 22 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ağustos 2014.
  28. "What Germany offers the world". economist.com. The Economist. 28 Nisan 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Nisan 2018.
  29. "Archived copy". 2 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 April 2017.
  30. Wind Power 10 Aralık 2006 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Federal Ministry of Economics and Technology (Germany) Erişim: 30 Kasım 2006.
  31. Nicola, Stefan (9 Mayıs 2014). "Renewables Meet Record 27 Percent of German Electricity Demand". Bloomberg. 11 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Nisan 2015.
  32. "Forbes Global 2000: Germany's Largest Companies". Forbes. 2 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mart 2018.
  33. "trade shows in Germany, fairs Germany, trade fair Germany, trade show venue Germany". 5 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ağustos 2018.
  34. "Trade fairs in Germany". German National Tourist Board. 2 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Şubat 2014.
  35. Mitchell, Allan (2006). Great Train Race: Railways and the Franco-German Rivalry, 1815–1914. Berghahn Books.
  36. Richard Tilly, "Germany: 1815–1870" in Rondo Cameron, ed. Banking in the Early Stages of Industrialization: A Study in Comparative Economic History (Oxford University Press, 1967), ss. 151-182
  37. "Germany's Strong Economic Growth After 1871 :: Papers". 123helpme.com. 23 March 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ağustos 2018.
  38. Cornelius Torp, "The "Coalition of 'Rye and Iron'" under the Pressure of Globalization: A Reinterpretation of Germany's Political Economy before 1914," Central European History, Eylül 2010, Cilt 43 Konu 3, ss 401-427
  39. "Class and Politics in Germany, 1850 to 1900". fsmitha.com. 23 April 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ağustos 2018.
  40. "Germany - history - geography". britannica.com. Encyclopedia Britannica. 3 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi.
  41. "Archived copy" (PDF). 2 June 2016 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Şubat 2015.
  42. "Economy of Nazi Germany". berkeley.edu. 13 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ağustos 2007.
  43. Gaettens, Richard (1982). Geschichte der Inflationen : vom Altertum bis zur Gegenwart (Nachdr. bas.). Münih: Battenberg. ss. 279-298. ISBN 3-87045-211-0.
  44. Lee, Stephen J. (1996). Weimar and Nazi Germany [Weimar ve Nazi Almanyası]. Oxford: Heinemann. ss. 60-63. ISBN 043530920X.
  45. Hans-Joachim Braun, "The German Economy in the Twentieth Century", Routledge, 1990, ss. 102
  46. Reynoldson, Fiona (1996). Weimar and Nazi Germany [Weimar ve Nazi Almanyası] (Foundation bas.). Oxford: Heinemann. s. 49. ISBN 0435308602.
  47. Naimark, Norman M. (1995). The Russians in Germany: A History of the Soviet Zone of Occupation, 1945–1949 [Almanya'daki Ruslar: Sovyet İşgal Bölgesi'nin Tarihi, 1945–1949.]. Harvard University Press. ss. 167-9. ISBN 0-674-78405-7.
  48. Boyes, Roger (24 Ağustos 2007). "Germany starts recovery from €2,000bn union" [Almanya'da 2 milyar € ile bir toparlanma başladı]. timesonline.co.uk. Londra: Times Online. 29 Mayıs 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ekim 2009.
  49. "German Democratic Republic: long history of sustained economic growth continues; 1989 may be an advantageous year to consider this market - Business Outlook Abroad: Current Reports from the Foreign Service" [Alman Demokratik Cumhuriyeti: Sürdürülebilir ekonomik büyüme uzun süre devam etti; 1989 bu pazarı değerlendirmek için yararlı bir yıl olabilir - Yurt dışı İş Görünümü: Dış İlişkiler Servisi'nden Güncel Raporlar]. findarticles.com. Business America. 27 Şubat 1989. 9 Kasım 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ekim 2007.
  50. Bruttoinlandsprodukt (Vierteljahres- und Jahresangaben) 13 Kasım 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Statistisches Bundesamt.
  51. "CIA Factbook: Germany". Cia.gov. 14 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ağustos 2014.
  52. Hopkins, Kathryn (14 Kasım 2008). "Germany officially in recession as OECD expects US to lead recovery" [Almanya resmen durgunluğa girerken OECD ABD'nin toparlanmaya başlamasını bekliyor]. Londra: The Guardian. 4 Eylül 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Mayıs 2010.
  53. Thesing, Gabi (13 Kasım 2008). "German Economy Enters Worst Recession in 12 Years" [Alman ekonomisi 12 yıl içindeki en kötü durgunluğa girdi]. Bloomberg.com. 13 Haziran 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ağustos 2014.
  54. German economy falls into recession 23 Temmuz 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. [Alman ekonomisi durgunluğa düştü], New York Times, 13 Kasım 2008
  55. "Germany agrees on 50-billion-euro stimulus plan" [Almanya 50 milyar avroluk teşvik planını kabul etti]. France 24. 6 Ocak 2009. 4 Aralık 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ağustos 2018.
  56. "Country Comparison :: Exports". The World Factbook. Merkezi Haberalma Teşkilatı. ISSN 1553-8133. 12 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ağustos 2012.
  57. "Country Comparison :: Imports". The World Factbook. Central Intelligence Agency. ISSN 1553-8133. 18 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ağustos 2012.
  58. "CIA Factbook". CIA. 14 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ağustos 2009.
  59. "Wind Power". Federal Ministry of Economics and Technology. 23 Ekim 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Mart 2011.
  60. "Euro Fair Statistics 2008" (PDF). UFI, the Global Association of the Exhibition Industry. AUMA Ausstellungs- und Messe-Ausschuss der Deutschen Wirtschaft e.V. 2008. s. 12. 16 Ekim 2011 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Eylül 2011.
  61. "Defying the Euro Crisis". Spiegel Online. 27 Aralık 2011. 27 Aralık 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ağustos 2018.
  62. Brain Drain Feared as German Jobs Lure Southern Europeans 26 Ocak 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. 28 Nisan 2012
  63. "Productivity - GDP per hour worked - OECD Data". data.oecd.org. OECD. 13 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Nisan 2018.
  64. RTT staff writer. "German January Unemployment Rate At Record Low". s. 78. 26 Haziran 2018 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2015.
  65. "Germany's Jobless Rate Drops to Record Low as Economy Booms". Bloomberg.com. 3 Ocak 2018. 3 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ocak 2018.
  66. "Report for Selected Countries and Subjects" [Seçilen ülkeler ve konular için rapor]. imf.org (İngilizce). IMF. Ocak 2018. 22 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ağustos 2018.
  67. Gavin, Mike (23 Eylül 2010). "Germany Has 1,000 Market-Leading Companies, Manager-Magazin Says". Businessweek. New York. 30 Nisan 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Mart 2011.
  68. "Statistics on Mergers & Acquisitions (M&A) - M&A Courses | Company Valuation Courses | Mergers & Acquisitions Courses". Imaa-institute.org. 24 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ağustos 2014.
  69. "Statistics on Mergers & Acquisitions (M&A) - M&A Courses | Company Valuation Courses | Mergers & Acquisitions Courses". Imaa-institute.org. 24 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ağustos 2014.
  70. Frost, Simon. "Berlin outranks London in start-up investment". euractiv.com. 31 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ekim 2015.
  71. "Global 500: Countries – Germany". Forbes. 26 Temmuz 2010. 27 Ocak 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Mart 2011.
  72. "Information and Statistics about Mergers & Acquisitions (M&A) Germany". imaa-institute.org (İngilizce). IMAA-Institute. 22 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Şubat 2018.
  73. Gürtler, Detlef: Wirtschaftsatlas Deutschland. Rowohlt Berlin, 2010
  74. Berg, S., Winter, S., Wassermann, A. The Price of a Failed Reunification 20 Kasım 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. [Başarısız Yeniden Birleşmenin Bedeli], Spiegel Online International. 5 Eylül 2005. Erişim: 28 Kasım 2006.
  75. "Germany may become 22nd EU state with federal minimum wage". GermanyNews.net. 14 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Temmuz 2014.
  76. "These Are Germany's Power Cities" [Bunlar Almanya'nın Güçlü Kentleridir]. 24 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Mart 2014.
  77. "CPI 2009 table". Transparency International. 22 Nisan 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Kasım 2009.
  78. "The Innovation Imperative in Manufacturing: How the United States Can Restore Its Edge" [Üretimde Ayırt Edici Nitelik Zorunluluğu: Amerika Birleşik Devletleri Üstünlüğünü Nasıl Geri Kazanabilir?] (PDF). nam.org. National Association of Manufacturers. 28 Nisan 2018 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Eylül 2010.
  79. 31.7% —or about 11,076,000 hectares— of Germany is forested 2 Ağustos 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. [Almanya'nın %31,7'si —ya da yaklaşık 11.076.000 hektar— ormanlıktır], rainforests.mongabay.com, 2005.
  80. Gürtler, Detlef: Wirtschaftsatlas Deutschland. Rowohlt Berlin, 2010.
  81. Venohr, Bernd; Meyer, Klaus E. (2007). "The German Miracle Keeps Running: How Germany's Hidden Champions Stay Ahead in the Global Economy" (PDF). Working Paper 30. FHW Berlin. 17 Aralık 2014 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ekim 2009.
  82. Venohr, Bernd (2010). "The power of uncommon common sense management principles - The secret recipe of German Mittelstand companies - Lessons for large and small companies" [Yaygın sağduyu yönetimi ilkelerinin gücü - Alman Mittelstand şirketlerinin gizli tanımı - Büyük ve küçük şirketler için bilgiler] (PDF). 17 Ekim 2011 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Aralık 2010.
  83. Wall, Robert (17 Mart 2013). "China Replaces U.K. in Top-Five Arms Exporters Headed by U.S." Bloomberg.com. 13 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ağustos 2014.
  84. Zahlen Daten Fakten 2012 1 Ocak 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (Almanca), German National Tourist Board
  85. "Interim Update" (PDF). UNWTO World Tourism Barometer. UNWTO. Nisan 2011. 1 Ocak 2015 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Haziran 2011.
  86. "UNWTO 2010 Annual Report" (PDF). cloudfront.net. UNWTO. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Nisan 2011.
  87. "Tourism Highlights 2014 edition" (PDF). UNWTO. 14 Şubat 2015 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mart 2015.
  88. "2013 Travel & Tourism Economic Impact Report Germany" [2013 Almanya Seyahat ve Turizm Ekonomik Etki Raporu] (PDF). WTTC. 9 Nisan 2016 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Kasım 2013.
  89. "Wind Power". german-renewable-energy.com. 30 Kasım 2006. 31 Temmuz 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Mart 2011.
  90. "World Economic Outlook Database, April 2015, General government gross debt (National currency, Percent of GDP)" [Dünya Ekonomik Görünüm Veritabanı, Nisan 2015, Genel hükûmet brüt borcu (Ulusal para birimi, GSYİH yüzdesi)]. International Monetary Fund. Nisan 2015. 10 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ocak 2016.
  91. "Third quarter of 2015 compared with second quarter of 2015 - Government debt fell to 91.6 % of GDP in euro area" [2015'in ikinci çeyreği ile karşılaştırıldığında 2015'in üçüncü çeyreği - Hükûmet borçları euro bölgesinde GSYİH'nın %91,6'sına düştü]. ec.europa.eu. Eurostat. 22 Ocak 2016. 10 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ocak 2016.
  92. "German Government Achieves 'Historic' Budget Surplus" [Alman Hükûmeti 'Tarihi' Bütçe Fazlasına Ulaştı]. The World Street Journal. 13 Ocak 2016. 29 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ocak 2016.
  93. "Reuters: Fitch Affirms Germany at 'AAA'; Outlook Stable" [Reuters: Fitch 'AAA' olarak Almanya'yı Onayladı; Görünüm Dengeli]. Reuters. 8 Ocak 2016. 29 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ocak 2016.
  94. "German 'debt clock' reverses for first time in 20 years" [Alman 'borç saati' 20 yıl içinde ilk kez tersine dönüyor]. ft.com. Financial Times. 4 Ocak 2018. 1 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ocak 2018.
  95. "Germany split over green energy". BBC. 12 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Nisan 2007.
  96. "Energy Consumption in Germany" (Almanca). 27 April 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ağustos 2014.
  97. Detlef, Günter: Wirtschaftsatlas Deutschland. Rowohlt Berlin, 2010. s.42
  98. "Trump: How much of Germany's gas comes from Russia?" [Trump: Almanya gazının ne kadarı Rusya'dan geliyor?]. bbc.com. BBC. 11 Temmuz 2018. 19 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Eylül 2018.
  99. "Germany's Autobahn faces blanket speed limits" [Almanya'da 'Autobahn' hız sınırlamalarıyla karşı karşıya]. Mayıs 2013.
  100. "Geschäftsbericht 2006 der Deutschen Bahn AG" [Deutsche Bahn AG 2006 Etkinlik Raporu]. Deutsche Bahn. 19 Ekim 2007. 17 Haziran 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Mart 2011.
  101. "German Railway Financing" [Alman Demiryolu Finansmanı] (PDF). s. 2. 19 Nisan 2016 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Eylül 2018.
  102. Almanya'da araştırmalar 20 Ağustos 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Almanya Büyükelçiliği, Yeni Delhi. Erişim: 28 Ağustos 2010.
  103. "Germany's Technological Performance". Federal Eğitim ve Araştırma Bakanlığı. 11 Ocak 2007. 23 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ağustos 2011.
  104. Roland Berger Strategy Consultants: Green Growth, Green Profit – How Green Transformation Boosts Business [Yeşil Büyüme, Yeşil Kâr - Yeşil Dönüşüm Nasıl İş Artırır?], Palgrave Macmillan Publishing, New York 2010, 978-0-230-28543-9
  105. Endüstri araştırmaları güçlü bir şekilde yürütmektedir 21 Kasım 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Almanya ile ilgili gerçekler. Erişim: 29 Ağustos 2010.
  106. Thomasson, Emma (2017). "Asleep at the wheel? Germany frets about economic car crash" [Direksiyonda uyuyor mu? Almanya'nın ekonomik araba kazası hakkında sıkıntılar]. reuters.com. Reuters. 11 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Nisan 2018.
  107. Debt 'explosion' awaits unless policymakers defuse demographic timebomb, warns IMF chief 3 Aralık 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., [Politika yapıcılar demografik saatli bombayı etkisiz hale getirmedikçe borçlanma 'patlaması' beklendiği konusunda IMF şefi uyarıyor], The Telegraph. Erişim: 3 Haziran 2016.

Dış bağlantılar
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.