Bizans kültüründe politik nedenlerle sakat bırakma

Sakat bırakma, Bizans İmparatorluğu'ndaki suçlular için yaygın bir cezalandırma yöntemiydi, ancak imparatorluğun siyasi yaşamında da bir rol oynadı.[1] Sakatlama cezalarının, aynı zamanda ikincil yararları da vardır. Rakibi kör etme sadece hareketliliğini sınırladığı gibi, aynı zamanda İmparatorluğun kontrol etmenin en önemli parçası olan bir savaşta orduya kumanda etmeyi imkânsız hale getirir. Hadım etmekte potansiyel rakipleri devre dışı bırakmak için kullanılan bir başka yöntemdir. Bizans İmparatorluğunda, bir erkeğin hadım edilmesi artık onun bir erkek olmadığı, yarı ölü, "yarı ölü bir hayat" anlamına gelirdi.[2] Hadım etmek aynı zamanda, İmparator ya da tac için hakkı olan İmparator çocuklarını tehdit edecek bir varis doğumuna da engel olurdu. Diğer sakat bırakma çeşitleri, burnun kesilmesi (rinotomi) veya uzuvların kesilmesiydi.

Romanos Lekapenos'a karşı başarısız isyan girişiminden sonra Yaşlı Leo Fokas'ın kör edilmesinin tasviri, İoannis Skilicis'in Vakainamesinden (kronik)

Gerekçe

Siyasi rakiplerin imparator tarafından sakatlanması, tehdit olarak görülen bir kişinin ardıllarını etkisiz hale getirmenin etkili bir yolu olarak kabul edildi. Hadım edilmiş bir erkek, ne kadar güç kazandıklarına bakılmaksızın, hiçbir zaman tahta geçemeyecekleri için tehdit olarak görülmezdi ve çok sayıda hadım, Bizans saray ve idaresinde yüksek ve gizli makamlar emanet edilirdi. Bizans kültüründe, imparator, Tanrı'nın bir yansımasıydı. Tanrı, mükemmel olduğu için, imparatorunda kusursuz olması gerekmekteydi. Özellikle yüzde bir yara olmak üzere herhangi bir sakatlık, kişiyi tacı almaktan uzaklaştırırdı.[3] Bunun tek istisnası II. Justinianos (ὁ Ῥινότμητος, "Kesik burunlu") idi, 695 de burnu kesilip tahttan indirildikten sonra, 705 yılında tekrar imparator olabilmiştir.[4]

Tarihi

İmparator Phocas bunu daha erken hükümdarlığında kullanmasına rağmen; bir ceza olarak kör bırakılmanın, politik rakipler için cezalandırma ve ihanet için kullanılması 705 yılıdır, Herakleios'tan itibaren yaygın bir uygulama haline gelmiştir.[5] Hadım bırakmak ise çok sonraları ortaya çıkmış, özellikle 10 ve 11. yüzyıllarda çok kullanılmıştır. Bunun iyi örneği genç yaşta hadım edilen, İmparator I. Romanos'un gayrı meşru çocuğu Basileios Lekapenos'tur, kendisi daha sonra parakoimomenos olacak kadar bir güce sahip olmuş, arka arkaya gelen üç imparatorun etkili baş veziri olmuş ancak hiçbir zaman taca bir tehdit olarak görülmemiştir.[6][7]

Vücut sakatlama vakaları
KurbanTarihCezaDetayKaynak
Aleksios Filanthropinos 1295 Kör edildi Thrakesion Theması Valisi, III. Andronikos'a karşı ayaklandı, ancak sadık askerler tarafından yakalandı ve kör edilmiştir. [8]
Anastasios 743 Kör edildi V. Konstantinos'a karşı Artabasdos'un gaspını desteklemişt, kör edilmiştir. [9]
Artabasdos 743 Kör edildi İkonoklazm krizi sırasında Artabasdos ve oğulları Nikiforos ve Nikitas, V. Konstantinos'a karşı ayaklanmalarının başarısız olması nedeniyle kör edildiler. [10]
Sisinnios 743 Kör edildi Thrakesion Theması Stratigos'u, V. Konstantinos'u Artabasdos'a karşı destekledi, ancak tahtı kendisi için ele geçirmek üzerine komplo kurduğu şüphesiyle V. Konstantinos'un zaferin ardından kör edildi. [11][12]
Antiochos, David, Theophylact of Iconium, Hristoforos, Konstantinos, kandidatos Teofilakt, ve 11 diğer kişi 766 Kör edildi Yüksek rütbeli vilayet valileri ve saray yetkilileri, V. Konstantinos'a karşı komplo düzenleyen on dokuz kişilik bir grubun üyeleri. Komplo ortaya çıktı ve üyeleri 25 Ağustos 766'da Hipodrom'da halka açık bir şekilde gezdirildiler. İki elebaşı, Konstantinos ve Strategios Podopagouros kardeşler idam edildi, geri kalanı kör ve sürgün edildi ve her yıl 100 kırbaç vurmak için imparatorluk ajanlar gönderildi. [13]
İoannis Athalarihos 637 Burnu ve elleri kesildi Babası, Herakleios'u devirmeye çalıştıktan sonra sakat bırakıldı; aynı cezayı alan eş-komplocu Theodoros sürgüne gönderildi ve bir bacağı kesildi [14]
Bardanes Turkos 803/804 Kör edildi I. Nikiforos'a karşı başarısız bir isyan başlattı ve teslim oldu. Muhtemelen Nikiforos'un emriyle bir manastırda hapsedilirken, kör edildi [15]
Bardas Fokas 1026 Kör edildi VIII. Konstantinos'a karşı komplo ile suçlandı [16]
Konstantinos Diogenis 1095 Kör edildi Sahte tahta talip olan, I. Aleksios'a karşı Trakya'nın bir Kuman işgaline öncülük etti [17]
Filippikos Bardanes, Theodoros Myakes, Georgios Bourafos 713 Kör edildi Opsikion birliklerinin bir isyanı, 3 Haziran 713'te bir hamamda Filippikos'u kör edebildikleri şehre birkaç adam sokmayı başardılar. Onu bir hafta sonra patrikios Theodoros Myakes ve bir hafta sonra da Opsikion doux'u patrikios Georgios Bourafos izledi [18]
I. Kallinikos 705 Kör edildi II. Justinianos'un devrilmesini destekledi ve 705'te II. Justinianos tekrar iktidara geldiğinde kör edildi [19]
VI. Konstantinos 797 Kör edildi Annesi İrini'nin destekçileri tarafından kör edilen İmparator. VI. Konstantinos kısa bir süre sonra yaralarından dolayı öldü ve İrini'nin imparatorluk tacı giymesine neden oldu
Konstantinos, Basileios, Georgios ve Theodosios 820 Hadım edildi 820 yılının Noel günü tahttan indirilen V. Leon'un oğulları, II. Mihail tarafından hadım edildiler, Prote adasına sürgün edildiler ve ve bir manastıra keşiş olarak kapatıldılar [20]
Leo Fokas 919 Kör edildi Romanos Lekapenos'un iktidarı almasına karşı ayaklandı, ancak yakalandı ve kör edildi [21]
Konstantinos Aspietis 1190/1 Kör edildi Birliklerine gecikmiş maaş dağıttığı için II. İsaakios'a karşı bir isyan planladığından şüphelenilmiştir [22]
Leo Fokas, Nikiforos Fokas 971 Kör edildi I. İoannis'e karşı bir isyan komplosu kurdu [23]
Nikiforos 792 Kör edildi VI. Konstantinos'un amcası, Markellai Muharebesi sonrasında tagmata onu tahta çıkarmak için komplo kurduktan sonra kendisi kör edilirken dört erkek kardeşinin dili kesilmiştir [24][25]
Aleksios Mosele 792 Kör edildi Armeniakon generali, İrini'nin imparatoriçe ve VI. Konstantinos ile ortak hükümdar olmasını red ettiği için kör edildi [24]
Konstantinos Diogenis 1028–1034[A 1] Kör edildi Tanınmış general, III. Romanos'a karşı komplo kurduğu şüphesiyle kör edildi [26]
Nikiforos Briennios 1078 Kör edildi Nikiforos, 1077 yılında VII. Mihail'e karşı ayaklandı ve isyanını III. Nikiforos'a karşı devam ettirdi. Aleksios Komnenos tarafından Kalavrye'de mağlup edilip, kör edildi [27]
Nikiforos Diogenis 1094 Kör edildi Nikiforos, Romen Diyojen ile Eudokia Makrembolitissa'nın oğludur; ihanet ile suçlandıktan sonra İmparator I. Aleksios tarafından kör edildi [28]
Romen Diyojen 1072 Kör edildi Andronikos Dukas, imparator olarak tahttan çekilmesi sağladıktan sonra Romen Diyojen'i kör etti [29]
Heraklonas 641 Burnu yarıldı II. Konstans'ın destekçileri tarafından devrildi, kesildi ve sürgün edildi [30]
Theofilaktos, Stavrakios ve Nikitas (I. İgnatius ismiyle Konstantinopolis Patriği oldu) 813 Hadım edildi I. Mihail'in oğulları, V. Leon tarafından I. Mihail'in tahttan indirilmesinden sonra hadım edilmişlerdir [31]
II. Justinianos 695 Burnu kesildi Leontios'un destekçileri tarafından tahttan indirildi, burnu kesilip, sürgüne gönderildi [4]
Aleksios Komnenos 1182 Kör edildi, muhtemelen hadım edildi II. Aleksios'un De facto naibi, gaspçı I. Andronikos tarafından tahttan indirildi.
IV. İoannis 1261 Kör edildi Yedi yaşında imparator oldu, on bir yaşındayken tahttan indirilip, ve kör edildi [32]
Basileios Lekapenos 920–944[A 2] Hadım edildi Bir bebek olarak İmparator I. Romanos'un gayri meşru bir oğlu olarak doğduğunda hadım edildi [6]
Martina 641 Dili kesildi II. Konstans'ın destekçileri tarafından devrildi, sakat bırakıldı ve sürgüne gönderildi [30]
Ermeni Symbatios 866/867 Bir gözü çıkarıldı, sağ kolu kesildi III. Mihail, Makedonyalı Basileios'u ortak imparatorluğa yükselttiğinde, Georgios Peganis ile beraber isyan etti [33]
Georgios Peganis 866/867 Kör edildi, burnu kesildi III. Mihail, Makedonyalı Basileios'u ortak imparatorluğa yükselttiğinde, Ermeni Symbatios ile beraber isyan etti [34]
İoannis Orfanotrofos'un ailesi 1041 Hadım edildi V. Mihail, İoannis Orfanotrofos'un ailesinin tüm üyelerini hadım etti [2]
İoannis Orfanotrofos 1043 Kör edildi Bir tehdit olarak görüldü, bu yüzden Konstantinopolis patriği Mihail Kirularios tarafından kör edildi [26]
Presyan 1029 Kör edildi III. Romanos'a karşı ihanet ile suçlandıktan sonra kör edildi [26]
Theodorus 637 Burnu, elleri ve bir ayağı kesildi Mutilated for being a co-planner in Athalarichos's attempt to overthrow Heraclius [14]
II. İsaakios 1195 Kör edildi Kardeşi III. Aleksios tarafından tahttan indirilip, kör edildi [35]
Leontios 698 Kör edildi III. Tiberios tarafından tahttan indirildi ve kör edildi, sonra 705 yılında II. Justinianos tarafından öldürtüldü

Not
  1. İmparator III. Romanos'un (h. 1028-1034) hükümdarlığında bir zaman gözlerini kaybetmiştir
  2. I. Romanos'un (h. 920-944) hükümdarlığında bir zaman bebek yaşta Basileios Lekapenos hadım edilmiştir. Ancak doğum tarihi ve hadım edilme tarihi bilinmemektedir.

Kaynakça
Özel
  1. Rautman 2006, s. 30
  2. Ringrose 2003, s. 62
  3. Longworth 1997, s. 321
  4. Ostrogorski 1957, s. 124
  5. Kajdan 1991, s. 297
  6. Norwich 1993, s. 167
  7. Talbot & Sullivan 2005, s. 143
  8. Nicol 1993, s. 124
  9. Milman 1867, s. 370
  10. Garland 2006, s. 9
  11. Rochow 1994, s. 30
  12. Mango & Scott 1997, s. 581
  13. Mango & Scott 1997, s. 605
  14. Nicephorus 1990, p.73.
  15. Kountoura-Galaki 1983, ss. 213–214
  16. Kajdan 1991, s. 1666
  17. Skoulatos 1980, ss. 75–77
  18. Mango & Scott 1997, s. 533
  19. Kiminas 2009, s. 44
  20. Treadgold 1988, s. 224
  21. Treadgold 1997, ss. 474–476
  22. Savvides 1991, s. 77
  23. Kajdan 1991, s. 1667; Treadgold 1997, ss. 507–508
  24. Garland 1999, s. 83
  25. Mango & Scott 1997, s. 643
  26. Garland 1999, s. 162
  27. Kajdan 1991, ss. 330–331; Skoulatos 1980, ss. 222–223
  28. Holmes 2005, s. 222
  29. Norwich 1993, s. 357
  30. Theophanes 1982, p.41.
  31. Treadgold 1988, ss. 188–189
  32. Hackel 2001, s. 71
  33. PmbZ, Symbatios (#7169).
  34. PmbZ, Georgios Peganes (#2263).
  35.  Chisholm, Hugh, (Ed.) (1911). "Isaac II. (Angelus)". Encyclopædia Britannica. 14 (11. bas.). Cambridge University Press. s. 858.
Genel
  • Garland, Lynda (1999), Byzantine empresses: women and power in Byzantium, AD 527-1204 (İngilizce) (1999 bas.), Routledge, ISBN 0-415-14688-7 - Total pages: 343
  • Garland, Lynda (2006), Byzantine women: varieties of experience 800-1200 (İngilizce) (2006 bas.), Ashgate Publishing, ISBN 0-7546-5737-X - Total pages: 226
  • Hackel, Sergei (2001), The Byzantine saint (İngilizce) (2001 bas.), St Vladimir's Seminary Press, ISBN 0-88141-202-3 - Total pages: 245
  • Holmes, Catherine (2005), Basil II and the governance of Empire (976-1025) (İngilizce) (2005 bas.), Oxford University Press, ISBN 0-19-927968-3 - Total pages: 625
  • Alexander Kazhdan, (Ed.) (1991). The Oxford Dictionary of Byzantium (İngilizce). Oxford ve New York: Oxford University Press. ISBN 0-19-504652-8. - Total pages: 728
  • Kiminas, Demetrius (2009), The Ecumenical Patriarchate: A History of Its Metropolitans With Annotated (İngilizce) (2009 bas.), Wildside Press LLC, ISBN 978-1-4344-5876-6 - Total pages: 256
  • Kountoura-Galaki, Eleonora (1983), "Ἡ ἐπανάσταση τοῦ Βαρδάνη Τούρκου" [The revolt of Bardanes Tourkos], Byzantine Symmeikta (Yunanca), 5 (5), ss. 203-215, doi:10.12681/byzsym.685, ISSN 1105-1639, 27 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 14 Mart 2011
  • Lilie, Ralph-Johannes; Ludwig, Claudia; Pratsch, Thomas; Zielke, Beate (2013). Prosopographie der mittelbyzantinischen Zeit Online. Berlin-Brandenburgische Akademie der Wissenschaften. Nach Vorarbeiten F. Winkelmanns erstellt (Almanca). Berlin ve Boston: De Gruyter.
  • Longworth, Philip (1997), The making of Eastern Europe: from prehistory to postcommunism (İngilizce) (1997 bas.), Palgrave Macmillan, ISBN 0-312-17445-4 - Total pages: 352
  • Mango, Cyril; Scott, Roger (1997). The Chronicle of Theophanes Confessor. Byzantine and Near Eastern History, AD 284–813 (İngilizce). Oxford, United Kingdom: Oxford University Press. ISBN 0-19-822568-7.
  • Milman, Henry Hart (1867), History of Latin Christianity: including that of the popes to the pontificate of Nicolas V. (İngilizce) (1867 bas.), J. Murray - Total pages: 443
  • Nicephorus (1990), Short history Volume 13 of Corpus Fontium Historiae Byzantinae Volume 10 of Dumbarton Oaks texts (İngilizce), Cyril Mango tarafından çevrildi (1990 bas.), Dumbarton Oaks, ISBN 0-88402-184-X - Total pages: 247
  • Ostrogorskiy, Georgiy Aleksandroviç (1957), History of the Byzantine State (İngilizce) (1957 bas.), Rutgers University Press, ISBN 0-8135-1198-4 - Total pages: 548
  • Şablon:The Last Centuries of Byzantium, 1261–1453
  • Norwich, John Julius (1993), Byzantium: the apogee (İngilizce) (1993 bas.), Penguin, ISBN 0-14-011448-3 - Total pages: 389
  • Rautman, Marcus Louis (2006), Daily life in the Byzantine Empire (İngilizce) (2006 bas.), Greenwood Publishing Group, ISBN 0-313-32437-9 - Total pages: 342
  • Ringrose, Kathryn M. (2003), The perfect servant: eunuchs and the social construction of gender in Byzantium (İngilizce) (2003 bas.), University of Chicago Press, ISBN 0-226-72015-2 - Total pages: 295
  • Rochow, Ilse (1994), Kaiser Konstantin V. (741–775). Materialien zu seinem Leben und Nachleben (Almanca), Frankfurt am Main: Peter Lang, ISBN 3-631-47138-6
  • Savvides, Alexis G. K. (1991). "Notes on the Armeno-Byzantine family of Aspietes, late 11th-early 13th centuries". Byzantinoslavica (İngilizce). Cilt 52. Prag. ss. 70-79.
  • Şablon:Les personnages byzantins de l'Alexiade
  • Talbot, Alice-Mary; Sullivan, Denis F (2005), The History of Leo the Deacon: Byzantine Military Expansion in the Tenth Century (İngilizce) (2005 bas.), Dumbarton Oaks, ISBN 0-88402-324-9 - Total pages: 264
  • Treadgold, Warren (1988). The Byzantine Revival, 780–842 (İngilizce). Stanford, Kaliforniya: Stanford University Press. ISBN 978-0-8047-1462-4.
  • Treadgold, Warren (1997). A History of the Byzantine State and Society (İngilizce). Stanford, Kaliforniya: Stanford University Press. ISBN 0-8047-2630-2.
  • Theophanes (Eylül 1982), The chronicle of Theophanes: an English translation of anni mundi 6095-6305 (A.D. 602-813) (İngilizce), Harry Turtledove tarafından çevrildi (1982 bas.), University of Pennsylvania Press, ISBN 0-8122-1128-6 - Total pages: 201
  • Magoulias, Harry J., (Ed.) (1984), O City of Byzantium, Annals of Niketas Choniates (İngilizce) (1984 bas.), Wayne State University Press, ISBN 0-8143-1764-2 - Total pages: 441
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.