Yunan matematikçiler listesi

Tarihsel zamanlarda, Yunan uygarlığı matematiğin tarihi ve gelişiminde önemli bir rol oynamıştır. Bugüne kadar, bir dizi Yunan matematikçi, yenilikleri ve matematik üzerindeki etkileri nedeniyle dikkate alınmış ve saygı görmüştür.

Antik Yunan matematikçileri

Bizanslı matematikçiler

1300-1800
  • Balanos Vasilopoulos (1694-1760)
  • Giovanni Demisiani (-1614)
  • John Pediasimos (1250/1282-1326)
  • Kosmas Balanos (1731-1808)
  • Isaac Argyros Isaac Argyros (1300-y. 1375)

Modern Yunan matematikçiler
  • Leonidas Alaoğlu (1914–1981) - Banach-Alaoğlu teoremi ile tanınır.[7]
  • Charalambos D. Aliprantis (1946–2009) - Economic Theory dergilerinin ve Annals of Finance dergilerinin kurucusu ve genel yayın yönetmeni.[8]
  • Roger Apéry (1916–1994) - Caen Üniversitesi'nde matematik ve mekanik profesörü, zeta'nın mantıksızlığını kanıtladı (3).[9]
  • Tom M. Apostol (1923–2016) - Kaliforniya Teknoloji Enstitüsü'nde matematik profesörü,[10] matematik hakkında bir dizi kitap yazmıştır.
  • Dimitri Bertsekas (1942 doğumlu) - Ulusal Mühendislik Akademisi Üyesi, Elektrik Mühendisliği ve Bilgisayar Bilimleri Bölümü profesörü. On beş kitabın ve araştırma monografisinin yazarı ve bir giriş olasılık ders kitabının ortak yazarı[11]
  • Giovanni Carandino (1784–1834)
  • Constantin Carathéodory (1873–1950) - Termodinamiğin Aksiyomatik Formülasyonuna öncülük eden matematikçi.[12]
  • Demetrios Christodoulou (1951 doğumlu) - Genel görelilik alanında katkıda bulunan matematikçi-fizikçi.[13]
  • Constantine Dafermos (1941 doğumlu) - Genellikle hiperbolik koruma yasaları ve kontrol teorisi için dikkate değer.[14]
  • Mihalis Dafermos (1976 doğumlu) - Cambridge Üniversitesi Matematiksel Fizik Okuyucu.[15]
  • Apostolos Doxiadis (1953 doğumlu) - Avustralya doğumlu Matematikçi.[16]
  • Athanassios S. Fokas (1952 doğumlu) - Entegre edilebilir doğrusal olmayan kısmi diferansiyel denklemler alanında katılımcı.[17]
  • Michael Katehakis (1952 doğumlu) - Rutgers Üniversitesi'nde Profesör.[18]
  • Alexander S. Kechris (1946 doğumlu) - Borel denklik ilişkileri teorisine önemli katkılarda bulundu.[19]
  • Nicholas Metropolis (1915–1999) - Amerika doğumlu Yunan fizikçi.[20]
  • Yiannis N. Moschovakis (1938) - Yazar, aynı zamanda Los Angeles Kaliforniya Üniversitesi'nde teorisyen olarak çalıştı.[21]
  • Christos Papakyriakopoulos (1914–1976) - Genellikle Papa olarak adlandırılır ve geometrik topoloji konusunda uzmanlaşmıştır.[22]
  • Athanasios Papoulis (1921–2002) - Papoulis – Gerchberg algoritması,[23] apaçık bir kanıt[24] gibi bir dizi teoriye katkıda bulundu.
  • Themistocles M. Rassias (1951 doğumlu) - Atina Ulusal Teknik Üniversitesi'nde profesör.[25]
  • Raphaël Salem (1898–1963) - Salem sayıları olarak adlandırılan ve dul eşi Salem Ödülü'nü kuran Yunan matematikçi.
  • Cyparissos Stephanos (1857–1917) - Desmik sistemlerin kayda değer katılımcısı.[26]
  • Katia Sycara - Carnegie Mellon Bilgisayar Bilimleri Okulu Robotik Enstitüsü'nde profesör ve Ajanlar teknolojisi ve Anlamsal web teknolojileri Laboratuvarı yöneticisi.[27]
  • Nicholas Varopoulos (1940 doğumlu) - Lie grupları üzerine yaptığı analizle dikkate değer.[28]
  • Stathis Zachos (1947 doğumlu) - Bilgisayar bilimi üzerine bir dizi yazı yayınladı.
  • Mihail Zervos - London School of Economics Matematik Bölümü'nde çalışıyor.[29]
  • George Yioupis (1969 doğumlu) - İleri zaman teorileri, A1 = 8h ve 1M = 40h olarak bilinir

Ayrıca bakınız

Kaynakça
  1. Lucius Bullard (1 Nisan 2009). God's Big Bang. Strategic Book Publishing. s. 3. ISBN 978-1-60693-992-5.
  2. Kleiner, Fred (8 Ocak 2009). Gardner's Art through the Ages: The Western Perspective. Cengage Learning. s. 265. ISBN 978-0-495-57360-9.
  3. Modinos, Antonis (4 Ekim 2013). From Aristotle to Schrödinger: The Curiosity of Physics. Springer Science & Business Media. s. 5. ISBN 978-3-319-00750-2.
  4. Fried, Michael N. (2001). Apollonius of Perga's Conica: Text, Context, Subtext. BRILL. s. 59. ISBN 90-04-11977-9.
  5. The Works of Archimedes. Cosimo, Inc. 1 Haziran 2007. s. 6. ISBN 978-1-60206-252-8.
  6. J. Nahin, Paul. When Least Is Best: How Mathematicians Discovered Many Clever Ways to Make Things as Small (or as Large) as Possible. Princeton University Press. s. 47.
  7. Xiao, Jie (2008). Integral and Functional Analysis. Nova Publishers. s. 1996.
  8. "Charalambos D. Aliprantis passed away". 24 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi.
  9. Jonathan Borwein; Igor Shparlinski; Wadim Zudilin (2013). Number Theory and Related Fields: In Memory of Alf van der Poorten. Springer. s. 5.
  10. Richard P. Olenick; Tom M. Apostol (1985). The Mechanical Universe: Mechanics and Heat, Advanced Edition. Cambridge University Press. s. 588.
  11. "Introduction to Probability - The Science of Uncertainty". edX. 22 Ocak 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi.
  12. Mathematical Reviews - Volume 2003 - Page 4687, year = 2003
  13. MacArthur Fellows: The First 25 Years, 1981-2005, p. 75- 76, John D. and Catherine T. MacArthur Foundation, 2005
  14. Piermarco Cannarsa; Carlo Sinestrari. Semiconcave Functions, Hamilton-Jacobi Equations, and Optimal Control. Springer. s. 9.
  15. Timothy Gowers; June Barrow-Green; Imre Leader (2010). The Princeton Companion to Mathematics. Princeton University Press. s. 17.
  16. "Apostolos Doxiadis". Faber.co.uk. 3 Mayıs 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi.
  17. Irene Dorfman; A. S. Fokas; Izrailʹ Moiseevich Gelʹfand (1997). Algebraic Aspects of Integrable Systems: In Memory of Irene Dorfman. Springer. s. 8.
  18. Chen, Wen (2008). New Models and Solutions for Stochastic Optimization for R&D and Transportation Problems. s. 1.
  19. Matthew Foreman; Akihiro Kanamori (2009). Handbook of Set Theory. Springer. s. 330.
  20. "Metropolis, Nicholas Constantine (1915-1999) - from Eric Weisstein's World of Scientific Biography". Scienceworld.wolfram.com. 15 Mart 1952. 6 Mart 2002 tarihinde kaynağından arşivlendi.
  21. Moschovakis, Y.N. (1987). Descriptive Set Theory. s. vii.
  22. Macorini, Edgardo (1988). The History of Science and Technology: 1900-1970. s. 704.
  23. R. W. Gerchberg, Super-resolution through error energy reduction. Opt. Acta 21, 709-720 (1974)
  24. Marks, Robert J (2008). Handbook of Fourier Analysis & Its Applications. s. 223.
  25. Rassias, T.M. (2003). Functional Equations, Inequalities and Applications. Springer. s. 7.
  26. Peter Gritzmann; Bernd Sturmfels; Victor Klee. Applied Geometry and Discrete Mathematics: The Victor Klee Festschrift. American Mathematical Soc. s. 415.
  27. Hsinchun Chen; Edna Reid; Joshua Sinai; Andrew Silke; Boaz Ganor (2008). Terrorism Informatics: Knowledge Management and Data Mining for Homeland Security. Springer. s. 39. ISBN 9780387716138.
  28. M. Picardello; W. Woess (1999). Random Walks and Discrete Potential Theory. Cambridge University Press. s. 356.
  29. Piunovskiy, Alexey B. (2010). Modern Trends in Controlled Stochastic Processes. Luniver Press. s. 161. ISBN 9781905986309.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.