İslam'da cinsellik

İslami cinsel içtihat İslam'da cinsellik İslami yasaları açıklar. Büyük ölçüde erkekler ve kadınlar arasındaki evlilik ilişkilerinin cinsel aktivite sınırlamaları Kur'an, hadis ve fetva'ya dayanmaktadır. Çoğu gelenekler tüm cinsiyetler arasında herhangi bir ilişki konusunda sıkı iffet, tevazu, teşvik ve bekârlık vazgeçirmek. islam Cinsel aktivite büyük ölçüde evlilik için saklıdır. Evlilik dışı cinsel farkı ve tevazu Bu duyarlılık gibi İslami elbise yorumların ve cinsiyet ayrımı derece olarak İslam'ın şimdiki belirgin yönleri görülebilir.

Bir müftü, bir kadının kayınvalidesinin kızıyla evliliğini tüketememe konusundaki şikayetine yanıt olarak cinsel tavsiye verir. Osmanlıca el yazması, 1721.

İslâm Fıkhı

Kavramlar
Fıkhî mezhepler
Kaynaklar
Dinî Vazifeler
İktîsat
Siyaset
Siyâsî mezhepler

Evlilik dışı sekse karşı yasaklamalar güçlü olmasına rağmen, cinsel aktivite İslam'da bir tabu değildir.[1][2] İzin verilen cinsel ilişkiler Kur'an ve Hadis açıklanmıştır. Evlendikten sonra, sınırlamalar vardır: Bir adam karısının âdet ve plasenta dönemlerinde ilişkiye girmemelisiniz. Anal seks günah olarak kabul edilir. Kürtaj da kesinlikle yasaktır ve eşcinsellik (tıbbi hamile kadına riski için hariç); kontraseptif kullanımı doğum kontrolü için izin verilir.

İslam'da bir erkeğin namahrem bir kadının yüzü ve elleri dışında kalan bölümüne bakmasının haram olduğu belirtilmekle birlikte, bazı Şafii fakihlerin kadınların aynada ve suda yansıyan görüntülerine şehvetle de olsa bakmanın haram olmadığını söyledikleri belirtilir.[3][4] Hanefi fakihlerinden İbn Abidin'in de Reddü'l-Muhtar'da şöyle dediği görülmektedir: "Dikkat edilsin; acaba şehvetle nakşedilen bir resme, bir surete bakmak harâm mıdır? İşte burada tereddüt yeridir. Yani bu tereddüdler olan bir meseledir. Bunun hükmünü görmedim. Tetkik edilsin."[5] Ayrıca halife olarak görülen bazı Osmanlı padişahlarının albümlerinde müstehcen minyatürlerin bulunduğu belirtilir.[6] Hür kadınlardan farklı olarak kişinin cariyeleriyle nikâhsız ilişkiye girilebileceği, başkalarının cariyelerinin zînet yerlerine bakabileceği ve dokunulabileceği fakat göbekle diz kapagı arasına bakamayacağı ve dokunamayacağı; Halife Ömer'in satılmakta olan bir cariyenin göğsüne dokunup "Hadi alın!" dediği; kişinin satın almak istediği cariyeye istek (şehvet) duysa da bakabileceği ve hatta Ebu Hanife'ye göre (şehvetle) dokunabileceği gibi çeşitli rivayetler ve bilgiler de aktarılmaktadır.[7]

Ka'b adlı şairin Bürde Kasidesinin başındaki Bânet Süâd adlı gazelde Süâd adlı kadının vücut hatlarını tasvir ettiği ve tükürüğünü şaraba benzettiği, İslam peygamberi Muhammed'in de bu kasideyi ses çıkarmadan dinlediği rivayet edilir.[8][9] Günah olanın namusa saldırı, kötü söz ve yalan olduğu[10], Araplar'ın şereflerini ayaklar altına alacak şekilde kızlarının adının çıkmasını kabullanemedikleri, bu sebeple şairlerin şiir yazdıkları kadınların adlarını gizledikleri, Ka'b'ın gazelinde belli bir kadından söz edilmediği, Halife Ömer'in kadınlara gazel söyleyen şairleri kırbaçlatması sebebiyle şairlerin belli bir kadına gazel söylemek yerine işarete ve sembolik anlama yöneldikleri belirtilir.[11] Mevlânâ'nın Mesnevîsindeki on dört hikâyenin müstehcen sayılarak tenkit edildiği de söylenmektedir.[12]

Notlar
  1. Dr. Shahid Athar. "Sex education, teenage pregnancy, sex in Islam and marriage". /www.islam-usa.com. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Haziran 2015.
  2. "Sunnah of the wedding night". 17 Mart 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Mayıs 2016.
  3. Hashita Qalioubi and Amira Ali Sharh Al-Mahali on the Platform for the Two Students, Vol. 3, p. 209, Dar Al-Fikr: "وخرج به رؤية الصورة في الماء أو في المرآة فلا يحرم ولو مع شهوة"
  4. Habib's masterpiece on Sharh al-Khatib, vol. 4, p. 372, Dar al-Fikr: "وخرج به رؤية الصورة في نحو المرآة ومنه الماء فلا يحرم ولو مع شهوة"
  5. İbn Abidin, Reddü'l-Muhtar, Bakma ve Dokunma Faslı
  6. Yrd. Doç. Dr. Ahmet Dalkıran "On Yedinci Yüzyıl Osmanlı Minyatürlerinde Sıra Dışı Bir Eğilim: Müstehcenlik", doi: 10.7816/idil-01-05-08 14 Şubat 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  7. İmam Kasânî, Bedâyiu’s-Sanâyi fî Tertîbi’ş-Şerâyi’, c. 6, s. 2956; Halis Ece, Câriye ve Câriye’nin Avreti
  8. Süleyman Uludağ (2012), İslam Açısından Müzik ve Sema, s. 92-93
  9. Doç. Dr. Kenan Demirayak, Banet Su'ad Kasidesi Üzerine, s. 142-143
  10. İbn Kuteybe, Abdullah b. Müslim, Uyûnu'l-ahbâr, I, (mukaddime); Bakırcı Selami, "Arap Şiirinin İntikalinde Dinî ve Ahlâkî Değerlerin Rolü", EKEV, Yıl: 7, Sayı: 15, Bahar 2003, s. 186
  11. Yrd. Doç. Dr. Yahya Suzan (2009), Hicrî 1. yüzyılda Arap Şiirinde Gazel, s. 136-137
  12. Prof. Dr. Emine Yeniterzi (2011), Tarihî Süreçte Mevlana ve Eserleri, s. 178

Kaynakça
  • Ayubi, Nazih (2004). Political Islam: Religion and Politics in the Arab World. New York: Routledge.
  • Suad Joseph, Afsaneh Najmabadi, (Ed.) (2003). Encyclopedia of Women & Islamic Cultures: Family, Law, and Politics. BRILL.

Dış bağlantılar
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.