II. Dünya Savaşı sırasında stratejik bombardımanlar

II. Dünya Savaşı sırasında stratejik bombardıman, II. Dünya Savaşı sırasında düşman bölgelerde demiryolları, limanlar, şehirler, işçi konutları ve sanayi bölgelerine yapılmış devamlı hava saldırıları. Stratejik bombardıman, kara kuvvetlerinin yakın hava desteğinden ve taktiksel hava gücünden ayrı bir askerî stratejidir.[13]

II. Dünya Savaşı'nda stratejik bombardımanların Japon şehirlerine verdiği hasar[14]
Şehir Hasarlı
alan %
Yokohama
58%
Tokyo
51%
Toyama
99%
Nagoya
40%
Osaka
35,1%
Nishinomiya
11,9%
Şimonoseki
37,6%
Kure
41,9%
Kobe
55,7%
Ōmuta
35,8%
Wakayama
50%
Kawasaki
36,2%
Okayama
68,9%
Yahata
21,2%
Kagoşima
63,4%
Amagasaki
18,9%
Sasebo
41,4%
Moji
23,3%
Miyakonojō
26,5%
Nobeoka
25,2%
Miyazaki
26,1%
Ube
20,7%
Saga
44,2%
Imabari
63,9%
Matsuyama
64%
Fukui
86%
Tokushima
85,2%
Sakai
48,2%
Hachiōji
65%
Kumamoto
31,2%
Isesaki
56,7%
Takamatsu
67,5%
Akashi
50,2%
Fukuyama
80,9%
Aomori
30%
Okazaki
32,2%
Ōita
28,2%
Hiratsuka
48,4%
Tokuyama
48,3%
Yokkaichi
33,6%
Ujiyamada
41,3%
Ōgaki
39,5%
Gifu
63,6%
Shizuoka
66,1%
Himeji
49,4%
Fukuoka
24,1%
Kōchi
55,2%
Shimizu
42%
Ōmura
33,1%
Chiba
41%
Ichinomiya
56,3%
Nara
69,3%
Tsu
69,3%
Kuwana
75%
Toyohashi
61,9%
Numazu
42,3%
Chōshi
44,2%
Kōfu
78,6%
Utsunomiya
43,7%
Mito
68,9%
Sendai
21,9%
Tsuruga
65,1%
Nagaoka
64,9%
Hitachi
72%
Kumagaya
55,1%
Hamamatsu
60,3%
Maebashi
64,2%
II. Dünya Savaşı sırasında stratejik bombardıman
II. Dünya Savaşı

Tidal Wave Operasyonu sırasında Romanya, Ploiesti'de Astra Romana arıtım evini bombalayıp kaçan bir B-24[1]
Bölge
II. Dünya Savaşı'nda Avrupa Cephesi
II. Dünya Savaşı'nda Pasifik Okyanus Cephesi
Taraflar
 Birleşik Krallık
 ABD
 Kanada
 Avustralya		  Almanya
 Japonya
İtalya
Komutanlar ve liderler
Charles Portal
Richard Peirse
Arthur Harris
Hap Arnold
Carl Spaatz
Curtis LeMay
Clifford McEwen		 Hermann Göring
Albert Kesselring
Hugo Sperrle
Naruhiko Higashikuni
Masakazu Kawabe
Kayıplar
60595 İngiliz sivil[2]
160000 havacı (Avrupa)[3][4]
500000'den fazla Sovyet sivil[5]
2691 havacı (Japonya)[6]
260000–350934 Çinli sivil[7][8]		 Almanya'da 305000–600000 sivil, yabancı işçiler dahil[2][9]
330000–500000 Japon sivil[10]
Müttefik bombardımanla öldürülen 50000 İtalyan[11] Vichy Fransası'nda ABD-Birleşik Krallık bombardımanıyla öldürülen 67078 sivil[12]

II. Dünya Savaşı sırasında birçok askerî hava gücü uzmanı, yalnızca askerî hedeflerden ziyade endüstriyel ve siyasi altyapılara saldırarak büyük zaferler kazanılabileceğine inanıyordu. Stratejik bombardıman çoğu zaman sivil yerleşim yerlerini bombalamayı da kapsıyordu, hatta bazen bombardıman operasyonları, korkutmak, düzenlerini altüst etmek ve olağan faaliyetlerini dağıtmak amacıyla kasten sivil halkları hedef alacak şekilde tasarlanıyordu. II. Dünya Savaşının başında uluslararası hukuk, daha önce I. Dünya Savaşı, İspanya İç Savaşı ve Çin-Japon Savaşı gibi savaşlar sırasında gerçekleşen bombardımanlara rağmen, şehir hava bombardımanını özel olarak yasaklamadı.

Ayrıca bakınız
Tokyo, 26 Mayıs 1945 tarihinde ateş bombaları ile düzenlenen saldırı sırasında yanıyor.
II. Dünya Savaşı boyunda ABD bombardımanının Tokyo'ya verdiği hasar.

Dış bağlantılar

Notlar
  1. Duga, James; Stewart, Carroll (2002). Ploesti. Brassey's. ISBN 978-1-57488-510-1. 17 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mart 2009.
  2. White, Matthew. Twentieth Century Atlas – Death Tolls: United Kingdom. Erişim tarihi: 4 Haziran 2009.
    • 60,000, John Keegan The Second World War (1989); "bombing"
    • 60,000: Boris Urlanis, Wars and Population (1971)
    • 60,595: Harper Collins Atlas of the Second World War
    • 60,600: John Ellis, World War II: a statistical survey (Facts on File, 1993) "killed and missing"
    • 92,673, (incl. 30,248 merchant mariners and 60,595 killed by bombing): Encyclopædia Britannica, 15th edition, 1992 printing. "Killed, died of wounds, or in prison .... exclud[ing] those who died of natural causes or were suicides."
    • 92,673: Norman Davies,Europe A History (1998) same as Britannica's war dead in most cases
    • 92,673: Michael Clodfelter Warfare and Armed Conflict: A Statistical Reference to Casualty and Other Figures, 1618–1991;
    • 100,000: William Eckhardt, a three-page table of his war statistics printed in World Military and Social Expenditures 1987–88 (12th ed., 1987) by Ruth Leger Sivard. "Deaths", including "massacres, political violence, and famines associated with the conflicts."
    The British kept accurate records during World War II SO 60,595 was the official death total with 30,248 for the British merchant mariners (most of whom are listed on the Tower Hill Memorial)
  3. Crook, Paul (2003). "Chapter 10 "The case against Area Bombing"". Peter Hore (Ed.). Patrick Blackett: Sailor, Scientist, and Socialist. Routledge. s. 176. ISBN 0-7146-5317-9. 23 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Temmuz 2015.
  4. André Corvisier (1994). A Dictionary of Military History and the Art of War, Blackwell Publishing, ISBN 0-631-16848-6. "Germany, air battle (1942–45)" by P. Facon and Stephen J. Harris p. 312 15 Aralık 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  5. Hawley, Charles (11 Şubat 2005), "Dresden Bombing Is To Be Regretted Enormously", Der Spiegel, 17 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 12 Temmuz 2015
  6. Kerr (1991), p. 276
  7. Jennifer M. Lind (2010). "Sorry States: Apologies in International Politics 9 Aralık 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.". Cornell University Press. p.28. ISBN 0-8014-7628-3
  8. R.J. Rummel (31 Ağustos 2007). China's Bloody Century: Genocide and Mass Murder Since 1900. Transaction Publishers.
  9. German Deaths by aerial bombardment (It is not clear if these totals includes Austrians, of whom about 24,000 were killed (see Austrian Press & Information Service, Washington, D.C; Wayback Machine (archived Nisan 20, 2006)) and other territories in the Third Reich but not in modern Germany)
    • 600,000 about 80,000 were children in Hamburg, Juli 1943 25 Şubat 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. in Der Spiegel SPIEGEL ONLINE 2003 (in German)
    • Matthew White Twentieth Century Atlas – Death Tolls 24 Aralık 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. lists the following totals and sources:
    • more than 305,000: (1945 Strategic Bombing Survey);
    • 400,000: Hammond Atlas of the 20th century (1996)
    • 410,000: R. J. Rummel, 100% democidal;
    • 499,750: Michael Clodfelter Warfare and Armed Conflict: A Statistical Reference to Casualty and Other Figures, 1618–1991;
    • 593,000: John Keegan The Second World War (1989);
    • 593,000: J. A. S. Grenville citing "official Germany" in A History of the World in the Twentieth Century (1994)
    • 600,000: Paul Johnson Modern Times (1983)
  10. Matthew White Twentieth Century Atlas – Death Tolls: Allies bombing of Japan 24 Aralık 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. aşağıdaki toplamları ve kaynakları listemiştir.
    • 330000: 1945 ABD Stratejik Bombardıman İncelemesi;
    • 363000: (not including post-war radiation sickness); John Keegan The Second World War (1989);
    • 374000: R. J. Rummel, including 337,000 democidal;
    • 435000: Paul Johnson Modern Times (1983)
    • 500000: (Harper Collins Atlas of the Second World War)
  11. Ian Dear, Michael Richard Daniell Foot (2001). The Oxford companion to World War II. Oxford University Press. p.837. ISBN 0-19-860446-7
  12. Olivier Wieviorka, "Normandy: the landings to the liberation of Paris" p.131
  13. R.J. Overy, The Air War. 1939-1945 (1980) pp. 8-14
  14. Caidin, Martin (1960). A Torch to the Enemy: The Fire Raid on Tokyo (İngilizce). Bantam War Books. ISBN 0-553-29926-3.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.