İkinci Çin-Japon Savaşı

İkinci Çin-Japon Savaşı, diğer dillerdeki adlarıyla: Çince: 八年抗战[dn 1] veya 中国人民抗日战争[dn 2], Japonca: 支那事変 Shina Jihen (Çin Olayı) veya 日中戦争 Nichhū Sensō (Japon-Çin Savaşı), İngilizce: Second Sino-Japanese War (İkinci Çin-Japon Savaşı), ayrıca Japonya'da Mukden Olayı'ndan Japonya'nın teslimiyetine (1945) kadar süren "15 Yıllık Savaşı" (十五年戦争 Jūgo Nen Sensō)" adlandırması ve Japonya'nın Doğu ve Güneydoğu Asya ülkelerini Batılı Sömürgecilerden kurtuluş bir savaşı gerçekleştirdiğini iddia eden tarih anlayışına dayanarak "Büyük Doğu Asya Savaşı" (大東亜戦争 Dai Tōa Sensō) diyen de vardır.

İkinci Çin-Japon Savaşı
Çin-Japon Savaşları
II. Dünya Savaşı Pasifik Cephesi

Çin'in başkenti Nankin'in Çonghua kapısına saldıran Japon zırhlı araçlar (12 Aralık 1937 saat 12.10)
Tarih7 Temmuz 1937-9 Eylül 1945
Bölge
Çin'in Mançurya bölgesi
Sonuç Japonya ilk başta Mançurya bölgesini başarıyla işgal etti. Ancak 1945'te Sovyetler'in müdahalesi sonucunda Japonlar, Mançurya'dan çekildi.
Çin, Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi'nin daimi üyesi oldu.
Çin İç Savaşı kaldığı yerden devam etti.
Coğrafi
Değişiklikler		 Çin, Shimonoseki Antlaşması'yla kaybettiği tüm topraklarını geri aldı.
Taraflar
Çin Cumhuriyeti
ABD
Birleşik Krallık
Sovyetler Birliği
 Japon İmparatorluğu
Jingwei Hükümeti
Mançu İmparatorluğu
Komutanlar ve liderler
Çan Kay Şek
Chen Cheng
Yan Xishan
Feng Yuxiang
Li Zongren
Xue Yue
Bai Chongxi
Peng Dehuai
Mao Zedong
Joseph Stilwell
Claire Chennault
Aleksandr Vasilevsky		 Iwane Matsui
Shunroku Hata
Hisaichi Tereuchi
Hajime Sugiyama
Seishirō Itagaki
Prens Asaka
Prens Higashikuni
Jun Ushiroku
Heisuke Yanagawa
Otozō Yamada
Wang Jingwei (Sadece komünist asileri sindirme hareketlerine katıldı)
Güçler
Çin: 5,600,000
S.S.C.B.: 1,577,225
A.B.D: 700+ uçak ve personeli		 Japonya: 3,200,000
Çin: 900,000
Kayıplar
Ulusalcılar: 1,320,000 ölü 1,797,000 yaralı 120,000 kayıp
Komünistler: 500,000 ölü ve yaralı		 1937-1941: 185,647 ölü, 520,000 yaralı, ve 430,000 hasta
1941-1945: 202,958 ölü; 54,000 asker savaştan sonra öldü.

Çin'in iç istikrarsızlığından istifade eden Japonya'nın özellikle Kantō Ordusu kurmay subaylarının yayılma siyasetinden kaynaklanmış ve Çin'de sömürgeci çıkarlarına sahip olan Batı Dünyası'nın hoşnutsuzluk ve kıskançlıklarından uzatılmıştır. Kuomintang lideri Çan Kay Şek, bir yandan Japonların ilerlemesini önlemeye çalışırken diğer yandan da komünistlerin kökünü kazımaya çalışmıştır.

Bu savaşlarda Japon Ordusu'nun göz yaşartıcı gazı Chloroacetophenone (Kod adı: Midori=Yeşil), hapşırmacı gazı Diphenylcyanoarsine (Kod Adı: Aka=Kırmızı) kullanmıştı. Ayrıca hardal gazı (Kod Adı: Kii=Sarı)'nın kullanıldığına dair raporlar da mevcuttur.

Kronoloji

İlk çatışmalar ve Tungçov Katliamı

7-8 Temmuz 1937 tarihinde Marko Polo Köprüsü Olayı (7 Temmuz Olayı) meydana geldi. Çin 29. Ordusu'na bağlı birliklerinin yanlışlıkla Japon 1. Tugayı'na bağlı bir takıma kurşun yağdırmasıyla iki taraf arasında sıcak çatışmanın meydana gelmesi. 11 Temmuz'da Fumimaro Konoe hükûmeti Tientsin'e iki tümenin gönderilmesine karar verildi. 20 Temmuz'da Marko Polo Köprüsü civarında çatışmanın tekrar başlatıldı. 25 Temmuz'da Langfang Olayı, telefon hattının kesilmesi üzerine Pekin Hükûmeti'nin izniyle Japonya'nın yolladığı tamircilerin Çinliler tarafından vuruldu. 26 Temmuz'da Pekin'nin Guang An Kapısı'nda Japon güvenlik güçlerine karşı Çin güçleri tarafından pusu kurup hücum edildi. 29 Temmuz'da Tongzhou Katliamı: Chi-tung Anti-Komünist Özerk Hükûmeti'ne (冀東防共自治政府) bağlı güvenlik güçlerinin Tungçov'da oturan 420 Japon (110 asker ve 310 sivil)'a saldırarak 230'unu katletmesi, Tientshin'de konuşlandırılan Japon Ordusu'nun hücuma geçmesi.

İkinci Şanghay Olayı ve Nankin'in Düşüşü

13 Ağustos 1937: İkinci Şanghay Olayı: Çin Ordusu'nun 10 tümeniyle yabancıların oturduğu Şanghay'ye karşı baskı uygulaması (Şanghay sakinlerini korumak amacıyla, 2800 İngiliz, 2600 Amerikan, 2500 Japon, 2000 Fransız ve 800 İtalyan askerleri konuşlandırılıyordu. Birinci Şanghay Olayı ise 28 Ocak 1932'te Çin Ordusu'nun Şanghay'a saldırısı)
14 Ağustos: Japon Ordusu'nun Deniz-Aşırı Bombardımanını başlatması. Eylül ayında Japon Deniz Kuvvetleri Çin sahillerini abluka altına aldı.İkinci Milliyetçi-Komünist Uzlaşması gerçekleştirildi. Daha önce Çan Kay Şek'in teftiş için gittiği Sian'da]] komünist yanlısı General Chang Hsüeh-liang (張學良) tarafından tutkulanarak rehine alındığı için uzlaşmak zorunda kalmıştı. (Sian Olayı, 12 Aralık 1936)
14 Eylül: Japon Ordusu'nun Pekin ve Baoding'i işgal etmesi.
Kasım Kuomintang Hükûmeti (Çan Kay Şek)'nin başkentini Çongçing'e taşıması.
5 Kasım: Japon Ordusu'nun Hangçov Körfezine çıkarması ve Japon Genelkurmay Başkanlığı Suçov ile Kashing'i bağlayan hatta kadar ilerlemesine izin vermesi.
19 Kasım: Japon Ordusu'nun Suçov'yu işgal etmesi.
27 Kasım: Japon Ordusu'nun Japon Genelkurmay Başkanlığının emrini ihmal ederek ilerlemesi ve Wuhsi'yi işgal etmesi.
29 Kasım: Japon Ordusu'nun Çangçov'yu işgal etmesi.
1 Aralık: Japon Genelkurmay Başkanlığı tarafından Nankin'in işgaline izin verilmesi.
7 Aralık: Çan Kay Şek'in Nankin'in komutasını Orgeneral Tang Sheng-chih (唐生智)'ye bırakıp Nankin'den kaçması.
10 Aralık: Japon Ordusu'nun Nankin'e hücumunun başlaması.
12 Aralık: Orgeneral Tang'ın Nankin'den kaçması.
13 Aralık: Japon Ordusu'nun Nankin'i işgali ve Çinli esirlerin ve teslim olmak istemeyen Çinli askerlerin öldürülmesi.
17 Aralık: Japon Ordusu'nun Nankin'e giriş töreni düzenlenmesi

Ayrıca bakınız

Dipnotlar
  1. Sekiz Yıllık Direniş Savaşı, Çin Cumhuriyeti'ndeki ad.
  2. Çin Halkının Japonya'ya Karşı Savaşı, Çin'de

Wikimedia Commons'ta İkinci Çin-Japon Savaşı ile ilgili çoklu ortam kategorisi bulunur.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.