Heckler & Koch G3

Heckler & Koch G3, 7,62 mm'lik otomatik piyade tüfeği. 1950'lerde Alman silah üreticisi Heckler & Koch ile İspanyol devletine ait dizayn ve geliştirme ajansı CETME iş birliğiyle geliştirilmiştir. 1959 yılında Bundeswehr'in standart piyade tüfeği olarak hizmete girmiştir.

Başlığın diğer anlamları için G3 sayfasına bakınız.
Heckler & Koch G3

Yukarıda G3A4, aşağıda G3A3
Çeşidi Piyade tüfeği, muharebe tüfeği
Uyruğu Almanya
Hizmet geçmişi
Kullanıldığı savaşlar
Üretim tarihi
Tasarımcı
Tasarlandığı tarih 1950
Üretici
Üretildiği tarih 1964-günümüz
Üretim adedi 7.000.000[1]
Özellikler
Ağırlık 4,4 kg (G3A3)

4.7 kg (G3A4) 5.54 kg dürbünlü versiyonu için (G3SG/1) 4.1 kg (G3K)

Namlu uzunluğu 450 mm, 315 mm (G3K)
Mühimmat 7.62x51mm NATO
Kalibre 7,62 (.30 inç)
Atış hızı 600 mermi/dak(rpm)
Etkili menzil 400 metre
Nişangah ön sabit, arka sökülebilir dürbün

Geçmiş

Her saldırı tüfeği gibi, G3 saldırı tüfeklerinin geçmişi de StG-44'e dayanır. Aslında G3, CETME adıyla anılan İspanyol saldırı tüfeklerinin üzerinden geliştirilmiştir. Bu İspanyol tüfeği de Mauser Gerat prototip tüfeğinden geliştirilmiştir. StG-45(M), II. Dünya Savaşı'nın bitimine yakın, Wehrmacht'ın son çırpınışları sırasında StG-44 saldırı tüfeğinin üzerine tasarlanmıştır. StG-44'ün biraz masraflı olduğunu düşünen Wehrmacht, daha ucuza ve hızlı üretebileceği bir tüfek üzerinde çalışarak StG-45(M)'yi geliştirmiştir. Ancak bu tüfek Wehrmacht tarafından kullanılamamış, 1945'te üretime geçtiği sırada Almanya savaşı kaybetmiştir. Savaşın sonrasında İspanyollar bu silah üzerinden CETME modellerini geliştirmişlerdir. CETME'leri kullanan Batı Almanya bu silahı kendi üretmek istemiş ve Heckler & Koch adlı Alman silah şirketi tüfeğin üretimine geçmiştir. Üzerinde gerçekleşen birçok oynamanın ardından CETME Modelo B, onun üzerinden de bugünkü G3 tüfeğine ulaşılmıştır. G3 tek bir tüfek değildir, birçok modeli bulunmaktadır.

Yara Balistiği

862 m/s hızla insan vücuduna ulaştıktan 18 santimetre sonra mermi takla atmaya başlar. Bu da tahrip gücünü katlar. 4 yiv, 4 setten oluşan tüfek, çekirdeği sürekli döndürdüğü için havadan 1000 kat daha yoğun olan vücutta takla atar. Vücutta bir kemikle karşılaşması durumunda yön değiştirir. Çarptığı kemikten fırlayan parçalar da şarapnel etkisi yaratarak dokulara hasar verebilir. Yukarıdaki tabloda Temporary Cavity olarak gösterilen, merminin oluşturduğu geçici boşluktur. Bu boşluk, merminin enerjisini absorbe etmeye çalışan dokulardan kaynaklanır. 10 milisaniyelik bu geçici boşluk; kalp, karaciğer gibi organlara isabet etmese bile zarar vermesini, ölümcül sonuçlar doğurmasını sağlar.[2]

Tasarım

G3 tüfekleri, Heckler & Koch şirketinin kendi geliştirdiği "silindir geciktirmeli gaz kaçırma" sistemli mekanizması Mauser Gerat prototipinden geliştirilmiştir. Bu sistem, MG42 makineli tüfeğinin çalışma prensibinin aksine sabittir ve geri tepmesi yoktur. MG42, geri tepmenin neden olduğu güçten faydalanarak çalışır. Yani sistemin durmadan devam edebilmesi için silahın güçlü bir şekilde geri tepmesi gerekmektedir. G3 ise fişek yatağındaki yanmanın sürgü aracılığıyla fişeğe müdahale etmesi ile çalışır.

Gerat

G3, 20 adet 7.62x51mm NATO fişekli şarjörle beslenir. Tüfeğin üzerindeki emniyet mandalı hem istenilen şekilde atış yapılmasını sağlar, hem de tüfeğin kaza ile ateşlenmesini engeller: Emniyet mandalı "E" veya "1" seçeneğine getirildiğinde tüfek tek tek tetiğe her basıldığında ateş alır. Eğer mandal "F" veya "20" seçeneğine getirilirse tüfek tam otomatik atış yapacaktır; "S" veya "0" seçeneğine getirildiğinde ise tüfek güvenlidir, tetik mekanik olarak devre dışı olur. Bu seçenek tüfeğin kaza ile ateşlenmesini engeller. Tam otomatik seçeneğinde tüfek dakikada 500-600 adet kurşun atabilmektedir. Ayrıca G3 boşken 4,25 kilogram, doluyken 4,5 kilogram ağırlığındadır.

Namlunun bitimi uç kısma eklentiler için özel yapılmıştır. Böylece bu uca süngü (günümüzde biraz gereksiz kalmıştır) takılabilmektedir. En çok kullanılan süngü M7 süngüsüne çok benzemektedir. Boyutları ve biçimi neredeyse aynıdır, aralarındaki fark süngülerin kabzalarındadır. Silahın hedefinde oluşturduğu muazzam tahribat tasarımına göre kendi sınıfı silahlardan daha uzun bir namluya sahip olması,fişek barutunun ve çapının muadil fişeklerden daha fazla olması ve mekanizmasının atım haznesine iyi bir şekilde yerleşmesinden dolayı G3 kendi sınıfındaki en öldürücü piyade tüfeğidir. Ayrıca ucun yardımıyla namlunun altına bombaatar yerleştirilebilir. Standart olarak HK 79 bombaatarı kullanılmaktadır.

Varyantları

G3 kendi türevi birçok Silaha temel oluşturmuştur; PSG1 ve MSG90 Hasas Nişancı Tüfekler, HK11 ve HK21 Hafif Makineli Tüfekleri, HK41 olarak bilinen Yarı-otomatik versiyonları ve SR9 "Sporterized" modelleri bunlardan bazılarıdır. ABD Sivil Silah Piyasası için MC51 Karabina ve HK91 modelleri üretilmiş olup (1989 Silah Yasaları) geregi dış Ülkelere ihracatı yasaklanmıştır.

  • G3: Orijinal modelidir, CETME Modelo B. temel alınmıştır, ahşap dipçik "handguard"a sahiptir.[3]
  • G3A1: G3 gibi tek pozisyona ve katlanabilir dipçiğe sahiptir. Bu tasarım MP 40 tarzı bir dipçik olan metal ventralın denenmesi için seçildi. Sonraları, aşırı geri tepme dikkate alınarak kullanılmamasına neden oldu.[4]
  • G3A2: G3 gibi dönen silindir arka gez görüşüne sahiptir.[5]
  • G3A3: En iyi bilinen sürümüdür, silindir gez görüşü, sabit bir plastik dipçik ve namluya temas etmeyen "handguard"a sahiptir, handguardın ince ve geniş havalandırmalı sürümü çıkarılmıştır. Bu da silaha "bipod" çatal ayak takılabilmesine izin verir.[5]
  • G3A3A1: Bu versiyonu G3A3 gibi çift yönlü tetik grubu ve pirinçten yapılma saptırıcıya sahiptir. Bu isim Bundeswehr tarafından konulmuştur.[6]
  • G3A4: Tek bir pozisyon, silindir gez görüşü ve katlanabilir dipçiğe sahiptir. 1974 yılında cephe piyade birlikleri için hizmete girmiştir.[7]
  • G3A4A1: Bu versiyonu G3A4 gibi çift yönlü tetik grubu ve pirinçten yapılma saptırıcıya sahiptir. Bu isim Bundeswehr tarafından konulmuştur.[8]
  • G3KA4: G3 modelinin en küçük Karabina versiyonudur, silindir gez görüşü, geri çekilebilir dipçik ve 315 mm (12.4 inç) namluya sahiptir.[9]
  • G3KA4A1: Bu versiyonu G3KA4 gibi çift yönlü tetik grubu ve pirinçten yapılma saptırıcıya sahiptir. Bu isim Bundeswehr Tarafından konulmuştur.[10]

Lisans altında üretilen modeller
  • G3P3: G3A3 modelinin Pakistan yapımı versiyonudur.[11]
  • G3P4: G3A4 modelinin Pakistan yapımı versiyonudur.[11]
  • G3A5: HK tarafından üretilen G3A3'ün Danimarka yapımı versiyonu olup sessiz sürgü kapama özelliğiyle diğer versiyonlarından farklıdır. Danimarka'daki hizmetinde Gv M/66 adıyla bilinir, Gv M/66'nın aslen nişancı tüfeği olarak kullanılması üzerine tasarlanmıştır, Danimarka ordusundaki geri kalan birliklere ise M1 Garand'lar takviye edilmiştir.[12]
  • G3A6: HK tarafından üretilen G3A3'ün İran yapımı versiyonudur. Diğer versiyonlardan farklı olarak koyu yeşil handguard, dipçik ve bir tetik paketine sahiptir.[13]
  • G3A7: HK tarafından üretilen G3A3'ün Türk yapımı versiyonudur.[14]
  • G3A7A1: HK tarafından G3A4'ün Türk yapımı versiyonudur.[15]
  • HSG 1: HK tarafından üretilen G3A3'ün Lüksemburg yapımı versiyonudur.[16]

Günümüz
G3 Piyade Tüfeği
G3 ve MP5 Şarjörü

Günümüzde G3 tüfekleri birçok varyasyonlarıyla pek çok ülkede hizmettedir. Türkiye de G3 kullanan ülkeler arasındadır. Makine ve Kimya Endüstrisi Kurumu (MKE), G3A7 adlı tüfeğin lisansını alarak üretmektedir ve bu tüfek TSK tarafından yaygın olarak kullanılmaktadır. G3A7, G3A3 modelinin MKE tarafından geliştirilmiş versiyonudur. Ayrıca bu piyade tüfeklerine T40 bombaatar takılabilmektedir. 7,62x51mm NATO (.308 Winchester) fişeği kullandığından dolayı tahrip gücü AK47, M16 tipi piyade tüfeklerinden oldukça yüksektir.

Kullanıcılar

Kaynakça
  1. "Arşivlenmiş kopya". 2 Eylül 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Eylül 2009.
  2. "Arşivlenmiş kopya". 20 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ağustos 2017.
  3. "Arşivlenmiş kopya". 27 Mayıs 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Haziran 2016.
  4. http://www.hkpro..com/forum/hk-long-gun-talk/128878-g3a1-g3a2.html
  5. "Arşivlenmiş kopya". 14 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Haziran 2016.
  6. "Arşivlenmiş kopya". 1 Temmuz 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Haziran 2016.
  7. "Arşivlenmiş kopya". 6 Aralık 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Haziran 2016.
  8. "Arşivlenmiş kopya". 9 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Haziran 2016.
  9. "Arşivlenmiş kopya". 11 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Haziran 2016.
  10. http://articles.portal-tol.net/english-language-en/G3KA4A1
  11. "Arşivlenmiş kopya". 6 Mayıs 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Aralık 2016.
  12. "Arşivlenmiş kopya". 14 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Aralık 2016.
  13. http://www.nazarian.no/wep.asp?id=817&group_id=5&country_id=306&l ang=0
  14. //www.gungasmworld.com/g3
  15. "Arşivlenmiş kopya". 17 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Aralık 2016.
  16. "Arşivlenmiş kopya". 20 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Aralık 2016.
  17. Bhatia, Michael Vinai; Sedra, Mark (Mayıs 2008). Small Arms Survey (Ed.). Afghanistan, Arms and Conflict: Armed Groups, Disarmament and Security in a Post-War Society. Routledge. s. 65. ISBN 978-0-415-45308-0. 1 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Eylül 2018.
  18. Thompson 2019, s. 59.
  19. Jones, Richard D.; Ness, Leland S., (Edl.) (27 Ocak 2009). Jane's Infantry Weapons 2009/2010 (35th bas.). Coulsdon: Jane's Information Group. ISBN 978-0-7106-2869-5.
  20. "Archived copy". 10 Ağustos 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Kasım 2014.
  21. "capabilities". Bangladesh Ordinance Factory. 6 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mayıs 2019.
  22. "SALW Guide Global distribution and visual identification Bangladesh Country report" (PDF). Bonn International Benter for Conversion. 3 Eylül 2019 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Eylül 2019.
  23. "Google Sites". sites.google.com. 24 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mart 2018.
  24. Jenzen-Jones 2017, s. 34.
  25. "Pakistan Army". 13 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Şubat 2020.
  26. "POF – Automatic Rifle G3A3 & G3P4". 18 Mart 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi.
  27. Capie, David (2004). Under the Gun: The Small Arms Challenge in the Pacific. Wellington: Victoria University Press. ss. 63-65. ISBN 978-0-86473-453-2.
  28. "MPT-76". Webtekno. 6 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mayıs 2016. Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.