Semah

Semah, Alevi ve Bektaşi topluluklarında yaygın olan ve müzik eşliğinde uygulanan tören nitelikli Tarîkat Âyini'dir.


Nizârî Bâtınî-İsmâ‘îl’îyye, Hurûf’îyye, Keysân’îyye ve İmâm’îyye-i İsnâ‘aşer’îyye Şîʿîliğiyle ilgilidir.

Şîʿa-i Bâtın’îyye

ALEVÎLİK

Uygulama

Semah'ın Alevi ve Bektaşi Cem'lerinde yaygın olarak ve müzik eşliğinde dönüldüğü doğrudur, fakat semah bir dans değildir. Semah, Hâkk'a yaklaşmaktır, semah insanın maneviyatıyla yüzleşmesi ve maddi dünyadan uzaklaşmasıdır.

Kökeni

Semahın kaynağı Kırklar meclisine dayanır. Bu meclise gelen Muhammed’e Salmân-ı Fârisî tarafından bir üzüm tanesi verilir ve Salmân-ı Fârisî kendisinden bunu paylaştırmasını ister. Muhammed, Cebrail’in getirdiği tabakta bu üzüm tanesini sıkar. Bunu içen Kırklar "Ya Allah" deyip Semah dönmeye başlarlar.

Zamanı

Semah yalnız Cemler'de dönülür. Bunun dışında günümüzde olduğu gibi asla düğünlerde ve benzer eğlencelerde dönülmez. Semah'ın dönüldüğü ortam mutlaka özel ve dinsel anlamı olan bir ortam olmalıdır.

Benzerlikler

Semah, Sema ile karıştırılmamalıdır. Sema Mevleviler'in yapmakta olduğu âyindir. Ama sonuçta özellikleri (Allah'a yaklaşmak) aynıdır.

Müzik

Alevi semahlarındaki en önemli çalgı bağlamadır. Bağlamayı çalan ve deyiş söyleyen kişilere Zakir denir.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.