Denizaşırı Çinliler

Denizaşırı Çinliler[35] (Basitleştirilmiş Çince: 海外华人; Geleneksel Çince: 海外華人; pinyin: Hǎiwài Huárén), Çin Halk Cumhuriyeti (Anakara Çin, Hong Kong ve Makao) ya da Çin Cumhuriyeti (Tayvan)'nin dışında yaşayan Çin doğumlu ya da Çin kökenli insanlardır. Büyük Çin Bölgesi'nin dışında yaşayan kısmen Çin kökenli insanlar da kendilerini denizaşırı Çinli olarak sayabilir. Denizaşırı Çinliler, Çin'deki Han etnik çoğunluğundan ya da Çin'deki diğer etnik gruplardan olabilir.[36] Kişi başına göre Singapur, Büyük Çin'in dışındaki en büyük denizaşırı Çinli nüfusuna sahip. Avustralya ise kişi başına Asya'nın dışındaki en büyük denizaşırı Çinli nüfusuna sahip.

Denizaşırı Çinliler
海外华人/海外華人

Önemli nüfusa sahip bölgeler
Tayland	9.392.792[1]
Malezya	6.650.000[2]
ABD	4.947.968[3]
Endonezya	2.832.510[4]
Singapur	2.547.300[5]
Myanmar	1.637.540[6][7]
Kanada	1.487.580[8]
Filipinler	1.350.000[9]
Avustralya	1.213.903[10]
Güney Kore	1.056.993[11][12]
Peru	900.000[13]
Vietnam	823.071[14]
Fransa	700.000[15]
Japonya	674.871[16]
Birleşik Krallık	466.000[17]
Pakistan	400.000[18]
Venezuela	400.000[19]
Güney Afrika	300.000-400.000[20]
Rusya	200.000-400.000[21][22]
İtalya	320.794
Brezilya	300.000[23]
Almanya	212.000[24]
Yeni Zelanda	191.681[25]
Laos	190.000[26]
Birleşik Arap Emirlikleri	180.000[27]
Kamboçya	150.000[28]
İspanya	145.245[29]
Panama	135.000[30]
Arjantin	120.000[31][32][33]
Küba	114.242[34]
Diller
Çin'deki diller; yaşadıkları ülkelerde konuşulan diller.
Din
Çoğunlukla Budizm, Taoizm ve Konfüçyüsçülük. Büyük Hıristiyan azınlığı, küçük Müslüman ve diğer dini azınlıklar mevcuttur.

Terminoloji

New York-Manhattan'daki Çin mahallesi (Chinatown, Manhattan), Batı Yarımküre'de Çinlilerin en yüksek yoğunlukta olduğu yerleşimdir.

Çincede "Denizaşırı Çinliler" anlamına gelen ve Çin dışındaki ülkelerde yaşayan Çin vatandaşlarını tanımlamak için kullanılan çeşitli ifadeler mevcuttur: Huáqiáo (Basitleştirilmiş Çince: 华侨; Geleneksel Çince: 華僑) ya da Hokkien dilinde Hoan-kheh (Çince: 番客). 19. yüzyılın sonunda Çin hükümeti, denizaşırı Çinlilerin hem dış yatırım kaynağı hem de yabancı ülkelerle ilgili bilgilere bir köprü olarak çok değerli olduklarını fark etti; bu nedenle Huaqiao (華僑) teriminin kullanımını tanımaya başladı.[37] "Haigui" (海归) terimi, Çin'e geri dönmüş denizaşırı Çinliler için, guīqiáo qiáojuàn (归侨侨眷) ise Çin'e geri dönmüş akrabalar için kullanılır.[36]

Huáyì (Basitleştirilmiş Çince: 华裔; Geleneksel Çince: 華裔; Pe̍h-ōe-jī: Hôa-è), Çin'in dışında yaşayan etnik Çinliler için kullanılır.[38] Hǎiwài Huárén (海外华人), sık kullanılan diğer bir terim ve denizaşırı Çinliler ifadesine daha yakın bir çeviridir; Çin Halk Cumhuriyeti hükümeti tarafından, vatandaşlığı gözetilmeksizin Çin'in dışında yaşayan Çin etnik kökenli insanları tanımlak için sık kullanılan bir ifade.

Kantonlu, Fuzhoulu, Hoklo ya da Hakka gibi etnik Han Çinlisi olan denizaşırı Çinliler, diğer denizaşırı Çinlileri "Tangren" (Çince: 唐人; pinyin: Tángrén; Jyutping: tòhng yàn; Pe̍h-ōe-jī: Tn̂g-lâng; Hakkaca: tong nyin; Fuzhou lehçesi: toung ning) olarak tanımlar. Kelime anlamıyla Tang halkı anlamına gelir ve bir zamanlar Çin'i yöneten Tang Hanedanı'na bir göndermedir. Terimin bu eski hanedanla aslında çok az alakası olmasına rağmen, Kantonlular, Fuzhoulular, Hoklolar ve Hakkalar tarafından konuşma dilinde denizaşırı Çinlileri tanımlamak için yine sık kullanılan bir ifade.

Shǎoshù mínzú (少数民族) terimi, Çin diasporasında Çin'de etnik azınlık olarak sayılan bireyler için denizaşırı Çinlileri tanımlayan çeşitli ifadelerin önüne eklenir. Shǎoshù mínzú huáqiáo huárén, shǎoshù mínzú huáqiáo huárén ve shǎoshù mínzú hǎiwài qiáobāo (少数民族海外侨胞) terimleri hepsi kullanımdadır. Denizaşırı Çinli İşleri Bürosu, resmi politika amaçları için Han Çinlileri ile etnik azınlıkların arasında ayrım yapmamaktadır.[36] Örneğin Tibet diasporası üyeleri, bazı denizaşırı Çinlilere verilen izinlerle Çin'e seyahat edebilir.[39] Çin diasporasındaki etnik azınlıkların sayısına dair çeşitli tahminler mevcuttur: 3,1 milyon (1993),[40] 3,4 milyon (2004),[41] 5,7 milyon (2001, 2010),[42][43] ya da tüm denizaşırı Çinlilerin yaklaşık onda biri (2006, 2011).[44][45] Sınır ötesi etnik gruplar (跨境民族, kuàjìng mínzú), ancak Çin sınırında bağımsız bir devletin kuruluşunun ardından Çin'den gittikleri durumda denizaşırı Çinli sayılır.[36]

Hmonglar ya da Moğollar gibi Çin ile tarihi bağlantısı olan bazı etnik gruplar, kendilerini "denizaşırı Çinli" olarak tanımlamayabilir.[46]

Ülke istatistikleri

50 milyondan fazla denizaşırı Çinli vardır.[47][48][49][50] Denizaşırı Çinlilerin çoğu Güneydoğu Asya'da yaşamaktadır; Singapur nüfusunun çoğunu oluşturmanın yanı sıra Tayland (%14), Malezya (%23), Endonezya, Brunei (%10), Filipinler ve Vietnam'da büyük Çinli azınlık nüfusları mevcuttur.

Kıta / ülke	Madde	Denizaşırı Çinli nüfusu	Yüzölçümü	Veri yılı
Afrika
Güney Afrika	Güney Afrika'daki Çinliler	300.000–400.000		2015[20]
Madagaskar	Madagaskar'daki Çinliler	70.000–100.000		2011[51]
Etiyopya	Etiyopya'daki Çinliler	20.000–60.000		2014–2016[52][53]
Angola	Angola'daki Çinliler	50.000		2017[54]
Mauritius	Mauritius'taki Çinliler	38.500		2010[55]
Cezayir	Cezayir'deki Çinliler	35.000		2009[56]
Tanzanya	Tanzanya'daki Çinliler	30.000		2013[57]
Réunion	Chinois	25.000		1999[58]
Kongo Cumhuriyeti	Kongo Cumhuriyeti'ndeki Çinliler	15.000–25.000		2013[59]
Nijerya	Nijerya'daki Çinliler	20.000		2012[60]
Gana	Gana'daki Çinliler	6.000–20.000		2010[61]
Zambiya	Zambiya'daki Çinliler	19.845		2014[62]
Mozambik	Mozambik'teki Çinliler	12.000		2007[63]
Zimbabve	Zimbabve'deki Çinliler	10.000		2016[64]
Mısır	Mısır'daki Çinliler	6.000–10.000		2007[65]
Sudan	Sudan'daki Çinliler	5.000–10.000		2005–2007[65]
Kenya	Kenya'daki Çinliler	7.000		2013[66]
Uganda	Uganda'daki Çinliler	7.000		2010[67]
Botsvana	Botsvana'daki Çinliler	5.000–6.000		2009[68]
Lesotho	Lesotho'daki Çinliler	5.000		2011[69]
Kongo DC	Demokratik Kongo Cumhuriyeti'ndeki Çinliler	4.000–5.000		2015[70]
Kamerun	Kamerun'daki Çinliler	3.000-5.000		2012[71]
Gine	Gine'deki Çinliler	5.000		2012[71]
Benin	Benin'deki Çinliler	4.000		2007[65]
Namibya	Namibya'daki Çinliler	3.000-4.000		2009[72]
Fildişi Sahili	Fildişi Sahili'ndeki Çinliler	3.000		2012[71]
Mali	Mali'deki Çinliler	3.000		2014[73]
Togo	Togo'daki Çinliler	3.000		2007[65]
Yeşil Burun Adaları	Yeşil Burun Adaları'ndaki Çinliler	2.300		2008[74]
Malavi	Malavi'deki Çinliler	2.000		2007[65]
Ruanda	Ruanda'daki Çinliler	1.000-2.000		2011[75]
Senegal	Senegal'daki Çinliler	1.500		2012[71]
Fas	Fas'taki Çinliler	1.200		2004[76]
Seyşeller	Seyşeller'deki Çinliler	1.000		1999[77]
Liberya	Liberya'daki Çinliler	600		2006[65]
Burkina Faso	Burkina Faso'daki Çinliler	500		2012[71]
Libya	Libya'daki Çinliler	300		2014[78]
Asya/Orta Doğu
Tayland	Tayland Çinlileri	9.392.792	%14	2012[79]
Malezya	Çin asıllı Malezyalılar, Peranakan	7.417.800	%23	2016[80]
Endonezya	Çin asıllı Endonezyalılar	2.832.510	%1	2010[81]
Singapur	Çin asıllı Singapurlular	2.808.300	%76.2	2016[82]
Myanmar	Myanmar'daki Çinliler, Panthay	1.637.540		2012[6]
Filipinler	Filipinler Çinlileri, Torna atrás, Sangley	1.146.250	%1	2005[9]
Vietnam	Hoa halkı	823.071	%0.96	2009[14]
Güney Kore	Güney Kore'deki Çinliler	800.000	%1	2010[83]
Kamboçya	Kamboçya Çinlileri, Kamboçya Hokkienleri	700.000		2010[84]
Japonya	Japonya'daki Çinliler	674.871	<%1	2011[16]
Pakistan	Pakistan'daki Çinliler	400.000		2017[18]
Kazakistan	Kazakistan'daki Çinliler, Dunganlar	300.000		2009[85]
Laos	Laos Çinlileri	185.765		2005[1]
Birleşik Arap Emirlikleri	Birleşik Arap Emirlikleri'ndeki Çinliler	180.000		2009[27]
Brunei	Brunei'deki etnik Çinliler	42.100	%10	2015[86]
İsrail	İsrail'deki Çinliler	23.000		2001[87][88]
Kuzey Kore	Kuzey Kore'deki Çinliler	10.000		2009[89]
Katar		6.000		2014[90]
Hindistan	Hindistan'daki Çinliler	4.000-7.000	sıfır	2014[91]
Sri Lanka	Sri Lanka'daki Çinliler	3.500		?[92]
İran	İran'daki Çinliler	3.000
Kırgızistan	Kırgızistan'daki Çinliler, Dunganlar	1.813		2009[93]
Moğolistan	Moğolistan'daki etnik Çinliler	1.323		2000
Avrupa
Rusya	Rusya'daki Çinliler, Dunganlar	200.000-400.000		2004[94][95]
Fransa	Fransa'daki Çin diasporası, Chinois (Réunion)	700.000	%1	2010[96]
Birleşik Krallık	Britanya Çinlisi	433.150	%1	2008
İtalya	İtalya'daki Çinliler	320.794	%1	2013[23]
Almanya	Almanya'daki Çinliler	212.000	<%1	2016[24]
İspanya	İspanya'daki Çinliler	145.000	%<1	2009[29]
Hollanda	Hollanda'daki Çinliler	80.198	%1	2012[97]
Türkiye	Türkiye'deki Çinliler, Uygurlar	46.800		2009
Macaristan	--	30.000-40.000		--[98]
İsveç	İsveç'teki Çinliler	31.725	%<1	2016[99]
Avusturya	--	30.000		2008[100]
İrlanda	--	17.800	%<1	2011[101]
Norveç	--	10.600	%<1	2014[102]
Danimarka	Danimarka'daki Çinliler	10.247	%<1	2009[103]
Bulgaristan	Bulgaristan'daki Çinliler	9.000		2005[104]
Portekiz	Portekiz'deki Çinliler	9.689		2007[105]
Finlandiya	--	8.257	%<1	2011[106]
Çekya	Çek Cumhuriyeti'ndeki Çinliler	4.986		2007[107]
Romanya	Romanya'daki Çinliler	2.249		2002[108]
Sırbistan	Sırbistan'daki Çinliler	1.373		2011[109]
İzlanda	--	220	sıfır	2014[110]
Estonya	--	104	sıfır	2013[111]
Amerika
ABD	Çin asıllı Amerikalılar	4.947.968	%1.5	2015[112]
Kanada	Çin asıllı Kanadalılar	1.487.580	%4	2006[113]
Peru	Çin asıllı Perulular	900.000'e kadar	%3'e kadar	2017[13]
Venezuela	Çin asıllı Venezuelalılar	400.000–450.000	%2	2013[114]
Brezilya	Çin asıllı Brezilyalılar	250.000	sıfır	2005[1]
Panama	Panama Çinlileri	135.000		2003[115][116]
Arjantin	Çin asıllı Arjantinliler	120.000		2010[32][33][117]
Küba	Çin asıllı Kübalılar	114.240	%1	2008[118]
Jamaika	Çin asıllı Jamaikalılar	72.000		--[119]
Meksika	Meksika Çinlileri	70.000	sıfır	2008
Kosta Rika	Kosta Rika'daki Çinliler	45.000		2011[120]
Surinam	Çin asıllı Surinamlılar	7.885	%1.5	2012[121]
Kolombiya	Kolombiya'daki Çinliler	25.000		2014[122]
Dominik Cumhuriyeti	Dominik Cumhuriyeti'ndeki etnik Çinliler	15.000		--[123]
Nikaragua	Çin asıllı Nikaragualılar	12.000		--[124]
Şili	Şili'deki Çinliler	10.000		--
Trinidad ve Tobago	Çin asıllı Trinidad ve Tobagolular	3.800		2000
Guyana	Çin asıllı Guyanalılar	2.722		1921[125]
Belize	Belize'deki etnik Çinliler	1.716		2000[126]
Porto Riko	Porto Riko Çinlileri	35.000		--
Haiti	Çin asıllı Haitililer	230		--
Okyanusya
Avustralya	Çin asıllı Avustralyalılar	1.213.903	%6	2016[127][128]
Yeni Zelanda	Çin asıllı Yeni Zelandalılar	180.066	%4	2013[129]
Fiji	Fiji'deki Çinliler	34.712		2012[130]
Samoa	Samoa'daki Çinliler	30.000		--
Papua Yeni Gine	Papua Yeni Gine'deki Çinliler	20.000		2008[131][132]
Tonga	Tonga'daki Çinliler	3.000		2001[133][134]
Palau	Palau'daki Çinliler	1.030		2012[135]

Ayrıca bakınız

Wikimedia Commons'ta Çin diasporası ile ilgili çoklu ortam kategorisi bulunur.

• Çin dış göçü
• Çin mahallesi
• Türkiye'deki Çinliler

Kaynakça

1. "The World Factbook". 7 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mart 2015.
2. "Department of Statistics Malaysia Official Portal". 4 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Şubat 2017.
3. "Asian Alone or in Any Combination by Selected Groups: 2015". Amerika Birleşik Devletleri Nüfus Sayım Bürosu. 3 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ekim 2015.
4. Kewarganegaraan, Suku Bangsa, Agama dan Bahasa Sehari-hari Penduduk Indonesia Hasil Sensus Penduduk 2010. Badan Pusat Statistik. 2011. ISBN 9789790644175. 10 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi.
5. "Arşivlenmiş kopya" (PDF). 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Eylül 2017.
6. "CIA World Factbook". Cia.gov. 23 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mayıs 2012.
7. "Burma". State.gov. 3 Ağustos 2011. 19 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mayıs 2012.
8. 29 Nisan 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (Ethnic origins, 2011 counts, for Canada, provinces and territories – 20% sample data)
9. "PRIB: Senate declares Chinese New Year as special working holiday". Senate.gov.ph. 21 Ocak 2013. 30 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Nisan 2016.
10. "Arşivlenmiş kopya". 12 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Eylül 2017.
11. "Immigration in South Korea". Immigration.go.kr. 2 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Eylül 2017.
12. "통계연보(글내용) < 통계자료실 < 출입국·외국인정책본부". Immigration.go.kr. 5 Haziran 2014. 27 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Nisan 2016.
13. "Arşivlenmiş kopya". 5 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Eylül 2017.
14. General Statistics Office of Vietnam. "Kết quả toàn bộ Tổng điều tra Dân số và Nhà ở Việt Nam năm 2009–Phần I: Biểu Tổng hợp". s. 134/882. 25 Mayıs 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Aralık 2012.
15. ""Chinois de France" ne veut rien dire". Slate.fr. 20 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mart 2015.
16. "平成２３年末現在における外国人登録者統計について 法務省(Number of foreign residents by as of 2011)" (Japonca). Ministry of Justice. 22 Şubat 2012. 2 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Eylül 2017.
17. "Check Browser Settings". 17 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mart 2015.
18. "Arşivlenmiş kopya". 22 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Eylül 2017.
19. ""Chinese people are an important population mostly in Venezuela (400,000)..." p. 201 (in Spanish)". 25 Aralık 2018 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Eylül 2017.
20. Liao, Wenhui; He, Qicai (2015). "Tenth World Conference of Overseas Chinese: Annual International Symposium on Regional Academic Activities Report (translated)". The International Journal of Diasporic Chinese Studies. 7 (2). ss. 85-89.
21. Larin, Victor (2006), "Chinese in the Russian Far East: Regional views", Akaha, Tsuneo; Vassilieva, Anna (Edl.), Crossing National Borders: human migration issues in Northeast Asia, New York: United Nations University Press, ss. 47-67, ISBN 92-808-1117-7
22. Zayonchkovskaya, Zhanna (2004), "МИГРАЦИЯ ВЫШЛА ИЗ ТЕНИ. На вопросы Виталия КУРЕННОГО отвечает заведующая лабораторией миграции населения Института народно-хозяйственного прогнозирования РАН Жанна ЗАЙОНЧКОВСКАЯ (Migration has left the shadows. Zhanna Zayonchkovskaya, Director of the Population Migration Laboratory of the National Economy Forecasting Institute of the Russian Academy of Sciences, answers Vitaly Kurrenoy's questions)", Otechestvennye Zapiski, 4 (19), 12 Ocak 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 20 Ocak 2009
23. "I cittadini non comunitari regolarmente soggiornanti". 2014. 15 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Eylül 2017.
24. "Arşivlenmiş kopya". 9 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Eylül 2017.
25. "Ethnic group profiles". 10 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mart 2015.
27. "Chinese expats in Dubai". TimeOutDubai.com. 21 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mart 2015.
28. "Arşivlenmiş kopya" (PDF). 13 Kasım 2016 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Eylül 2017.
29. "Población extranjera por sexo, país de nacionalidad y edad (hasta 85 y más).", Avance del Padrón a 1 de enero de 2009. Datos provisionales, Spain: Instituto Nacional de Estadística, 2009, 10 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 13 Haziran 2009
30. "Arşivlenmiş kopya". 14 Ağustos 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Eylül 2017.
31. Clarín: As of 2010, Chinese community becomes the fourth largest group of immigrants in Argentina. 7 Aralık 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İspanyolca)
32. "Argentina-China Relations". Americas Quarterly. 23 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mart 2015.
33. "Chinese Argentines and the Pace of Cultural Integration". 19 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mart 2015.
34. "CIA.gov (World Factbook)". 23 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mart 2015.
35. Özcan, Sevinç Alkan (Mayıs 2004). ""Denizaşırı Çinliler": Nam-ı diğer Çin diasporası". Anlayış Dergisi. 20 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Eylül 2017.
36. Barabantseva, Elena (2012). "Who Are "Overseas Chinese Ethnic Minorities"? China's Search for Transnational Ethnic Unity". Modern China. 31 (1). ss. 78-109. doi:10.1177/0097700411424565.
37. Wang, Gungwu (19 Aralık 1994). Upgrading the migrant: neither huaqiao nor huaren. Chinese America: History and Perspectives 1996: Chinese Historical Society of America. s. 4. ISBN 0-9614198-9-X. In its own way, it [Chinese government] has upgraded its migrants from a ragbag of malcontents, adventurers, and desperately poor laborers to the status of respectable and valued nationals whose loyalty was greatly appreciated.
38. "Huaqiao" (İngilizce). Harvard Üniversitesi. 17 Mart 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Eylül 2017.
39. Blondeau, Anne-Marie; Buffetrille, Katia; Wei Jing (2008). Authenticating Tibet: Answers to China's 100 Questions. University of California Press. s. 127.
40. Xiang, Biao (2003). "Emigration from China: a sending country perspective". International Migration. 41 (3). ss. 21-48. doi:10.1111/1468-2435.00240.
41. Zhao, Heman (2004). 少数民族华侨华人研究 [A Study of Overseas Chinese Ethnic Minorities]. Pekin: 华侨出版社.
42. Li, Anshan (2001). "'华人移民社群的移民身份与少数民族'研讨会综述" [Symposium on the Migrant Statuses of Chinese Migrant Communities and Ethnic Minorities]. 华侨华人历史研究. Cilt 4. ss. 77-78.
43. Shi, Canjin; Yu, Linlin (2010). "少数民族华侨华人对我国构建'和谐边疆'的影响及对策分析" [Analysis of the Influence of and Strategy Towards Overseas Chinese Ethnic Minorities in the Implementation of "Harmonious Borders"]. 甘肃社会科学. Cilt 1. ss. 136-39.
44. Ding, Hong (1999). 东干文化研究 [The study of Dungan culture]. Pekin: 中央民族学院出版社. s. 63.
45. "在资金和财力上支持对海外少数民族侨胞宣传" [On finances and resources to support information dissemination towards overseas Chinese ethnic minorities]. 人民网. 10 Mart 2011. 19 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Aralık 2012.
46. "A study of Southeast Asian youth in Philadelphia: A final report". 19 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Şubat 2017.
51. Tremann, Cornelia (Aralık 2013). "Temporary Chinese Migration to Madagascar: Local Perceptions, Economic Impacts, and Human Capital Flows" (PDF). African Review of Economics and Finance. 5 (1). 10 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Eylül 2017.
52. "Chinese Migrants in Africa: Facts and Fictions from the Agri-Food Sector in Ethiopia and Ghana". World Development. Cilt 81. Mayıs 2016. ss. 61-70. doi:10.1016/j.worlddev.2015.11.011. 26 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Eylül 2017.
53. "China empowers a million Ethiopians: ambassador". Africa News Agency. 26 Ocak 2016. 15 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Eylül 2017.
54. "Chinese Businesses Quit Angola After `Disastrous' Currency Blow". Bloomberg. 20 Nisan 2017. 15 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Eylül 2017.
55. Background Note: Mauritius, Washington, DC: U.S. Department of State, 2010, 12 Nisan 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 24 Mart 2012
56. Chinese, Algerians fight in Algiers – witnesses. Reuters. 4 August 2009.
57. Tagy, Mwakawago (14 Ocak 2013). "Dar-Beijing for improved diplomatic-ties". Daily News. Darüsselam. 14 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Temmuz 2015.
58. Chinese Language Educational Foundation 1999
59. Kamitewoko, Edwige (2013). "Determinants of Economic Activity Choices: Case of Chinese Migrant in Congo Brazzaville". American Journal of Humanities and Social Sciences. 1 (4). ss. 228-35. doi:10.11634/232907811301443. 6 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Eylül 2017.
60. Zhao, Shengnan (25 Mayıs 2012), "70 Arrested in Nigeria Freed", China Daily, 26 Mayıs 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 3 Eylül 2012
61. "Drivers of change or cut-throat competitors? Challenging Cultures of Innovation of Chinese and Nigerian migrant entrepreneurs in West Africa," p. 10
62. "Zambia has 13,000 Chinese". Zambia Daily Mail News. 21 Mart 2015.
63. Horta, Loro. "China, Mozambique: old friends, new business". International Relations and Security Network. 6 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Eylül 2017.
64. "10,000 Chinese in Zim". Chronicle. 24 Şubat 2016. 15 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Eylül 2017.
65. Sautman, Barry; Yan Hairong (Aralık 2007). "Friends and Interests: China's Distinctive Links with Africa" (PDF). African Studies Review. 50 (3). s. 89. doi:10.1353/arw.2008.0014. 6 Haziran 2014 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Eylül 2017.
66. Situma, Evelyn (7 Kasım 2013). "Kenya savours, rues China moment". Business Daily. 15 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Eylül 2017.
67. Jaramogi, Pattrick (18 Şubat 2013), Uganda: Chinese Investments in Uganda Now At Sh1.5 Trillion, 29 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 20 Şubat 2013
68. "'The Oriental Post': the new China–Africa weekly", France 24, 10 Temmuz 2009, 15 Temmuz 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 26 Ağustos 2009
69. "Chinese Engagement In Lesotho And Potential Areas For Cooperation". Wikileaks. 28 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Eylül 2017.
70. "Somalis in Soweto and Nairobi, Chinese in Congo and Zambia, local anger in Africa targets foreigners". Mail & Guardian. 25 Ocak 2015. 28 Ocak 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Eylül 2017.
71. Aurégan, Xavier (Şubat 2012). "Les "communautés" chinoises en Côte d'Ivoire". Instit Francais de Geopolitique. 3 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Eylül 2017.
72. Update on Chinese activities in Namibia, WikiLeaks.org, 9 Nisan 2009
73. "China–Mali relationship: Finding mutual benefit between unequal partners" (PDF). Centre for Chinese Studies Policy Briefing. Ocak 2014. 26 Haziran 2014 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Eylül 2017.
74. "China in Cape Verde: the Dragon's African Paradise". Online Africa Policy Forum. 2 Ocak 2008. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Eylül 2017.
75. "Chinese in Rwanda". Public Radio International. 17 Ekim 2011. 16 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Eylül 2017.
76. "Chinese traders shake up Moroccan vendors". AFP. 24 Eylül 2004. 16 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Eylül 2017.
77. "1999 年底非洲国家和地区华侨、华人人口数 (1999 year-end statistics on Chinese expatriate and overseas Chinese population numbers in African countries and territories)". Chinese Language Educational Foundation. 5 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Eylül 2017.
78. "508 Chinese evacuated from Libya". Xinhua. 2 Ağustos 2014. 10 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Eylül 2017.
79. Thailand 25 Aralık 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. CIA World Factbook
80. "Malaysia". Background Notes. Malaysia: Department of Statistics. Temmuz 2016. 12 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Temmuz 2016.
81. "Publication Name:". 3 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mart 2015.
82. "Population Trends 2011" (PDF). Singapore Department of Statistics, Social Statistics Section. 13 Kasım 2011 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mayıs 2012.
83. "한국 사는 외국인, 절반이 `王서방` – 중앙일보 뉴스". Article.joinsmsn.com. 23 Haziran 2011. 18 Haziran 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mayıs 2012.
84. "Cambodia is under Chinese cultural influence: Hun Xen's confession « The Son of the Khmer Empire កម្ពុជាត្រូវការមេដឹកនាំថ្មីតែមិនមែនក្រុមក្បត់ជាតិនេះទេ!". Sokheounpang.wordpress.com. 25 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mayıs 2012.
85. 马敏/Ma Min (1 Nisan 2009), "新疆《哈萨克斯坦华侨报》通过哈方注册 4月底创刊/Xinjiang 'Kazakhstan Overseas Chinese Newspaper' Passes Kazakhstan Registration; To Begin Publishing at Month's end", Xinhua News, 20 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 17 Nisan 2009
86. "Economic Planning And Development, Prime Minister's Office". Prime Minister's Office, Brunei Darussalam. 2015. 19 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Haziran 2017.
87. "Appeal to international organisations – Stop the China-Israel migrant worker scam!" (Basın açıklaması). Kav La'Oved. 21 Aralık 2001. Erişim tarihi: 3 Eylül 2006.
88. Joseph Puder (5 Eylül 2012). "The Growing Chinese-Israeli Relationship". Front Page Mag. 29 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Eylül 2012.
89. "Chinese in N. Korea 'Face Repression'". Chosun Ilbo. 10 Ekim 2009. 14 Ekim 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ekim 2009.
90. "Qatar´s population by nationality". bq magazine. 12 Temmuz 2014. 22 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Aralık 2014.
91. "India's fading Chinese community faces painful war past". AFP. 2 Kasım 2014. 28 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Eylül 2017.
92. "Chinese population statistics – Countries compared". NationMaster. 1 Ocak 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mayıs 2012.
93. Population and Housing Census 2009. Book 2. Part 1. (in tables). Population of Kyrgyzstan. (Перепись населения и жилищного фонда Кыргызской Республики 2009. Книга 2. Часть 1. (в таблицах). Население Кыргызстана) (PDF), Bishkek: National Committee on Statistics, 2010, 30 Mayıs 2011 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi, erişim tarihi: 19 Eylül 2017
94. Zayonchkovskaya 2004
95. Larin 2008
96. ""Chinois de France" ne veut rien dire". Slate.fr. 28 Haziran 2010. 20 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mayıs 2012.
97. CBS 2012
98. "Arşivlenmiş kopya" (PDF). 24 Eylül 2015 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Eylül 2017.
99. "Utrikes födda efter födelseland – Hong Kong + China + Taiwan". SCB Statistikdatabasen. Erişim tarihi: 7 Nisan 2017.
101. "Statistics Yearbook of Ireland 2012" (PDF). 29 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Eylül 2017.
102. "Innvandrarbefolkninga og personar med annan innvandringsbakgrunn, etter innvandringskategori, kjønn og landbakgrunn. 1 January 2001". Statistics Norway (Norveççe). 25 Eylül 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Eylül 2017.
103. Statistics Denmark 2009
104. Кръстева, Анна (2005). "Китайците". Имиграцията в България (PDF). София: IMIR. ss. 80-104. ISBN 954-8872-56-0. 19 Aralık 2008 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Eylül 2017.
105. "Foreign population with legal status of residence (No.) by Place of residence (NUTS-2002) and Nationality". Population. Instituto Nacional de Estatística. 2007. 12 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mart 2009.
106. Tilastokeskus 23 Mayıs 2012 tarihinde Archive.is sitesinde arşivlendi.
107. Czech Statistical Office 2007
108. Vasiliu, Adrian O.; Vasileanu, Marius; Duţă, Mihai; Covaci, Talida (1 Ağustos 2005). "Chinezii din Romania – polul est-european al civilizatiei asiatice/Chinese in Romania – Eastern European pole of Asian civilisation". Adevărul. 24 Ekim 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Nisan 2009.
109. "Попис становништва, домаћинстава и станова 2011. у Републици Србији: Становништво према националној припадности – "Oстали" етничке заједнице са мање од 2000 припадника и двојако изјашњени" (PDF). 17 Nisan 2016 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Eylül 2017.
110. "Frontpage  – Hagstofa". 20 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Şubat 2017.
111. Statistikaamet (31 Aralık 2011). Population by Ethnic Nationality, Sex and Place of Residence. Statistikaamet. 18 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Haziran 2017.
112. "2015 American Community Survey 1-Year Estimates". Amerika Birleşik Devletleri Nüfus Sayım Bürosu. 13 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Temmuz 2017.
113. " Ethnic Origin (247), Single and Multiple Ethnic Origin Responses (3) and Sex (3) for the Population of Canada, Provinces, Territories, Census Metropolitan Areas and Census Agglomerations, 2006 Census – 20% Sample Data," 25 Aralık 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
114. "La diáspora china en Venezuela acelera su relevo generacional – Internacional". 20 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Şubat 2017.
115. President Chen's State Visit to Panama, Government Information Office, Republic of China, Ekim 2003, 14 Ağustos 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 7 Kasım 2007
116. Hua, Vanessa (23 Haziran 2002), "Playing the Panama card – The China-Taiwan connection", The San Francisco Chronicle, 15 Ekim 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 7 Kasım 2007
117. Clarín: As of 2010. Chinese community becomes the fourth largest group of immigrants in Argentina 7 Aralık 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İspanyolca)
118. CIA World Factbook. Cuba. 15 May 2008. <https://www.cia.gov/library/publications/the-world-factbook/geos/cu.html 9 Mayıs 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.>.
119. Joshua Project. "Han Chinese, Hakka in Jamaica". 21 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mart 2015.
120. By Rachel Will Date Published: 10/21/2011 14 Temmuz 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
121. "Censusstatistieken 2012" (PDF). Algemeen Bureau voor de Statistiek in Suriname (General Statistics Bureau of Suriname). s. 76. 5 Mart 2016 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Eylül 2017.
122. "Presencia de chinos en Colombia se ha duplicado en ocho años". UNIMEDIOS. 19 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Şubat 2016.
123. "The Chinese Community and Santo Domingo's Barrio Chino". 7 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mart 2015.
124. "Nicaragua: People groups". Joshua Project. 13 Şubat 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mart 2007.
125. "Chinese in Guyana: Their Roots". 19 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mart 2015.
126. "Redatam: CEPAL/CELADE". Celade.cepal.org. 12 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mayıs 2012.
127. "Arşivlenmiş kopya". 9 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Eylül 2017.
128. "Arşivlenmiş kopya". 10 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Eylül 2017.
129. 28 Temmuz 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., 2013 Census, Statistics New Zealand. Accessed 2014-5-31.
130. Fiji 15 Ağustos 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., CIA World Factbook, retrieved 23 March 2012
131. Nelson 2007, s. 8
132. Chin 2008, s. 118
133. "Tonga announces the expulsion of hundreds of Chinese immigrants" 16 Mart 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., John Braddock, wsws.org, 18 December 2001
134. Paul Raffaele and Mathew Dearnaley (22 Kasım 2001). "Tonga to expel race-hate victims". The New Zealand Herald. 11 Ağustos 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Kasım 2011.
135. Palau 11 Temmuz 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., CIA World Factbook, retrieved 23 March 2012