Kamboçya'nın vize politikası
Vizeden muaf ülkelerden birinden gelinmediği sürece Kamboçya ziyaretçileri Kamboçya dış temsilciliklerinden vize almak zorundadır. Tüm ziyaretçilerin en az 6 aylık ve boş sayfaları olan geçerli bir pasaporta sahip olmaları gerekmektedir.[1]
Vize politikası haritası
Vize muafiyeti
Aşağıdaki ülkelerde normal pasaport hamilleri 30 gün boyunca kalış süresi için Kamboçya vizesi almaları gerekmemektedir:[2]
Varışta Vize
Herhangi bir ülkenin vatandaşları, 30 gün maksimum süreyle ülkede kalmak için, turizm veya iş amaçlı varışta vize alabilirler. Süreyi uzatmaları mümkündür.[3]
eVize
Kamboçya ziyaretçileri ülkeye gelmeden önce online bir e-viza alabilirler. eVize, tek girişli ve turizm amaçlı olarak en fazla 30 gün kalış sürelidir.[4]
eVize aşağıdaki ülke vatandaşları için geçerli değildir:
EVize sahipleri aşağıdaki giriş noktaları aracılığıyla ülkeye girebilirler:
- Phnom Penh Uluslararası Havaalanı
- Siem Reap Uluslararası Havalimanı'na
- Cham Yeam (Koh Kong Province) (Tayland)
- Poi Pet (Banteay Meanchey Eyaleti) (Tayland)
- Bavet (Svay Rieng Eyaleti) (Vietnam)
EVize sahipleri, herhangi bir çıkış noktası üzerinden girebilirsiniz.[5]
Giriş koşulları
Ülkeye günlük geziler (gelen ve aynı gün çıkış) Phnom Penh Uluslararası Havalimanı üzerinden gelen ve giden durumlar dışında izin verilmez. Dönüş bileti ibraz etmeleri Afganistan, Cezayir, Bangladeş, İran, Irak, Pakistan, Suudi Arabistan, Sri Lanka ve Sudan vatandaşları için gereklidir.[6]
Kaynakça
- "Visa Information". Timatic. IATA. 14 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mart 2014.
- "Arşivlenmiş kopya". 19 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Temmuz 2014.
- "Arşivlenmiş kopya". 19 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Temmuz 2014.
- "E-Visa". 28 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Temmuz 2014.
- "Cambodia e-Visa Check Point". 3 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Temmuz 2014.
- "Arşivlenmiş kopya". 19 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Temmuz 2014.