İran'ın vize politikası
Dünya çapında uluslararası ortamda ülkelere giriş-çıkışlarda başlatılan pasaport ve vize zorunluluğu, yabancı ülkelerden İran'a gitmek isteyen kişiler için de geçerlidir. Diplomatik anlaşmalar yoluyla vize muafiyeti verilen ülke vatandaşları haricinde herkes ülkeye girişte vize sahibi olmak zorundadır. İsrail vatandaşları ise tüm şartları taşıyor olsalar dahi, ülkeye girişleri yasaktır.[1][2]
Hem İran'ın hem de başka bir ülkenin ikili vatandaşları, ziyaret ederken İran vatandaşları olarak sayılır ve İran pasaportuna sahip olmalıdır. Buna annesi, babası, kocası veya yurtdışında doğan çocukları da dahildir.[3]
İran artık 2011'den sonra İran'ı ziyaret eden kişilere yönelik ABD yaptırımlarına yanıt olarak pasaportlara vize ya da girişte damga vurmamaktadır.[4] Kasım 2018'de İran'ın Kültürel Miras, El Sanatları ve Turizm Örgütü (ICHTO) başkanı, ülkeyi terk ettikten sonra diğer ülkelere seyahat etme konusundaki endişelerini hafifletmek için yabancı turistlerin pasaportlarına damga basmayacaklarını açıkladı.[5] Haziran 2019'da İran Cumhurbaşkanı İçişleri Bakanlığı'na yabancıların pasaportunu damgalamama kararını uygulama emrini verdi.[6] In 2011 it became compulsory to have travel insurance to get a visa to Iran.[7]
2016 yılı sonunda turistlere elektronik vize veren bir sistemi başlatmayı planlayan[8] Iran hükûmeti ayrıca 60 ülkenin vatandaşlarına da vize serbestisi sağlayacak olan bir program üzerinde çalışmaktadır. UNESCO Dünya Miras Listesi'nde yer alan 19 tarihi ve kültürel mekana ev sahipliği yapan İran, daha fazla turistin ülkeye gelip turizmi canlandırması için de çaba göstermektedir.
2011 yılında İran'a vize almak için seyahat sigortası yaptırmak zorunlu hale gelmiştir.[7]
Vize Muafiyeti
Vize istenmeyen ülkeler
Aşağıdaki 16 ülkenin vatandaşları İran'ı vizesiz ziyaret edebilirler:[9]
|
- 1 - sadece hava yoluyla doğrudan başkent Şam'dan gelenler için
- 2 - 24 Ekim'den başlayıp 27 Aralık 2019'da biten[13]
Turistler herhangi bir vize almadan 14 gün veya daha az süre ile Kiş Adası'nda kalabilirler.
Diplomatik ve resmi / hizmet pasaportları
Aşağıdaki ülkeler tarafından verilmiş pasaport sahiplerin vizesiz İran'a girmelerine izin verilir.
|
|
|
D — Diplomatik pasaportlar
O — Resmî pasaportlar
S — Hizmet pasaportları
Havalimanlarında vize
Aşağıdaki havaalanlarında normal pasaport sahipleri, turist olarak seyahatlerinde en fazla 30 gün (15 gün uzatılabilir) kalmak şartıyla ülkeye girişlerinde vize alabilirler:[14]
- Konarak Havalimanı (Çabahar)
- İsfahan Havalimanı (İsfahan)
- Kiş Havalimanı (Kiş Adası)
- Meşhed Havalimanı (Meşhed)
- Bender Abbas Havalimanı (Bender Abbas)
- Şiraz Havalimanı (Şiraz)
- Tebriz Havalimanı (Tebriz)
- İmam Humeyni Uluslararası Havalimanı (Tahran)
- Kirman Havaalanı (Kirman)
- Laristan Havalimanı (Fars Eyaleti)
- Ahvaz Havalimanı (Ahvaz)
- Urmiye Havaalanı (Urmiye)
- Mehrabad Havalimanı (Tahran)
Havalimanlarında verilen vize, Lübnan vatandaşları için ücretsizdir.
Vize istenen ülkeler
Aşağıdaki ülkelerden birinin pasaportuna sahip olan kişilerin, ülkeye giriş yapmadan önce İran'ın yetkili diplomatik birimlerine vize başvurusu yapmış ve almaya hak kazanmış olmaları gerekmektedir[15]:
Serbest ticaret ve sanayi alanları için vize
Bu vize türü, pasaport sahibi olan tüm yabancı ziyaretçiler için; (Kiş Adası, Qeshm Adası ve Çabahar Limanı'nda geçerlidir. Maksimum iki haftalık ziyaretlerde kullanmak için alınan bu vize, gerekli makamlara dilekçe yoluyla başvurulduğunda altı aya kadar uzayabilmektedir.
Giriş yasakları
İsrail
İsrail ile herhangi bir bağlantısı olduğunu gösteren pasaport ya da pasaportta İsrail vizesi/damgası veya herhangi bir veri içeren seyahat belgelerinin sahiplerinin İran'a girişi reddedilir.
Kıyafet yasakları
Başörtüsü veya eşarp takmayan, uzun kollu kıyafetler ve çorap giymeyen kadınların ülkeye girişleri reddedilmektedir.[16]
Hükûmet Rehberleri
Birleşik Krallık, Kanada ve Amerika Birleşik Devletleri vatandaşlarının hükûmet tarafından atanan bir rehber eşliğinde ülkeyi gezmeleri gerekmektedir. Bu ülke vatandaşlarının bağımsız şekilde seyahat etmeleri Mart 2014 tarihinden bu yana yasaklanmıştır.[17]
Kaynakça
- "Travel in Iran". 27 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2014.
- "Arşivlenmiş kopya". 15 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2014.
- "ویزای ایران | درخواست انواع ویزای ایران و تمدید و اخذ ویزای ایران برای اتباع خارجی". سایت ویزای ایران | اخذ ویزای ایران | گرفتن ویزای ایران | درخواست ویزای ایران | روادید ایران (Farsça). 21 Kasım 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ağustos 2018.
- "Iran Relaxes Visa Process to Incentivize Foreign Tourists". 10 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mart 2020.
- "Iran Waives Visa Stamping Rules to Boost Tourism". IFP News. 26 Kasım 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mart 2020.
- "No more passport stamps for foreign nationals visiting Iran". 6 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mart 2020.
- "Iran Travel Insurance - Termeh Travel". termehtravel.com (İngilizce). 22 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Şubat 2020.
- "Iran to start issuing electronic visas by 2017". 12 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Nisan 2016.
- Şablon:Timatic Visa Policy
- "Iran extends visa-free regime to Azerbaijani citizens". trend.az. 2 Kasım 2015. 17 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Aralık 2019.
- "伊朗对中国公民实行单方面免签及赴伊朗注意事项". 30 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Aralık 2019.
- https://www.isna.ir/news/97070100186
- "Iran temporarily lifts visa requirement for Iraqi nationals". 7 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Aralık 2019.
- "Citizens of 190 Countries to Get Visa on Arrival in Iran: Official". 17 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Nisan 2016.
- "Arşivlenmiş kopya". 14 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2014.
- "Passport Information - Warning". Timatic. IATA. 15 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Aralık 2013.
- "Arşivlenmiş kopya". 18 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ocak 2015.