Mauritius'un vize politikası
Mauritius a girmek isteyen bir yabancı uyruklu vatandaşın vize alması gerekmektedir.
- Vize gerekmeyen ülkelerden birinin vatandaşı 90 güne kadar ziyaretleri için vize,
- 60 güne kadar geçerli varışta vize almak için uygun ülkelerden birinin vatandaşı,
- 14 güne kadar varışta geçerli bir vize almak için uygun ülkelerden birinin vatandaşı olanlar ülkeye girebilirler.
Tüm ziyaretçilerin konaklama (günde minimum 100 USD ), otel rezervasyonu ve yeterli miktarda yanında parasının bulunduğuna dair kanıta sahip olmaları gerekmektedir. İş amaçlı ziyaretler bir takvim yılı içinde 120 günü geçemez ve toplamda bir takvim yılı içinde en fazla 180 gün kalış (turizm ve iş amaçlı) vize verilir.
Vize Gerekliliği
Pek çok ülke vatandaşlarının, Mauritius'u ziyaretlerinde vize almaları gerekmez veya ülkeye vardıklarında vize alabilirler Ancak, aşağıdaki pasaport sahipleri seyahate çıkmadan önce vize almaları gerekmektedir:
|
Batı Afrika'da Ebola virüsü hastalığı salgını nedeniyle Gine, Liberya, ve Sierra Leone'den gelen ziyaretçilerin ülkeye girişi reddedilmektedir.[1]
Vize politikası haritası
Vize muafiyeti
Aşağıdaki ülkelerin vatandaşları 90 gün boyunca vizesiz kalabilirler:
- Herhangi bir ülkenin vatandaşlarına verilen diplomatik pasaport sahipleri vizesiz girebilirler. (Afganistan, İran, Irak, Libya, Somali, Güney Sudan'a, Sudan ve Yemen hariç).
Birleşmiş Milletler veya başka herhangi bir uluslararası kabul görmüş kuruluş tarafından verilen Laissez-Passer sahipleri.
- Görevli olarak Interpol pasaport sahipleri.
- eşleri 14 yaş altındaki çocukları, ve Mauritius sakinleri.
Varışta vize
Aşağıdaki 61 ülke vatandaşları 60 gün süre geçerli varışta vize alabilirler:
Aşağıdaki 5 ülke vatandaşları 14 gün süreyle geçerli varışta vize alabilirler:
Vizesiz Transit
Transit vize sahipleri 24 saatlik bir maksimum süre Mauritius'u dönüş bileti ibra ederek geçebilirler. Bu, Afganistan, İran, Irak, Libya, Somali, Güney Sudan'a, Sudan ve Yemen vatandaşları için geçerli değildir.
Kaynakça
- "Arşivlenmiş kopya". 2 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Eylül 2015.